Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

(don't you) forget about me

Ξεπερνάω δε σημαίνει αντιστρέφω οποιαδήποτε μεταβολή μου προκάλεσε ο άλλος.
Γιατί η ζωή δεν είναι μαρκοβιανή αλυσίδα κι αυτό που είμαι τώρα εξαρτάται από αυτό που ήμουν πριν. Ξεπερνάω ίσως όμως σημαίνει να τείνω προς μια κατάσταση, όπου μπορεί ο άλλος να με έχει επηρεάσει μέχρι τώρα, όμως δεν έχει λόγο στο από 'δω και πέρα. Μπορεί να είμαι όπως είμαι γιατί μου συνέβης εσύ*, το τι θα είμαι αύριο όμως είναι δική μου απόφαση που δε σε συμπεριλαμβάνει πουθενά.

Ξεπερνάω λοιπόν σημαίνει δεν επηρεάζεις τις επιλογές μου. Δε σημαίνει όμως διαγραφή. Δηλαδή μπορεί να σημαίνει και διαγραφή αν αυτό θέλουμε, αλλά μπορεί και όχι.

Κάπως το είχα σκεφτεί τώρα, κάτι θα έγραφα για τη μνήμη και τη νοσταλγία και τι είναι κακό και τι όχι, αλλά τώρα δε θέλω να το κάνω αυτό γιατί συνεχίζω να πιστεύω πως ο καθένας ας κάνει ό,τι έχει ανάγκη οπότε δε θέλω να δίνω συμβουλές λες κι είμαι καμιά ειδική - γιατί δεν είμαι- αλλά τέλος πάντων όταν νιώθεις πως έχεις ξεπεράσει κάτι εντελώς είναι ένα πολύ ωραίο συναίσθημα κι ήθελα κάτι να γράψω γι αυτό και ίσως και να με θαυμάσω λίγο που το 'χω τόσο εύκολο το ξεπέρασμα και να μην αναρωτηθώ τι είδους άνθρωπος είμαι που ξεπερνάω πράγματα στο πιτς φιτίλι, όχι δε θα αναρωτηθώ, τέτοιος άνθρωπος είμαι κι έγινα έτσι από μια σειρά πραγμάτων που μου συνέβησαν -όπως όλοι μας- και δε θα απολογηθώ που είμαι καλά. Ουφ παραλήρημα τέλος, ορίστε κι ένα τραγουδάκι.



*δεν ήμουν σίγουρη αν έχω ξαναδεί κάπου το ρήμα συμβαίνει σε β' ενικό πρόσωπο, αλλά για κάποιο λόγο μου φαινόταν πολύ οικείο. τελικά μάλλον λόγω αυτού μου φαινόταν οικείο.

3 σχόλια:

casper85 είπε...

είναι απελευθερωτικό να ξεπερνάς κάτι.
Κι εμείς που αργούμε πολύ να ξεπεράσουμε καταστάσεις και ανθρώπους σας ζηλεύουμε εσάς που τα καταφέρνετε γρήγορα. ;)

Σιχαμένη Αγάπη είπε...

Καλά τα λες μην άγχεσαι για το μουντ ειδικός ή μη. Στην τελική όλοι έχουμε δικαίωμα στην άποψη επί παντός επιστητού. Είχα χοντρό πρόβλημα με το θέμα νοσταλγία. Όταν λέμε χοντρό, εννοούμε υπέρβαρο. Δεν έχει πολύ καιρό που γύρισα μια βίδα στο κεφάλι μου και άρχισα να σκέφτομαι διαφορετικά. Και είμαι πιο υγιής έτσι. Φυσικά αυτό μοιάζει με μεταστροφή και έχει επιπτώσεις και έτσι την τελευταία βδομάδα δύο δικοί μου άνθρωποι αλλά και δύο άσχετοι σχετικά με αποκάλεσαν απόλυτη. Ταρακουνήθηκα δεν θα το κρύψω.. αλλά ξες κάτι, όταν βάζω στη ζυγαριά μια απόλυτη γερή κοπέλα και μια διαλλακτική και αδύναμη προσωπικότητα με τα χίλια που λέμε προτιμώ την πρώτη. κι ας είναι αυτό το τίμημα. Η στάση αυτή είναι απαραίτητη για την υγεία μου. Το άλλο, είναι απλά επιλογή.

Μεγάλο τρυπάκι το παρελθόν,

και εγώ θα με καμάρωνα στη θέση σου αν είχα τέτοιες ιδιότητες..

;)

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

κασπεράκι, όλα θέμα εξάσκησης είναι, δεν είναι ότι σου λείπει η ικανότητα απλά δεν την έχεις τελειοποιήσει ακόμα ;)

αγάπη (λατρεμένη, όχι σιχαμένη :Ρ), με έχουν πει πάρα πολλές φορές απόλυτη και ειλικρινά δε μου καίγεται καρφί πλέον. So be it. Δεν μπορώ όταν μου λένε "δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα". Ναι ρε φίλε, τόσο απλά είναι τα πράγματα, τα υπόλοιπα είναι σάλτσες, εκλογικεύσεις και εν τέλει δικαιολογίες. Ναι είμαι απόλυτη, proudly :P