Συνειρμοί

Όνειρο. Η λέξη όνειρο μου φέρνει κατευθείαν στο μυαλό τη λέξη μουσική. Ποιο όνειρο δεν έχει μουσική υπόκρουση? Τα όνειρα είναι άδεια αν δεν συνοδεύονται από την ανάλογη μουσική.. Το βιολί σε κάνει να ταξιδεύεις.. Η θάλασσα. Υπάρχει κάτι στη θάλασσα που σε κάνει αισιόδοξο.. Και αυτό είναι το ότι δε σ αφήνει να δεις το τέλος της, τη βλέπεις απλώς να ενώνεται με τον ουρανό. Η λέξη ορίζοντας αρχίζει και αυτή από όμικρον.. Και επιστρέφουμε στο όνειρο. «τα όνειρα της Κυριακής κοστίζουν ακριβά», όπως τραγουδάνε τα υπόγεια ρεύματα. Γκρι, αυτό το χρώμα έχω συνδυάσει με την Κυριακή, πόσο μουντό χρώμα και πόσο άχαρη λέξη.. «γκρι».Τα ποντίκια είναι γκρι, ελάχιστοι εκείνοι που τα συμπαθούν. Γιατί άραγε συνδυάζουμε το γκρι χρώμα με πράγματα που δεν μας αρέσουν. Κυριακές, ποντικοί , συννεφιά… Αλλά και η άσφαλτος. Ο δρόμος.. και ο δρόμος συνδέεται με τη λέξη θάλασσα, και τα δύο σου φαίνονται απέραντα.. Όμως σε αντίθεση με τη θάλασσα ο δρόμος υπονοεί έναν προορισμό, τον ακολουθείς γιατί κάπου προσπαθείς να φτάσεις.. Κι αν δεν τα καταφέρεις? Ενώ η θάλασσα μοιάζει να σου λέει πως τα πάντα μπορείς να κάνεις. «Θέληση». Πραγματικά, όλα βρίσκονται μέσα στο μυαλό μας. «Λαβύρινθος» , το μυαλό μας είναι ένας λαβύρινθος που μόνο εμείς γνωρίζουμε τη διέξοδο. «φυγή», η λέξη φυγή είναι μια δειλή λέξη σε αντίθεση με τη λέξη «αντιμετώπιση». Καθρέφτης. Τον εαυτό μας δεν αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα? «κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς τον άλλον μες στα μάτια, γιατί καθρέφτης γίνεσαι κι όλοι σε σπαν’ κομμάτια». Αλκίνοος Ιωαννίδης, από τους αγαπημένους μου. Μελαγχολία, ένα συναίσθημα αντιφατικό. Γλυκόπικρο. Μου αρέσει η λέξη «γλυκόπικρο». Ξεκινάει με το γλ και είναι απαλή και συνεχίζει με το δυνατό κρ.. αντιφατική και η λέξη όπως και η σημασία της. Η σημασία των λέξεων.. «λεξικό».. τα βρίσκω βαρετά τα λεξικά.. και το χιόνι είναι βαρετό. Χειμώνας. Όταν όλα σκεπάζονται από χιόνι. Επιστρέφουμε στη «μουντάδα». Ομίχλη. Όταν είναι πυκνή τα σκεπάζει όλα μα δεν είναι διόλου βαρετή. Και η ομίχλη όπως και η θάλασσα σε αφήνει να ονειρεύεσαι.. Μέχρι βέβαια να διαλυθεί.. Και τότε τα βλέπεις όλα ξεκάθαρα και σταματάς να ονειρεύεσαι , το άσπρο και η υγρασία της ομίχλης εξαφανίζονται και σ αφήνουν να προσγειωθείς στο γκρι της πόλης. Βροχή. Λατρεύω τη βροχή.. Η βροχή μου φέρνει στο μυαλό τη λέξη «μαγεία». Ο ήχος της βροχής. Τα σύννεφα. Ο κύκλος του νερού. Φυσική. Σχολείο, διάβασμα… και ξαφνικά παραμερίζεις την κουρτίνα και κοιτάς έξω από το κλειστό παράθυρο και ονειρεύεσαι για μερικές στιγμές.. Και μετά πάλι διάβασμα. Επανάληψη. Από το ρήμα «επαναλαμβάνω»… γιατί σχηματίζεται από το ρήμα λαμβάνω? Δεν παίρνεις κάτι.. μου φαίνεται σωστότερο το «επαναπράττω». Ασυναρτησίες. Ή συναρτήσεις!να το πάλι το σχολείο.. Ζωντάνια. Αυτό είναι το σχολείο, ζωντάνια. Συνέχεια λέμε πως θέλουμε να τελειώσουμε το σχολείο. Όμως έχουμε ιδέα του τι θα κάνουμε μετά? Όνειρο. Έχουμε κάνει ώρα για εκείνη την πολυπόθητη ώρα? Ενηλικίωση. Ευθύνες, ρουτίνα.. Συμβιβασμός. Το αντίθετο της επανάστασης. Για ποιο λόγο επαναστατούμε? Μα για να φτάσουμε τα όνειρά μας και ακούγοντας το soundtrack της ζωής μας να αγγίξουμε τον ορίζοντα..