Να 'σαι σε μια ωραία παραλία με ωραία πράσινα νερά και να δύει ο ήλιος
και να 'χει κολλήσει το βλέμμα σου σε κάτι που δεν κοιτάς στ' αλήθεια,
να σκέφτεσαι με πυρετώδη τρόπο,
τέτοιον που ίσως σε κάνει να συνοφρυώνεσαι
και που σίγουρα σε κάνει να γουρλώνεις τα μάτια σου,
τέτοιον που νιώθεις πως τα λες αυτά που σκέφτεσαι
γιατί δεν μπορεί να μην κάνουν θόρυβο.
Και λίγο πριν κάνεις τη μεγάλη βουτιά στα πιο σκοτεινά σημεία του μυαλού σου
ένας φίλος σε αναγκάζει να τον κοιτάξεις και σου λέει
"Δεν είναι όπως τα σκέφτεσαι τα πράγματα. Είναι αλλιώς."
Και κάπως έτσι καμιά φορά μας σώζουν οι φίλοι μας.
Σ' αυτόν τον άνθρωπο να μην κάνεις φραπέ με το τελευταίο βολιώτικο καλαμάκι;
Ε, κάνεις.
2 σχόλια:
Τα πραγματα παντα ηταν αλλιως!
Στους ανθρωπους σου να δοκιμαζεις παντα τον καφε που τους φτιαχνεις πριν τους τον δωσεις!
Χμμμ υπάρχουν και κάποιοι πολύ έξυπνοι και συγκροτημένοι άνθρωποι για τους οποίους τα πράγματα είναι μάλλον ακριβώς όπως τα βλέπουν. Αν και τα λούκια τα τραβάνε γενικότερα οι πολύ έξυπνοι άνθρωποι, άρα τείνω να αυτοαναιρεθώ.
Δεν είμαι σίγουρη αν είναι αποτελεσματικό το να δοκιμάζεις αλλουνού τον καφέ, γιατί αν δεν τον πίνει όπως εσύ δεν υπάρχει περίπτωση να σου φανεί καλός, έτσι δεν είναι;
Δημοσίευση σχολίου