Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

27 τ.μ. *life* for rent

Κοντά στα σπίτια μου -και σ'αυτό απ'το οποίο φεύγω και σ'αυτό στο οποίο πάω- είναι μια φαρμακευτική αποθήκη. Που βρίσκεται πάνω από έναν πεζόδρομο. Στον πεζόδρομο επιτρέπονται πεζοί, όπως είναι προφανές, και ποδήλατα. Λοιπόν μας έχει τύχει να περνάμε μπροστά απ την αποθήκη αυτή με τα ποδήλατα και ξαφνικά να πετάγονται μπροστά μας άδεια κουτιά. Οκ,το καταλαβαίνω πως θέλετε να τα πετάξετε ρε παιδιά,αλλά φωνάξτε τουλάχιστον "πέφτει".

Τι θέλω να πω: ήξερα πως έχουν άδεια κουτιά που δεν τα χρειάζονται. Οπότε πήγα και τους τα ζήτησα :Ρ Δίκαιες συναλλαγές.

Βέβαια είχα σχηματίσει γι αυτούς μία εικόνα... "δε σας συμπαθώ". Αλλά οι 2 που ήταν εκεί όταν πήγα ήταν εντελώς εξυπηρετικοί. Αντί για χαρτόκουτα μου έδωσε φελιζολοειδή κουτιά που χρησιμοποιούνται για ψυγειάκια. Δε με χάλασαν. Είχε πλάκα,μου δίνει 2 τέτοια πάω να τα πάρω και μου λέει "Περίμενε!πάρε κι αυτό!" κι αυτό έγινε γύρω στις 4 φορές.

Και λοιπόν πακετάρουμε. Και το σπίτι μου θα νοικιαστεί. Η αλήθεια είναι πως δε νιώθω άσχημα,γιατί ήθελα ν'αλλάξω σπίτι και έχω ερωτευτεί το καινούριο μου σπίτι,τόσο που δεν μπορώ να το θυμηθώ καλά. Δεν έχω αίσθηση του πόσο μεγάλα είναι τα δωμάτια και τα μπαλκόνια του,μου συμβαίνει αυτό όταν κάτι μ'αρέσει πολύ. Δε συγκρατώ τη μορφή του.

Αλλά το αγαπώ κι αυτό το σπιτάκι,το μικρό,το άβολο. Ελπίζω πάντως να νοικιαστεί γρήγορα γιατί συμπαθώ τον ιδιοκτήτη και δεν είναι και τόσο άσχημο για κάποιον που δεν τον νοιάζει να 'ναι μεγάλη η ντουλάπα. Για κάποιο αγόρι δηλαδή :Ρ Και όχι ψώνιο αγόρι. Δεν ξέρω. Ελπίζω να νοικιαστεί. Και ξέρω πως αυτό που θα πω τώρα είναι πολύ μελό και πως αν το κάνω ο επόμενος που θα το νοικιάσει θα με θεωρεί εντελώς ψυχάκια. Αλλά σκέφτομαι να αφήσω ένα σημειωματάκι στον επόμενο. Με tips ας πούμε! Αλλά μετά σκέφτομαι να μην το κάνω γιατί μπορεί εντελώς τυχαία να το πάρει κάποιος απ'τη σχολή και μετά να λέει σε όλους τι ψυχάκιας που είμαι. Μμμμ,όχι ότι θα το υπογράψω βέβαια κιόλας. Θα το σκεφτώ.

Γεια σου σπίτι μου :)

Δεν υπάρχουν σχόλια: