Παρασκευή 27 Μαΐου 2016

karma police*

Είναι οι άνθρωποι που σκέφτονται "μα γιατί σ' εμένα αυτό;"
κι είμαστε κι εμείς που καθόμαστε με ψυχραιμία στα όρια της ψυχοπάθειας
κοιτιόμαστε στον καθρέφτη
και λέμε στον εαυτό μας
"μα φυσικά θα συνέβαινε και αυτό στη δικιά μου τη ζωή,
σχεδόν θα απογοητευόμουν αν το γλίτωνα".


*arrest everybody right freaking now.


Τρίτη 24 Μαΐου 2016

you go home,and you cry and you want to die




You shut your mouth
How can you say
I go about things the wrong way?
I am human and I need to be loved
Just like everybody else does 


Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

Σάββατο 21 Μαΐου 2016

αυτό το τραγούδι ολόκληρο



I haven't ever really found a place that I call home
I never stick around quite long enough to make it
I apologize once again I'm not in love
But it's not as if I mind
that your heart ain't exactly breaking

It's just a thought, only a thought


But if my life is for rent and I don't learn to buy
Well I deserve nothing more than I get
Cos nothing I have is truly mine


I've always thought
that I would love to live by the sea
To travel the world alone
and live more simply


I have no idea what's happened to that dream
Cos there's really nothing left here to stop me

It's just a thought, only a thought


But if my life is for rent and I don't learn to buy
Well I deserve nothing more than I get
Cos nothing I have is truly mine


While my heart is a shield and I won't let it down
While I am so afraid to fail so I won't even try
Well how can I say I'm alive

Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

It's strange what desire will make foolish people do

Δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι,δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι, δεν ξέρω τι σκέφτομαι.

Δε θα σκέφτομαι.
Δε χρειάζεται.

E;


fuck.

Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

crave(n)

Νιώθω κάτι που είχα πάρα πολύ καιρό να νιώσω.
Νιώθω λαχτάρα!
Διαβάζω βιβλία που μ' αρέσουν, ανακαλύπτω καινούρια μουσική και καινούριες σειρές.
Πόσο καιρό είχα να χρησιμοποιήσω τη λέξη "καινούριο" για τωρινή κατάσταση.
Ήταν λες και καινούρια ήταν απλώς κάποτε τα πράγματα που τώρα είναι παλιά.

Και δεν είναι όλα καινούρια προφανώς, αλλά εντάξει, τι να γίνει.
Το σπίτι είναι παλιό, αλλά το καθάρισα κι είναι ωραίο και μυρωδάτο και χωρίς σκόνη.
Κι όπως έχουμε ξαναπεί, τα πράγματα που μας αρέσουν πρέπει να τα επαναλαμβάνουμε οπότε κάποια πράγματα δεν πειράζει να μην είναι καινούρια, αρκεί να μας κάνουν λίγο πιο ζωντανούς.

Νιώθω όπως την άνοιξη του 2009, που περπατούσα θυμάμαι στη Θεσσαλονίκη και μύριζα γιασεμιά ακόμα κι εκεί που δεν υπήρχαν, περπατούσα τόσο χαρούμενη λες και κάτι καταπληκτικό είχε συμβεί, ενώ τίποτα καταπληκτικό δεν είχε συμβεί.

Απλά διάβαζα πολλή λογοτεχνία -διάβαζα όμως και για τις πανελλήνιες-, περπατούσα πολύ κι είχα αυτή την αίσθηση πως θέλω να ρουφήξω κάθε τι που με κάνει χαρούμενη.

Και τώρα είναι η άνοιξη του 2016 και θέλω να ρουφήξω ένα σωρό βιβλία, ταινίες, κοκτέιλ κι αφεψήματα κι ό,τι με κάνει χαρούμενη.

Η μαλακία είναι πως δεν είμαι πια 18, είμαι 25 και ξέρω πια καλά πως αυτή η ευφορία δεν κρατάει πολύ γιατί δεν είμαι στην εφηβεία και αυτά τα πολύ ευχάριστα πράγματα, όσο ευχάριστα κι αν είναι, δεν είναι πλέον αρκετά για να με κάνουν ευτυχισμένη ή για να μη θέλω πια να κλαίω. Είναι εντάξει για λίγο, είναι εντάξει για να λέω στον εαυτό μου "κοίτα, μπορείς να γελάς και να χαίρεσαι". Ναι ξέρω, μπορώ. Αλλά δε μου βγαίνει αυθόρμητα.

