Κυριακή 30 Απριλίου 2017

αχ μωράκι σαστισμένο

Δεν μπορώ να υποκριθώ πως το ότι ξέρεις απ' έξω τις ψυχές και τις αγάπες
δεν είναι σημαντικό.
Είναι σημαντικό.
Ίσως επειδή καμιά φορά
είναι κάτι μήνες που φιλοξενώ τον τρόμο 
κι έχω ανάγκη να με βλέπεις σα μωρό παιδί.

Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

με σένα βλέπω τη ζωή σαν ακαταπαύστη γιορτή

Σκεφτόμουν αυτό που λένε πως όταν είσαι χαρούμενος,
ερωτευμένος
ή θλιμμένος,
σε μεγάλο βαθμό
νιώθεις πως όλα τα χαρούμενα,
καψούρικα
ή λυπημένα τραγούδια,
μιλάνε για σένα και τη χαρά,
τον έρωτα
ή τον πόνο σου.

Με προβλημάτισε η έλλειψη της ταύτισης·
γιατί εγώ δεν ευθυγραμμίστηκα με κανέναν στιχουργό πρόσφατα;

Ύστερα θυμήθηκα πως τα τραγούδια ποτέ δεν τα ψάξαμε και τα βρήκαμε·
τα τραγούδια μας βρίσκουν αυτά,
συνήθως κάποια στιγμή που ακούμε ραδιόφωνο περπατώντας μόνοι.
Το περπάτημα δεν είναι αναγκαία συνθήκη δηλαδή,
η απουσία παρέας είναι όμως.

Έτσι με βρήκε κι εμένα σήμερα, το μουντό μεσημέρι που γύριζα σπίτι
ντυμένη πολύ ακατάλληλα για τον ξαφνικά σκοτεινό και σχεδόν κρύο καιρό.
Αλλά δεν κρύωνα ξέρεις.

 

Με σένα κάνω βήματα μπροστά
Αλλάζω θεωρία σε πολλά
Με σένα νιώθω ελευθερία να ανασάνω.
Δεν ξέρω πως μεγάλωσα αλλά
τα πράγματα τα θέλω πιο απλά.
Θέλω να σ'έχω,δε ζητάω παραπάνω


Κυριακή 16 Απριλίου 2017

we float on seas—

Κάθε φορά που είμαι χαρούμενη πιστεύω πως θα διαψεύσω τη θεωρία πως οι χαρούμενοι άνθρωποι δε γράφουν. Δε θυμάμαι τι συνέβη τις προηγούμενες φορές, για τούτη 'δω τη φορά όμως ξέρω.

Σκέφτομαι συνέχεια παραγράφους στο κεφάλι μου.
Σκέφτομαι παραγράφους για το πώς νιώθω
για το τι θέλω,
τι φοβάμαι,
τι ελπίζω,
και τι πιστεύω πως θα συμβεί.

Και δεν τα γράφω γιατί έχω αυτό τον εντελώς αβάσιμο
και μεταφυσικό φόβο
πως με το να γράψω θα επηρεάσω την έκβαση.

Και θέλω για μια φορά
να μη φοβάμαι,
να μην εύχομαι,
να μην επηρεάσω.

Αν οι σχέσεις είναι θάλασσα, θέλω να επιπλέω στο νερό με κλειστά μάτια,
να νιώθω τον ήλιο να μου καίει το δέρμα
ενώ το νερό θα μου το δροσίζει,
και να μη φοβάμαι πού θα με πάει το κύμα όσο θα ξαπλώνω εκεί με κλειστά μάτια.

Κι όταν θα τ' ανοίξω δε με νοιάζει πού θα 'μαι
αρκεί να 'σαι κι εσύ εκεί.


Where is the love
That everyone is talking of
Where is the love
That everyone is dreaming of

Come to bed
I cannot sleep in all this heat
Come to bed
This terror's all within my head

Don't be deceived, no land in sight
Were all adrift in this dark night
We float on seas of disbelief
While singing songs of pain relief

Shake my body - release my soul
Punish my senses - lose control
This body's young but my spirits old
Scatter my ashes and let my feelings go

Σάββατο 1 Απριλίου 2017

coin operated boy*

Είναι πιθανό να μη βρίσκετε νόημα σ' αυτή τη φράση που πρόκειται να διαβάσετε,
όμως ξέρω εγώ τι λέω.

Τι ωραία που είναι τα αληθινά αγόρια.

*το τραγούδι άσχετο με το νόημα, όμως μου αρέσουν οι dresden dolls και δανείστηκα και τον τίτλο άρα θα το παραθέσω εδώ: