Θα έγραφα πολλά και θα ανέβαζα το αδιάκοπα του Δεληβοριά.
Αλλά δε θέλω.
Θέλω να κοιτάω τις φωτογραφίες που τράβηξα και που δεν περιέχουν εμάς.
Γιατί είμαστε λίγο εναλλακτικά παιδιά.
Θέλω να κοιτάω τις φωτογραφίες που τράβηξα και που δεν περιέχουν εμάς.
Γιατί είμαστε λίγο εναλλακτικά παιδιά.
Θέλω να διαβάζω σε αυτό το καφέ στο πιο όμορφο αδιέξοδο της πόλης.
Και να σκέφτομαι πόσο όμορφος είσαι,
πόσο σπάνια τρυφερή αγκαλιά έχεις,
και πόσο σπάνια πανέμορφο χαμόγελο
πόσο σπάνια τρυφερή αγκαλιά έχεις,
και πόσο σπάνια πανέμορφο χαμόγελο
Κι ένα σωρό που δε θέλω να γράψω.
Θέλω μόνο να σκέφτομαι.
Θέλω μόνο να σκέφτομαι.
2 σχόλια:
σε αυτό το αδιέξοδο καφέ να με πας! :)
Να μιλήσουμε για αυτούς τους καημένους, τους μη ρομαντικούς που κουνάνε το δάχτυλο επειδή τάχα αυτοί ξέρουν όλα τα σωστά...
θα σε πάω, θα σ' αρέσει πολύ!
Ολα θα τα συζητήσουμε!
Ανυπομονώ <3
Δημοσίευση σχολίου