Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

με τα βρεμένα και τ' ασιδέρωτα

Χτες βγήκα με το Πεννάκι. Ήμουν λίγο κουρασμένη απ' τη δουλειά και νύσταζα από νωρίς. Από αυτό καταλαβαίνει κανείς πως ακολούθησε μπαρότσαρκα και πιώμα και ξενύχτι, όπως συμβαίνει πάντα όταν λέει κάποιος "πάμε για μια χαλαρή μπύρα".

Θα τα πάρω από νωρίς.
Σχόλασα. Έμεινα στο μαγαζί για ένα τσιγάρο και μια σφήνα. Δίπλα μου καθόταν ένας από τους θαμώνες που δεν μπορώ να αποφασίσω τι άποψη έχω γι αυτόν. Δεν μπορούσα μέχρι χτες δηλαδή. Γιατί χτες συζητούσαμε για τον γραπτό λόγο και για το διάβασμα και είπε πως αν έπρεπε να διαλέξει ανάμεσα σε καφέ έξω ή διάβασμα στο κρεβάτι, θα διάλεγε διάβασμα στο κρεβάτι. Οπότε τώρα τον αγαπάμε.

Ήρθε το Πεννάκι και με πήρε και πήγαμε στο στέκι της κατάθλιψης, έτσι απόφασισα να το λέω. Είναι το μαγαζί που όταν είσαι εντάξει δε σε ενοχλεί η μουσική αλλά όταν δεν είσαι και πολύ καλά, ε, σε σπρώχνει λίγο στον γκρεμό. Οπότε προφανώς εκεί πήγαμε. Κλάψαμε εναλλάξ. Όταν έκλαιγα εγώ με είδε ο Δημήτρης και με κοίταξε πολύ θυμωμένα και μου είπε "άμα σου αστράψω καμία...!". Δε μου άστραψε καμία. Για δικούς μας λόγους γελάσαμε πολύ με την Πέννυ εκείνη την ώρα. Αλλά αυτά είναι censored.

Μετά είπαμε να πάμε αλλού, το αλλού που αποφασίσαμε ήταν λίγο μακριά για περπάτημα, οπότε πήραμε το αυτοκίνητο. Η διάθεσή μας δεν ήταν καταπληκτική αλλά άνοιξα το ραδιόφωνο και έπαιζε θα πάθεις έρωτα και πολύ χαρήκαμε γι αυτό και δυναμώσαμε πολύ την ένταση και είπαμε πως είμαστε πολύ γκόμενες που βάζουμε στο τέρμα Αλεξίου, αλλά αυτό καθόλου δε μας πτόησε, αν σκεφτείς δηλαδή πως μας έπιασε και κόκκινο και δε χαμηλώσαμε και τραγουδούσαμε κιόλας γιατί προφανώς το ξέρουμε απέξω.

Ύστερα πήγαμε σε ένα μαγαζί με hard rock, δούλευε ο αγαπημένος μου μπάρμαν. Θα έλεγα πόσα σφηνάκια μας κέρασε, αλλά δε θέλω να λέω ψέμματα. Δε θυμάμαι.

Φύγαμε κι από 'κει. Πήραμε το αυτοκίνητο. Άλλαξα σταθμό. Αυτή τη φορά kylie minogue- can't get you out of my head. Χαρήκαμε και γι αυτό εξίσου με την Αλεξίου. Σταματήσαμε, βγήκαμε από το αυτοκίνητο και χορέψαμε. Ήθελα να κάνω τραμπάλα. Είπα "να εδώ έχει τραμπάλα πάμε". Μου απάντησε "σωλήνες είναι, είσαι και μηχανικός". Γελάσαμε πολύ.

Ξαναμπήκαμε στο αυτοκίνητο. Πήγαμε σε ένα πάρκο.Τρέξαμε. Έβρεχε και μύριζε βρεγμένο χώμα κι ίσως τίποτα εκείνη την ώρα δεν μπορούσε να με κάνει περισσότερο χαρούμενη. Έβρεχε και βρεχόμασταν και μύριζε βρεγμένο χώμα. Κι ήταν παραπλανητικό γιατί έμοιαζε με φθινόπωρο αλλά ήταν άνοιξη αλλά δεν πειράζει γιατί και η άνοιξη είναι πολύ ωραία, η άνοιξη μυρίζει γιασεμιά και τέτοια. Μου φαίνεται πολύ δύσκολο να διαλέξω ανάμεσα στις δύο αυτές μυρωδιές αλλά για σήμερα θα πω βρεγμένο χώμα. Γυρίσαμε σπίτι.

- Ρε τι ωραία που περάσαμε, πρέπει να τα γράψουμε.
- Το αφήνω πάνω σου.


Δεν υπάρχουν σχόλια: