Σήμερα δεν μ άρεσε το φαγητό. Δεν το λέω για να σκεφτείς πως η μαμά δεν μαγειρεύει ωραία.Το λέω για να καταλάβεις πόσο δεν είχα όρεξη.
Η μαμά μου τηγάνισε πατάτες και το κασέρι έλιωσε πάνω και ήταν πολύ νόστιμο. Πιο πριν έβαλα τα κλάματα και η μαμά με πήρε αγκαλιά.
Δεν έκλαιγα απ το άγχος για τις εξετάσεις, ούτε για σένα, ούτε και για το κακοπροαίρετο σχόλιο του μαλάκα στο σούπερ μάρκετ. Για τίποτα απ αυτά. Απλώς μαζεύτηκε πολύ πολύ νερό στα μάτια μου. Δεν έχω όρεξη να μιζεριάσω, είμαι καλά. Έχω φίλες που αυτό το πάθαιναν συστηματικά όλη τη χρονιά. Εγώ όχι* γι αυτό και σου λέω ότι είμαι καλά.
Είμαι καλά γιατί έχει ήλιο και γιατί όταν πάνε να μου φύγουν τα κέφια δύο τεινά μπορεί να συμβούν: 1)να τα αφήσω να μου φύγουν και να χαρώ τα λεπτά της θλίψης μου.Ναι τα χαίρομαι τα λεπτά της θλίψης μου. Γράφω πράγματα που δε δημοσιεύω κι ακούω ωραία τραγούδια. Βγάζω φωτογραφίες που δε δείχνω σε κανέναν και τις κοιτάω όταν μου ξανάρθουν τα κέφια. ή 2) βάζω το my sharona ή το φτάσε στον πάτο και τα κέφια ξανάρχονται θέλουν δε θέλουν. Συνήθως θέλουν.
Και σήμερα που είναι μια ανάμεικτη μέρα με 1) αλλά και με 2), σήμερα είναι μια ωραία μέρα. Είναι αυτές οι μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες και η λέξη θαυμάσιος ξέρεις δεν είναι ποτέ τυχαία. Πώς μπορεί να είναι τυχαία μια λέξη που βγαίνει απ το θαύμα,μου λες?
Κάπνισα ένα τσιγάρο καθισμένη οκλαδόν στο μπαλκόνι κι ο ήλιος με χτυπούσε και τα μαλλιά μου φαίνονται πιο κόκκινα τώρα,ξέρεις. Μετά μπήκα στο δωμάτιό μου αφήνοντας ανοιχτή την μπαλκονόπορτα. Έπλυνα δοντάκια και έριξα νερό στο προσωπό μου. Κοιτάχτηκα για λίγο στον καθρέφτη και σκέφτηκα πως όλα είναι όμορφα κι εγώ επίσης. Έκανα φραπέ με 2 παγάκια σε σχήμα καρδιάς..και τώρα μαθηματικά κι έχω όρεξη.
Κι αυτή είναι μια μέρα στη ζωή μου.
9 σχόλια:
καμια τυχαια λεξη δεν θα ακουγοταν τοσο ομορφα.
Κι υστερα το παιρνω πισω:το τυχαιο ειναι απλως μια ιστορια με αγνωστο τελος σκεφτομαι,το λεω ξανα και ξανα την τελευταια χρονια μηπως και το πιστεψω.
Ομορφες μερες,μερες διαφορετικες.
Ενα ομορφο λιγοαπολα απο εκεινα που σε κανουν να γελας με τα κλαμματα σου:)
Ξερω*
και το λατρευω να χωνω την μυτη μου και να ακουμπαω λιγο απο τις ξενες ζωες.Μια μερα μεσα τους
αν εξαιρέσω το τσιγάρο (μωρή!!!) και το φραπέ, μου θυμιζει τρελά τον δικό μου 17ο απριλομάη
εγώ πάλι σκέφτομαι πως το τυχαίο είναι μια ιστορία μ άγνωστη αρχή. Όλες οι ιστορίες δεν έχουν άγνωστο τέλος?χάρηκα που πέρασες =)
λίνα, έλα ρε δεν έχεις παράπονο, καθιστή το κανα το τσιγάρο, εσένα το περπατητό σε τι σπάει (Α) :**
όχι με τη σπάει γενικά το γεγονος ότι υπαρχουν άνθρωποι που ενώ ζουνε στα χ΄ρονια που ο καρκίνος των πνευμονων είνια καθημερινό γεγονος, αυτοί ξεκινούν το κάπνισμα. (σε καλυψα;)
παλιά όταν κάπνιζε κάποιος τον ρωτούσα γιατί καπνίζει.κι όλοι μου έλεγαν γιατί είμαι ηλίθιος, γιατί είμαι βλάκας,γιατί είμαι μαλάκας.Και μόνο μία γυναίκα βρέθηκε να μου πει "γιατί μ αρέσει".δε μ ενοχλεί ο κόσμος να αυτοκαταστρέφεται,με ενοχλεί ο κόσμος που δεν υποστηρίζει τις επιλογές του.
κι εντάξει αυτό με το καρκίνο του πνεύμονα,οκ και οι παθητικοί καπνιστές πεθαίνουν απ αυτό.και όλοι από κάτι θα πεθάνουμε στο τέλος και κατά πάσα πιθανότητα από κάποιον καρκίνο.δεν καπνίζω για να πεθάνω από καρκίνο των πνευμόνων,καπνίζω επειδή μ αρέσει,
καλά, ας μην την ξεκινήσουμε την κουβεντα... γιατί εμενα δεν μ ενδιαφέρει καθόλου αν αρέσει το κάπνισμα σε οποιονδήποτε με φλωμώνει ΕΜΕΝΑ -που δεν μου αρέσει-. Κι όσο για το "όλοι θα πεθάνουμε" το ακουω βερεσέ από άτομα στην ηλικία μας. Δεν έχω ακούσει κανέναν εγκλωβισμένο στο σπίτι με μηχανημα οξυγονου δίπλα του να το λέει, ούτε καρκινοπαθή φυσικά.
και βασικά ούτε αυτό με την υποσ΄τηρξη των επιλογών καταλαβαίνω. Κάποιος που διαλεγει να παιρνει ναρκωτικά δλδ πώς υποστηρίζει την επιλογή του; φωνάζοντας "μ αρέσει η πρέζα"; ή πεθαίνοντας σε κοινή θέα; πώς "υποστηρίζει" κανείς την επιλογή να τζογάρει, να πίνει, να δέρνει πχ; όταν Λέει " μ αρεσει" τον αποθεώνουμε γιατί το υποστηρίζει κι άμα πει κάτι αντίθετο το θεωρούμε απλά αδυναμία;
συμφωνώ να μην την ξεκινήσουμε την κουβέντα γιατί ποτέ δε βγάζει πουθενά η συγκεκριμένη συζήτηση, και μέρες να συζητάμε θα λέμε απλώς η καθεμία τα δικά της..
Αν μη τι άλλω, ενδιαφέρουσα και γεμάτη η μέρα σου!
Κουράγιο με τα διαβάσματα.
Έχεις υπέροχες μουσικές να σε συντροφεύουν σε ο,τι κάνεις κι αυτό είναι σημαντικό...
Καληνύχτα!
Κωνσταντίνε ευχαριστώ πολύυυ για το κουράγιο και χαίρομαι που σ αρέσει η μουσικούλα μου =))))
καληνύχταααααα!
Δημοσίευση σχολίου