Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Give me the words

Δεν είμαι αυτό που λέμε bitch, αλλά η αλήθεια είναι πως I've mastered the art of saying no. Δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να κάνω κάτι που δε θέλω, να πάω κάπου που δε θέλω, να γίνει οτιδήποτε και να με περιλαμβάνει χωρίς να θέλω. Δεν εννοώ πως δε θα πληρώσω τη ΔΕΗ ξερωγω επειδή δε γουστάρω, τις υποχρεώσεις τις βγάζουμε από αυτό τον κανόνα. Οπότε γενικά το θεωρώ πολύ καλό, στα πλαίσια του standing up for yourself. Το όχι λοιπόν,το 'χω καλυμμένο, μ'εμπιστεύομαι.

Το θέμα είναι τι κάνω όταν θέλω κάτι. Η απάντηση είναι τίποτα. Όταν δε θέλω, λέω απλά δε θέλω. Αλλά όταν θέλω κάτι ποτέ δεν το ζητάω. Μπορεί να το φέρω απέξω απέξω, να το επιδιώξω πλαγίως, να προσπαθήσω να σε κάνω να καταλάβεις μόνος σου τι θέλω, αλλά δε θα πω ξεκάθαρα "ξέρεις κάτι; αυτό σκέφτομαι,αυτό θέλω,γίνεται;". Αυτό είναι λίγο πρόβλημα και νομίζω πως τελικά δεν παίρνω όσα ρίσκα νομίζω.

Ο καινούριος μου στόχος, λοιπόν, είναι την επόμενη φορά που θα θέλω κάτι να ακούσω να βγαίνει απ'το στόμα μου η λέξη "θέλω".

Γιατί δεν αρκεί να λες όχι όταν δε θες.
Ούτε να λες ναι όταν θες.
Πρότεινε κι εσύ καμιά φορά αυτό που θέλεις.
Δε χρειάζεται όλοι να μυρίζουν τα νύχια τους και να πιάνουν τα hints σου.


PS I love you

Που λέτε, υπήρχε ένα σάιτ όπου μπορούσες να γράψεις ένα γράμμα στον εαυτό σου και να ρυθμίσεις το πότε θα σου αποσταλεί. Πριν 7 μήνες -σχεδόν ακριβώς- είχα γράψει ένα τέτοιο γράμμα κι είχα ορίσει να το παραλάβω ύστερα από ένα χρόνο. Όμως το σάιτ έκλεισε και για να μη χαθούν τα γράμματα τα έστειλαν τώρα. Πώς μου την έφερα έτσι ρε φίλε. Πώς μου την έφερα έτσι.

Πάντως συνειδητοποίησα ότι γράφω πράγματi συγκινητικά γράμματα,δε δακρύζουν μόνο οι φίλοι μου όταν τους στέλνω γράμμα, εδώ δάκρυσα εγώ με το γράμμα προς εμένα. Αλλά ξέρεις τι; Δεν πειράζει, γιατί δε δάκρυσα για το περιεχόμενο,δεν πειράζει γιατί now days go by and I never needed you. Δάκρυσα όμως, για τον τρόπο που μιλούσα στον εαυτό μου και για το υστερόγραφο. Το υστερόγραφο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείς να πεις στον εαυτό σου και πάλι καλά που μου το στειλα για να το δω, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάς ότι σ'αγαπάς. Γιατί το "ΥΓ Σ'αγαπώ" δεν είναι μόνο για γκόμενους. Είναι και για φίλους και για γονείς και για μας τους ίδιους.

Στεφανία, μην κλαις, σ'αγαπώ.

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

now that's exciting*

Πας σχολή.
Κάθεσαι εκεί 9 ώρες.
Καφέ-Κρουασάν για πρωινό.
Καφέ-Μηλόπιτα για μεσημεριανό.
Τρέχεις να προλάβεις τη λέσχη για βραδινό.
Λουκάνικα με πατάτες, και τα δύο τηγανιτά. Huge win.
Τρέχεις να προλάβεις σούπερ μάρκετ.
Γυρνάς σπίτι.
Στο δρόμο σου ρχεται να κάνεις πετάλι πάρα πολύ γρήγορα
ενώ παράλληλα θα τσιρίζεις ακατάληπτα πράγματα.
Φτάνεις σπίτι.
Πρέπει να ακούσεις κάτι πολύ δυνατά.
Ε, muse φυσικά.
Τελειώνει το τραγούδι.
Νιώθεις πολύ πετυχημένη κι ολοκληρωμένη για σήμερα.
Μουρμουρίζεις το soundtrack απ'το star wars.
Good enough.


*and nothing else needs to be.

