Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Προς όλους τους ιδιοκτήτες καφέ-μπαρ κτλ

όταν ζητάτε έμπειρο προσωπικό έχετει σκεφτεί πού ακριβώς θα βρούμε την πρώτη μας δουλειά?
Παρακαλώ λάβετέ το υπόψη, ευχαριστώ.

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

because you're gorgeous

Τέλειωσαν πια τα λόγια
τελειώσαν τα λεφτά
μα δως μου τη φλόγα
κι ανάβω πυρκαγιά

Κλείσε τα μάτια
κλείστα και χόρεψέ μου..

...

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

I'd rather spend my life close to the birds than waste it wishing I had wings.

Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

held my head high

Έκοψα τα μαλλιά μου και δε μου λείπουνε.

Τα βαψα κάτι κοντά στο φυσικό μου,λίγο πιο σκούρο αλλά δεν μπορούσα να αποχωριστώ εντελώς το κόκκινο κι έτσι κράτησα κόκκινη τη φράντζα.

Είχα συνηθίσει τα μακριά μαλλιά και μου άρεζαν αλλά ήθελα να τα κόψω.

Όταν κάτι σ’αρέσει επειδή το χεις συνηθίσει τότε καλύτερα να το κόβεις.

Ακούω Anastacia.

Cause I'm too proud, I'm too strong
Life by the code that you gotta move on
Feel excited for yourself
and got nobody no way

so I...
Held my head high
I Knew I survive
Well I made it
I don't hate it
That's just the way it goes

I done made it through
Stand on my own two
I paid my dues,
Tried to hold me down
You can't stop me now
I paid my dues

Βρήκα ένα κομμάτι του εαυτού μου που είχα κρυμμένο καιρό.

Πήγα σε εκείνο το λατρεμένο μαγαζί.Είναι ωραία να υπάρχει ένα μαγαζί που σε ξέρουν όλοι όσοι δουλεύουν εκεί.Α, και ο ιδιοκτήτης. Επίσης έβγαλα πόρισμα : δεν είναι το αγαπημένο σου μαγαζί αν δεν βρίσκεις το διακόπτη για το φως της τουαλέτας χωρίς να κοιτάς.

Έχω κοντά μαλλιά. Κι είμαι διαφορετική. Και μ’αρέσω. Και δε ζεσταίνομαι πια. Και μπορώ να τα μαζεύω και η ουρίτσα που γίνεται να είναι πολύυυ μικρή και κόκκινη από κάτω (ναι το κόκκινο της φράντζας είναι το φανερό κόκκινο. Το άλλο φαίνεται μόνο στο μάζεμα).

Ακούω πολύ Anastacia σήμερα.

Why do you play me like a game?
Always someone else to blame
Careless, helpless little man
Someday you might understand
There's not much more to say
But I hope you find a way

Still I wonder if you know
How it really feels
To be left outside alone
When it's cold out here
Well maybe you should know
Just how it feels
To be left outside alone

Αλλά όχι μόνο.

Η θεσσαλονίκη έχει γεμίσει αμερικανούς στρατιώτες. Χτες μας ζητήσαν αναπτήρα και μας κέρασαν τσιγάρα.Μας είπαν να μην πάμε ποτέ στρατό γιατί οκ τους αρέσει που είναι εδώ αλλά θα προτιμούσαν να είναι σπίτι τους. Ήταν τέρμα πιωμένοι και οι 2. Γιατί να είναι κάποιος 18 χρονών και να είναι στρατιώτης? Το σχόλιο της παρέας με σόκαρε: και σκέψου πως μπορεί να είναι αυτοί που σκοτώνουν στους πολέμους.

Ο Παυλίδης κολλάει παντού: κατηφορίζαμε τις θάλασσες παρέα, τα νησιά μας χαιρετούσαν μεθυσμένα, μας τραγουδούσανε πουλιά παραδεισένια, ήταν ωραία η ζωή ήταν ωραία.

