Κυριακή 30 Ιουλίου 2017

θερινό σινεμά

Σήμερα πήγα θερινό σινεμά. Χάρηκα επειδή είχα από πέρυσι να πάω και επειδή πήγα με φίλη μου. Τελευταία με τη συγκεκριμένη φίλη είναι σα να βγαίνουμε ραντεβού. Κάνουμε πράγματα που θέλουμε και οι δυο και που θα μπορούσαν να είναι ρομαντικά αν τα κάναμε με τα αγόρια μας αλλά τα αγόρια μας είναι busy ε και δεν υπήρχε περίπτωση να τα στερηθούμε οπότε τα κάνουμε μαζί. Τις προάλλες πήγαμε σε ένα ωραίο μαγαζί με αυλή με λουλούδια και ήπιαμε και φάγαμε. Και σήμερα πήγαμε θερινό.

Είδαμε αυτή την ταινία. Ήταν αρκετά ωραία, σε κάποια σημεία μάλιστα ήταν και πολύ ωραία. Το τέλος το θεώρησα κάπως υπερβολικό και σαπουνοπερικό, αλλά ντάξει δε μου χάλασε και την ταινία. Πιο πολύ απ' όλα όμως μου άρεσαν δύο ατάκες, και ειπώθηκαν και οι δύο από τον χαρακτήρα της Σίνθια Νίξον. Η μία είναι αρκετά γνωστή, αποδίδεται μάλλον στον Ρόμπερτ Φροστ (στίχος 56) και είναι

the only way out is through

και μου φαίνεται πολύ σημαντικό. Το άλλο είναι κάπως θλιβερό αλλά μου φαίνεται πως χρειάζεται να το χωνέψουμε αν είναι κάποτε να πούμε πως είμαστε ευχαριστημένοι από τις ζωές μας.

The greatest distance in the world is between how it is and how you thought was gonna be.

6 σχόλια:

casper85 είπε...

sad but true που λένε και οι metallica :/

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

το λένε και οι μετάλλικα αυτό;
σαντ μπατ τρου ιντηντ.

the commentator είπε...

Έι ήθελα να δω την ταινεία αυτή!! είναι ωραία; στην δεύτερη φράση σκεφτόμουν αν θα έκανε διαφορά και πόσο σημαντική θα ήταν αυτή εάν έλεγε αντί για how you thought was gonna be, how you wanted things to be...

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

Να τη δεις, καλή είναι. Δε θα γίνει μάλλον η νέα σου αγαπημένη, αλλά είναι ωραία και οι ηθοποιοί πολύ καλοί!

Χμμμ θα είχε ίσως διαφορά, αλλά με προβληματίζουν τα εξής:
- παίζει ρόλο το αν είσαι αισιόδοξος ή απαισιόδοξος, γιατί αυτό μεταβάλει την προσδοκία. Ένας απαισιόδοξος περιμένει τα πράγματα να είναι χειρότερα απ αυτό που θέλει.
- μπορεί τα πράγματα να μην είναι όπως τα ήθελες κάποτε επειδή απλά μεγάλωσες και εξελίχτηκαν οι επιθυμίες σου. Μπορεί να μην είναι όπως τα ήθελες και να είναι όπως τα θέλεις :)

the commentator είπε...

μου άρεσε το κόνσεπτ της εξέλιξης των επιθυμιών! τις έβλεπα πιο πολύ σαν κάτι στατικό..
(άσχετο κάτω πατάμε εκεί που λέει δεν είμαι ρομπότ.. και επειδή διαβάζω για την εξέλιξη της A.I αυτόν τον καιρό μου ήρθε στο μυαλό ένα μέλλον που αυτό το μήνυμα θα είναι ρατσιστικό!! και αν θέλει ένα ρομπότ να αφήσει σχόλιο; :P )

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

Χαχαχαχα!!! Ακούς εκεί ρατσιστικό! Με αρέσει πολύ η επιστημονική φαντασία. Βλέπω μια σειρά τελευταία που λέγεται blood drive, πολύ περίεργη αλλά μ αρέσει. Έχει πολύ αίμα και βία και σεξ αλλά εγώ μια στέρηση όλων αυτών την ένιωθα απ όταν τελείωσε το true blood. Από πού ξεκίνησα; Α ναι. Έξω τα ρομπότ από τα μπλογκ μας, εμείς είμαστε ευαίσθητα παιδιά!