Τις δύσκολες μέρες το να επικοινωνήσω μαζί σου με κάνει να σκέφτομαι την Άννα Σάλιβαν να προσπαθεί να μάθει στην Έλεν Κέλλερ νοηματική. Και αμέσως μετά σκέφτομαι πως για να τα καταφέρνουμε μάλλον κι εσύ προσπαθείς ανάλογα με την Έλεν Κέλλερ. Και ίσως γι αυτό να λειτουργεί το σύστημά μας, επειδή εγώ δεν τα παρατάω κι εσύ προσπαθείς όλο και πιο πολύ. Ξέρεις έχω επιμείνει στο παρελθόν — το μετάνιωσα όλες τις φορές. Και είμαι σίγουρη πως εσένα δε θα σε μετανιώσω γιατί κανείς άλλος δεν προσπάθησε τόσο για μένα και με κάνεις να νιώθω πως αξίζω τον κόπο και είμαι σίγουρη ότι τον αξίζεις κι εσύ.
Ύστερα σκέφτομαι τον κοινό μας φίλο πριν μας γνωρίσει, τι είχε στο κεφάλι του κι αυτός; Λες και είπε "ποιος είναι ο πιο προβληματικός μου φίλος;" και κατέληξε σε σένα κι ύστερα είπε "ποια απ' τις γνωστές μου έχει τα φόντα να είναι η πιο προβληματική και πεισματάρα;" και κατέληξε σε μένα και ύστερα μας άφησε να ερωτευτούμε σε ένα ροκ αφτεράδικο στα λαδάδικα.
ΥΓ μία απ' τις αισιόδοξες σκέψεις μου είναι η ετικέτα σου να γίνει αυτή με τα μεγαλύτερα γράμματα.
2 σχόλια:
γι'αυτό και η εκκλησία βάφτισε το γάμο μυστήριο..
γιατί είναι μυστηριο πως δύο διαφορετικά ατομα καταλήγουν μαζί...
κοίτα να δεις που βρήκα ένα εξίσου παλιό blog με το δικό μου
και τόσο καιρό δεν ήξερα την ύπαρξή του! Καλώς σε βρήκα.
(η αρτίστα με έστειλε)
Ωπ χαίρεται!
Πραγματικά σπανίζουν τα τόσο παλιά μπλογκ που είναι ακόμα ενεργά.
Κάτι μου θυμίζει το όνομά σου είναι η αλήθεια!
Σίγουρα έχω ξαναπέσει πάνω σου.
Καλώς βρεθήκαμε πάντως :)
Ό,τι είναι μυστήριο, είναι μυστήριο.
Δημοσίευση σχολίου