Θέλω να δουλέψω. Χρειάζομαι να δουλέψω. Γιατί είπαμε, δε σκέφτομαι και φαίνομαι χαρούμενος άνθρωπος στους πελάτες. Ρε ξέρεις τι? Μου τη δίνουν οι άνθρωποι που επειδή δεν έχουν κέφια κοιτάνε τους πελάτες σαν να τους σκότωσαν κανέναν! Πέρυσι το καλοκαίρι δούλευα συνέχεια το μαγαζί επειδή ο μπαμπάς μου ήταν στο νοσοκομείο. Φίλε ο μπαμπάς μου κόντεψε να πεθάνει κι εγώ χαμογελούσα σ όποιον έμπαινε κι έκανα πλάκα μαζί του. Και ξέρεις γιατί?όχι επειδή δε στεναχωριόμουν αλλά γιατί οι άνθρωποι δε μου κάνανε τίποτα! ε λοιπόν κανένας δεν είχε σοβαρότερο λόγο από μένα να μην είναι καλά εκείνη τη μέρα κι εγώ ήμουν η πιο κεφάτη από όλους. όχι ρε σεις, είναι κομμάτι της δουλειάς σας! Αφού γελούσα εγώ εκείνη τη μέρα απαιτώ κι από σας να γελάτε!Είμαι δυνατή ξέρεις. Είναι αυτό που μου είπες "όσοι έχουν περάσει αλλαγές..σαν εσένα". =)

Είναι ωραίες οι αλλαγές στα μαλλιά. Λοιπόν έχω κοντά μαλλιά και δε μου λείπουν.

fuck you I won't do what you tell me





Κάποιος μου είπε πως αυτό το τραγούδι είναι καψούρικο. Εμένα με ενδιαφέρει μόνο ένας στίχος.

No, you don't mean nothing at all to me.

nothing at all σου λέω.

άντε ρε, χαρούμενα γενέθλια.Δε σου λέω να περνάς καλά γιατί στο είπα την τελευταία φορά που σου μίλησα. Σου είπα "είμαι σίγουρη πως θα τα βρεις πολύ εύκολα τα πράγματα στη ζωή σου γιατί υπάρχουν πολλές γυναίκες εκεί έξω που υποτιμάν τον εαυτό τους και νομίζουν πως τους αξίζεις εσύ."
Κι ήταν ό,τι ειλικρινέστερο σου έχω πει ποτέ.
20 ε?
Μεγαλώνεις και μυαλό δε βάζεις.

Ρε κορίτσια να σας πω κάτι? ό,τι και να κάνετε μην υποτιμάτε τον εαυτό σας.
Απλώς μην υποτιμάτε τον εαυτό σας. Στο κάτω κάτω ο εαυτός μας είναι το μόνο που πραγματικά μας ανήκει.


Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

πάλι ξύπνησα με κάτι όνειρα μισά και τρομαγμένα*με σένα

Όταν προσπαθώ να περάσω καλά δεν τα καταφέρνω. Δεν έχει νόημα να προσπαθείς για κάτι τέτοιο. Κι όμως το έκανα, προσπάθησα. Πήγα κάπου με δυνατή μουσική,μουσική που δε μ αρέσει,ντύθηκα ωραία. Δε βάφτηκα καθόλου. Και ξέρεις τι έγινε? κάθισα σε ένα σκαμπό και κάπνιζα.Κι όλοι με ρωτούσαν πάλι τι έχω κι έλεγα τίποτα μέχρι που βαρέθηκα κι είπα "σταματήστε πια να με λυπάστε.Απλώς δεν μπορώ να περάσω καλά".

Αλλά προσπάθησα. Κι ύστερα με μίσησα. Μακάρι να προσπαθούσα τόσο για κάτι που πραγματικά αξίζει τον κόπο.

Για σένα,ας πούμε.

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Privately divided by a world so undecided



Come to decide that the things that I tried
Were in my life just to get high on

When I sit alone come get a little known
But I need more than myself this time

Step from the road to the sea to the sky
And I do believe that we rely on

When I lay it on
Come get to play it on
All my life to sacrifice

Hey oh listen what I say oh
I got your
Hey oh now listen what I say oh, oh

When will I know that I really can�t go
To the well once more time to decide on

When it�s killing me
When will I really see
All that I need to look inside

Come to believe that I better not leave
Before I get my chance to ride

When it�s killing me
What do I really need
All that I need to look inside

Hey oh listen what I say oh
Come back and
Hey oh look at what I say oh

The more I see the less I know
The more I like to let it go�hey oh
Wooooaaah

Deep beneath the cover of another perfect wonder
Where it�s so white as snow

Privately divided by a world so undecided
And there�s nowhere to go

In between the cover of another perfect wonder
And it�s so white as snow

Running through the field where all my tracks will
Be concealed and there's nowhere to go oh!

When to descend to amend for a friend
All the channels that have broken down

Now you bring it up
I'm gonna ring it up
Just to hear you sing it out

Step from the road to the sea to the sky
And I do believe what we rely on


scar tissue

Κοίταξα τον καθρέφτη, του είπα "δεν μπορώ" κι έβαλα τα κλάματα.
Κι ήταν η δεύτερη φορά που έκλαιγα μπροστά του.
Στον καθρέφτη εννοώ.

Θυμήθηκα εκείνο το μήνυμα που μου είχες στείλει, γλυκό μου.
"φοράω φούστα και γόβα.
νιώθω χαζογκόμενα".

Σε 5 ώρες θα φοράω το καινούριο μου μίνι φόρεμα και πλατφόρμες
και θα νιώθω χαζογκόμενα.
και ξέρεις τι?
είναι ακριβώς ό,τι χρειάζομαι.






Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

παράξενη κοπέλα

Μη με ρωτάς τι έχω, σε παρακαλώ μη με ρωτήσεις τι έχω.

Είναι που σκέφτομαι πως διασχίζω κάτι πρωινά τον κόσμο κι είναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο, και δεν αντέχω, δεν αντέχω τα όνειρα που γίνονται πραγματικότητα. Δεν αντέχω να μυρίζουν όλα ωραία, κι εσύ ακόμα, και να ονειρεύομαι μ ανοιχτά μάτια και να λες όλα όσα σκέφτομαι πριν τα πω εγώ, δεν αντέχω.

Σκέφτομαι τις στιγμές που είμαι ευτυχισμένη, εκστατικά! Είμαι εκστατικά ευτυχισμένη κάτι στιγμές. Πάνω από κάτι μπύρες ή και χωρίς μπύρες, στο δρόμο όταν προσπαθώ να στρίψω τσιγάρο και μου παίρνεις το φιλτράκι απ τα χείλια και μετά γίνεσαι ρομαντικός κι εγώ δεν είμαι τόσο αλλά δε σε πειράζει.

Μετά είναι κι εκείνο το σαμπουάν που μυρίζει γλυκό αμύγδαλο και μου κακοφάνηκε πολύ γιατί αν είναι αμύγδαλο ας είναι πικραμύγδαλο τουλάχιστον. Το πικραμύγδαλο απ το dissarono μου κι όταν όλοι λένε «οι γυναίκες πίνουν λικέρ» και γουστάρω, ναι φίλε είμαι γυναίκα και πίνω λικέρ. Με χαλάει η μπύρα, να σου πω την αλήθεια. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί έπινα μπύρα* μάλλον επειδή ήθελα να μ αρέσει. Αλλά όχι, στο λέω, στο λέω και χαίρομαι : δεν μ αρέσει η μπύρα.