Παρασκευή 13 Μαΐου 2016

darkness

" Nothing about you seems easy!
And whatever darkness you think you 're hiding is written all over your fucking face!
And you know what?
I kind of like it! "

The Affair (2014-)


I have only one thing to do and that's
be the wave that I am and then
sink back into the ocean

Πέμπτη 12 Μαΐου 2016

Bang!

Είμαι κι εγώ irresistible force, είναι και οι τύποι που διαλέγω immovable objects κι όπως λένε και τα παιδιά εδώ θα γίνει κανα big bang και θ' αφήσουμε τα εγκόσμια μου φαίνεται καμιά μέρα.


όταν βρέχει τον Μάη

Σήμερα είναι μια μουντή μέρα και χαίρομαι ιδιαιτέρως γι αυτό. Ο ουρανός είναι γκρι, δεν έχει ζέστη -ούτε και κρύο όμως- και βρέχει με μεταβαλλόμενη ένταση. Μία ψιχαλίζει, μία δυναμώνει, μία κοντεύει να σταματήσει τελείως.

Η βροχή είναι πανέμορφη με όλους τους τρόπους. Όταν είναι δυνατή και πέφτει σαν κουρτίνα απ' τον ουρανό: πανέμορφη στα μάτια. Πανέμορφη στ' αυτιά. Πανέμορφη και στην όσφρηση έτσι όπως λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός για τις μυρωδιές. Έχει γιασεμιά στη γειτονιά μου. Τι ωραία που μυρίζουν τα βρεγμένα γιασεμιά. Μ' αρέσουν και γι άλλους λόγους τα βρεγμένα γιασεμιά. Γιατί δεν είναι πια τέλεια, δεν είναι εντελώς κομψά ούτε καν εντελώς λευκά. Είναι ταλαιπωρημένα, μούσκεμα απ' τη βροχή, μπορεί και λερωμένα. Αλλά είναι ακόμα γιασεμιά και μυρίζουν ακόμα υπέροχα και βρίσκω μια πανέμορφη αλληγορία σ' αυτό.

Χαίρομαι λοιπόν που είναι μια μέρα μουντή, δεν ήθελα άλλη λαμπερή μέρα. Δεν ήθελα ο ήλιος να καίει και σχεδόν να σ' αναγκάζει να ξυπνήσεις με κέφια, να φταις αν ξυπνήσεις κακόκεφος. Δεν ξυπνάω συνέχεια κακόκεφη αλλά νιώθω πως ο μουντός ουρανός και η βροχή μου αφήνουν περισσότερα περιθώρια να είμαι ο εαυτός μου.

Έτσι βγήκα με καλή διάθεση απ' το σπίτι, περπάτησα στη βροχή χωρίς να φορέσω καν την κουκούλα μου, μύρισα το χώμα και τα γιασεμιά κι ένιωσα τα μαλλιά και τα πόδια μου να βρέχονται, αγνόησα μία κλήση που θα μου χαλούσε την ηρεμία.

Κι είμαι ήρεμη σήμερα.
Όχι ευτυχισμένη αλλά ελεύθερη.
Θα το λύσουμε το δίλημμα πού θα πάει;
Προς το παρόν μάλλον διαλέγω ελευθερία.

Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

no wonder

Να μην αναρωτιέστε τι θέλουν και τι σκέφτονται οι άνθρωποι.
Συνήθως το γεγονός και μόνο πως αναρωτιέσαι, είναι η απάντηση.
Ναι, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ντόμπροι ώστε να σου πούνε στα ίσια.
Ίσως κιόλας να πιστεύουν πως δε χρειάζεται.
Κι άθελά τους όμως σου δείχνουν τι έχουν στο μυαλό τους - έστω και περίπου.
Ο έρωτας, η αντιπάθεια, η αδιαφορία, το ενδιαφέρον.
Τίποτα απ' αυτά δεν κρύβεται.

Αν δεν καταλαβαίνεις,
ίσως είναι επειδή ελπίζεις τα πράγματα να είναι κάπως διαφορερικά απ' ό,τι λέει η λογική σου
και πως ο άλλος κάποια στιγμή θα σου εξηγήσει.

