Ξέρεις ποια είναι η βασική διαφορά που έχει το γράμμα από το μέιλ και τα διάφορα μηνύματα σε εφαρμογές; Το αντίγραφο. Στέλνεις μηνύματα στο μέσσεντζερ και στο βάιμπερ και σε μέιλ, και μπορείς ανά πάσα στιγμή να τα ξαναδιαβάσεις και να βγάλεις κάποιο καινούριο συμπέρασμα.
Το γράμμα ήταν πολύ σοβαρή απόφαση. Το γράμμα σου δημιουργούσε μόνο μία εντύπωση, η οποία έμενε απαράλλαχτη στον χρόνο. Ακόμα σημαντικότερο είναι πως το γράμμα το έστελνες και ύστερα έπαυες να το έχεις. Ύστερα το είχε μόνο άλλος.
Τώρα δεν προσφέρουμε αυτό που γράψαμε. Δεν το αποχωριζόμαστε διαπαντός. Απλώς το μοιραζόμαστε, απλώς αφήνουμε και κάποιον άλλον να το κοιτάζει. Και, δε λέω, είναι κι αυτό όμορφο, κι ίσως πιο ισότιμο. Δεν είναι όμως καθόλου δραματικό.
Κι εμείς, τα παιδιά που μεγαλώσαμε με δράματα, δεν ξέρουμε τι να την κάνουμε την τόση ισορροπία. Γι αυτό όταν ερωτευόμαστε, στέλνουμε γράμματα και γράφουμε κασέτες. Ώστε κάπου να χώρεσουμε μια ελάχιστη θυσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου