Είναι περίεργες αυτές οι μέρες.
Δεν είναι άσχημες,μόνο περίεργες.
Τη μία στιγμή νιώθω κάπως πολύ συγκεκριμένα
και την επόμενη δεν είμαι καθόλου σίγουρη
για τίποτα.
Όλες όμως τις στιγμές νιώθω κάτι που νομίζω πως ποτέ δεν το 'χω ξανανιώσει.
Νιώθω in control.
Έτσι in control ήμουν και τη στιγμή, στις 00:05
που μου χτύπησαν το θυροτηλέφωνο και μου έκαναν έκπληξη.
Κι άρχισα να τρέμω και μου ήρθε να κλαίω από χαρά
κι η καρδιά μου χτυπούσε πολύ πολύ δυνατά.
Και κάτι τέτοια είναι η ανταμοιβή μου για όλη αυτή τη χαζή αισιόδοξη στάση μου, γι αυτό που πιστεύω πως ό,τι καλό κάνεις σου γυρίζει πίσω, κάπως έτσι με επιβεβαιώνω και συνεχίζω, γιατί, δεν μπορεί, για να 'χεις τόσο καλούς φίλους κάτι θα 'χεις κάνει σωστά.
ΥΓ μ'αρέσει το 23. είναι και πρώτος αριθμός.μ'αρέσουν οι πρώτοι αριθμοί. έχουν χαρακτήρα.
2 σχόλια:
Είναι ωραίοι, αυτοί οι πρώτοι αριθμοί! Ειδικά, όταν έχεις πρώτη καρδιά!
Σαν την δική σου.
Με χαμόγελα και ανοιχτές αγκαλιές, όλες οι γιορτές σου.
Ψιλοχαθήκαμε... σου έχω βιβλία πολλά για να διαλέξεις
Γειά σου ροδοζαχαρένια!!!
σε ευχαριστώ πολύ κύριε Βαγγέλη για τα καλά σου λόγια :)
θα βρεθούμε τώρα τα χριστούγεννα!
πάντως σήμερα πήγα στην αγορά να μου πάρω δώρο -το κάνω αυτό- και μου πήρα βιβλίααα :D
Δημοσίευση σχολίου