Μωρέ δε θέλω να είμαι απόλυτη, να ελπίζετε, ξέρω 'γω;

Αλλά υπάρχει μια δόση 
-μια τεράστια δόση- ελευθερίας
στο να μην περιμένεις τίποτα από κανέναν.

Βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος που λέει πως
η ελευθερία και η ευτυχία δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Τι από τα δύο θα διάλεγες;




Τρίτη 10 Μαΐου 2016

είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε

Δεν έχω γράψει μάλλον ποτέ κάτι πολιτικό σ' αυτό το μπλογκ, όχι επειδή δε με απασχολεί η πολιτική αλλά επειδή δεν ήθελα να αλλάξω το ύφος του μπλογκ. Ούτε και τώρα θα το αλλάξω και θα προσπαθήσω να πω αυτό που θέλω όσο πιο ροδοζαχαρένια μπορώ :Ρ

Τους τελευταίους αρκετούς μήνες λοιπόν, παίρνω μια γεύση από την αγορά εργασίας κι από το τι σημαίνει εκμετάλλευση και μίζα και τέτοια. Θεωρητικά ήξερα τι είναι η υπεραξία της εργασίας αλλά τώρα ξέρω. Και μίζα ήξερα τι είναι θεωρητικά,αλλά πάντα είχα απορία πώς στο διάολο περισσεύουν λεφτά και τα τσεπώνουν; Ε τώρα ξέρω.

Τα πράγματα λοιπόν στον καπιταλισμό έχουν ως εξής  :

Κάποιοι έχουν το δίκιο τους και κάποιοι τον κόσμο όλο.
Και λυπάμαι πολύ, αλλά δε θα βρεθούμε στα μισά, παιδιά.


 

Πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή

Κυριακή 8 Μαΐου 2016

poison

Σκέφτομαι πόσο δύσκολο μου είναι να "σε κόψω".
Όχι επειδή φαντάζομαι τη ζωή μαζί σου, ούτε επειδή σε σκέφτομαι κάθε μέρα, όλη μέρα.
Φαντάστηκα τη ζωή μαζί σου - δεν τρελάθηκα.
Σε σκεφτόμουν όλη μέρα, κάθε μέρα - μου πέρασε.
Αλλά είσαι ό,τι κοντινότερο έχω κάνει σε ναρκωτικά.
Δεν ξέρω πώς νιώθουν οι άνθρωποι όταν κάνουν πρέζα.
Αλλά ξέρω πως αυτό που με κάνεις να νιώθω δεν μπορώ να το συγκρίνω με τίποτα.
Κι ο πιο περιεκτικός τρόπος να το περιγράψω είναι απελευθέρωση.
Είναι σα να σταματάει να υπάρχει ο κόσμος γύρω μου.
Είναι το μόνο που φαντάζομαι να εννοούν οι james όταν λένε
shake my body 
release my soul
punish my senses
lose control




it's all over but the crying

- Παιδί μου, τι έπαθες και κοιμάσαι; Εσύ δεν κοιμόσουν ποτέ τα μεσημέρια.
- Μεγάλωσα και δε μου αρέσει η εναλλακτική.
- Ποια εναλλακτική;
- Να είμαι ξύπνια.

~

- Σταμάτα να κλαις για βλακείες.
- Σταμάτα να λες βλακείες όσα με κάνουν να κλαίω.



- Φεύγω αύριο.
- Εσένα σου αρέσει να φεύγεις.
- Τελευταία προτιμάω να έρχομαι.

~

this handsome fucker

Βασικά δεν έχω κάτι άλλο να πω. This handsome fucker.



ΥΓ γύρισα σπίτι με τσουρέκι της γιαγιάς και σκέφτηκα με απόλυτη σιγουριά και λίγη κακία "αυτή τη φορά δε φας τσουρέκι της γιαγιάς ρε". Κάπου κάποιος γελάει. Τσουρέκι δεν έφαγες δηλαδή, αλλά μόνο επειδή εκείνη την ώρα η πείνα δεν ήταν η κυρίαρχη ανάγκη. Δηλαδή...
Oh well.

Τρίτη 3 Μαΐου 2016

home




I never never want to go home
Because I haven't got one anymore