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

here comes the rain again

Έβαλα τη μουσική λίγο πιο δυνατά απ' όσο συνηθίζω.
Ένιωσα μια μεγάλη ανάγκη η μουσική να καλύψει τα πάντα.
Γιατί αν είναι κάτι να τα καλύψει όλα, ε, ας είναι η μουσική.

Τον ίδιο ρόλο με τη μουσική παίζει και η βροχή για μένα.
Γιατί αν είναι κάτι να τα καλύψει όλα, και να μην είναι η μουσική, ε, ας είναι το νερό. Η βροχή είναι απ' τα αγαπημένα μου πράγματα και δεν το εννοώ με τη συμβατική έννοια του "να'μαι σπίτι προστατευμένη και να βρέχει έξω". Όχι. Να βρέχει και να είσαι έξω και να βρέχεσαι και να μην τρέχεις καν.
Εξάλλου, όλα είναι πιο γοητευτικά με βροχή και μη μου πείτε ότι έχω δει πολλές ταινίες, τι; βλάκες είναι οι σκηνοθέτες; Όχι. Η βροχή είναι πανέμορφη και παν-γοητευτική.

Α δεν ξέρω αν το 'χουμε πει, αλλά ο χειμώνας είναι γαλάζιος.
Δεν ξέρω γιατί.
Δεν έχω καμία πόρωση με το γαλάζιο -ούτε και με το χειμώνα.
Αλλά το γαλάζιο με ησυχάζει κάπως -το ίδιο και ο χειμώνας.

Θέλω να έρθουν τα γενέθλιά μου να πάω στο φιλαράκι μου και να βγούμε με το άλλο φιλαράκι μου(αυτό που μου έμαθε το τραγούδι που ακούω τώρα δυνατά) και να πίνω bloody mary στον Πειραιά, σ'εκείνο το πανέμορφο το στέκι σου, γιατί ναι μ'αρέσει το bloody mary και να ξέρετε εσάς που δε σας αρέσει το bloody mary δε σας εμπιστεύομαι.

Θα'χω γενέθλια που λες και δε με νοιάζει καμία τούρτα και κανένα δώρο, θέλω μόνο στολισμένη πρωτεύουσα και παλτό και σκουφιά και φιλικές αγκαλιές και μας φαντάζομαι στους δρόμους της Αθήνας ξημερώματα να τραγουδάμε μάλλον μακεδόνα.
Δε θέλω να βρέχει όμως τότε.
Η βροχή δεν είναι φιλική και δεν είναι αθηναϊκή.
Η βροχή είναι όλη η λαγνεία της Θεσσαλονίκης.
 

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

δεν ξέρω αν έχω. αλήθεια.*

- εξαφανίστηκες και ανησύχησα. λέω ή κάτι έπαθε ή ερωτεύτηκε.
- μπα δεν προβλέπεται να ερωτευτώ.
- γιατί;
- γιατί για να ερωτευτείς πρέπει να δώσεις σημασία.
  δεν έχω σημασία να δώσω.

*

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

Only love can break your heart

Λοιπον ο έρωτας μπορεί να κρυβει πολλές αντιθέσεις άλλα έχει κ κάποια πραγματα σε ευθεία αναλογία. Και θα το πω στα αγγλικά για να φανεί και η ειρωνεία της κυριολεξιας: the harder you fall, the more it hurts. Αν δε, πέσεις hard and fast, εκεί να δεις πανηγύρι. Αρχική ταχύτητα, ορμή, επιτάχυνση βαρύτητας. Και είσαι κ αντικείμενο που δεν κανει αναπήδηση, απλα και δεληβορικα πηδας στον αέρα άλλα σκας στο πάτωμα. Κι ας ελπίζουμε η παραμόρφωση να μην ήταν πλαστική. Να αργεί απλώς η επαναφορά.

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

not so shiny after all*

Το πιο κινηματογραφικό πράγμα που έκανα τελευταία, είναι που με πιάσαν ξαφνικά τα κλάματα στο ντουζ και έτρεχε η μάσκαρα.

Όταν λέμε ξαφνικά, εννοούμε ξαφνικά.
Να ξυρίζεις το πόδι σα να λέμε τώρα και ξαφνικά να περνάει από μπροστά σου μεγάλο ποσοστό της ρομαντικής σου ζωής και εκείνη την ώρα να παίζει στο ραδιόφωνο το Believe της Cher και να σου ρχεται να της απαντήσεις "ΝΟ" και δώστου οι καταρράκτες να μη σταματάνε.

Που λες, εγώ από το γκρέυς ανάτομυ η Ιζυ ήμουν, άντε βαριά η Λέξι.
Αλλά έχω την αίσθηση πως όσο μεγαλώνω τείνω προς Μέρεντιθ.
Dark and twisted με commitment issues.

*και η λέξη shiny αν μου φέρνει κάτι στο μυαλό μου φέρνει το venus in furs.
 τίποτα πιο φωτεινό.