Μ’αρέσει το κρασί, το κόκκινο ξηρό. Και τα λικέρ μ αρέσουν , και το gin ,το tanqueray κατά προτίμηση. Το ξέρω ότι μυρίζει σαν γρασίδι αλλά με φτιάχνει δεν ξέρω, μου θυμίζει το περσινό καλοκαίρι κι εκείνες τις τρέλες, θεέ μου τι τρέλες! Και φέτος θα πάμε και δε θα χουμε κανέναν λόγο να διαφωνούμε με τον μπάρμαν, θα πάρουμε τις ταυτότητες και θα του πούμε «κοίτα!!τώρα θέλω να γίνω γκολ κι είναι νόμιμο»!!!

Δεν ξέρω, δεν ξέρω τίποτα, είναι απ τις στιγμές τις εκστατικά ευτυχισμένες που δεν ξέρω τι μου ήρθε κι από πού κι ούτε καν είμαι σίγουρη για τίποτα. Αλλά θα μου πεις πότε ήμουν σίγουρη για κάτι? Αλλά ξέρεις –ξέρεις- είναι παράξενο να νιώθεις κάπως ωραία και κάπως άσχημα ταυτόχρονα, είναι παράξενο να νιώθεις τέλεια κι απαίσια ταυτόχρονα και δεν ξέρω αν αυτό είναι η μαγεία ή η ασχήμια του ξέρω μόνο πως..τίποτα. όχι τίποτα δεν ξέρω, not a thing.

Σκέφτομαι εκείνη την κούκλα που λες ότι είναι άσχημη, λες ότι σε τρομάζουν οι κούκλες, αλλά εγώ την αγαπώ. Την είχα κουρέψει μια φορά και τώρα της φοράω πάντα το καπέλο της για να μην είναι εκτεθειμένη.

Πήρα καινούριο καπνό και μου φαίνεται πως μυρίζει ινδοκάρυδο. Μου τον συνέστησε εκείνος ο καλός ντι τζέυ στο όμορφο μαγαζάκι στην Ξάνθη. Στο ντίλλυ. Εκείνη τη μέρα με τα χαζά μηνύματα, τα ρακόμελα, την ασυγκρότητη παρέα. Ήμουν καλά κι είχα παρέα αλλά ήμουν μόνη μου και πάλι με ρωτούσαν τι έχω και «τίποτα, στα αλήθεια είμαι καλά» και ήμουν, μόνο δεν έδινα σημασία γύρω μου. Προτιμούσα να κοιτάω με απλανές ύφος εκείνον στην άκρη του μπαρ. Ήταν όμορφος. Ήταν όμορφος. Εγώ προτίμησα να κρατήσω απλανές το βλέμμα μου , να πίνω πολλά νερά όπως πάντα και να μιλήσω στον ντι τζέη που ήταν δίπλα μου κι ήταν συμπαθητικός και δεν μπορούσα να καταλάβω τι καπνό έκανε. Δεν του μίλησα απλώς πήρα με θράσος τον καπνό του κι εκείνος είπε «μπορείς να δοκιμάσεις αν θέλεις». Δοκίμασα κι αυτός είναι λοιπόν ο καινούριος μου καπνός που μυρίζει ινδοκάρυδο. Ο ντι τζέυ είπε «είναι ωραίος όταν τον μυρίζεις και ελαφρύς όταν τον καπνίζεις». Ο ντι τζέυ ήταν εύστοχος. Φεύγοντας είπα «τα λέμε» όπως λέω πάντα κι ας ήξερα πως θα κάνω κανα χρόνο να ξαναπάω. Έτσι είμαι εγώ.

Εγώ είμαι απ αυτές. Είμαι απ αυτές που λένε τα λέμε και δεν ξανάρχονται. Δεν το κάνουν επίτηδες, μα το θεό. Δεν ξέρω γιατί, απλώς έτσι είμαι , είμαι έτσι παράξενη και

«Τι μυστήριο κορίτσι είσαι ΄συ
μια σε βλέπω στα μεταξωτά ντυμένη
μια σε βλέπω να τα πίνεις σαν τρελλή
κι απο ντύσιμο πολύ κακόφτιαγμένη»

Για άλλα ξεκίνησα να γράφω.