Για το πόσο τυχερή νιώθω για τους φίλους μου, έχω γράψει πολλές φορές αλλά επειδή it never gets old -κι επειδή κάποιοι μου κάνουν παράπονα :Ρ, πάμε πάλι:
Λοιπόν όταν έχεις μια φίλη που θα σε κοιτάξει με απηυδισμένο παύλα δολοφονικό βλέμμα, που αν είχε λεζάντα θα ήταν "serioysly?", κι έτσι απλά κοιτώντας σε θα σε αποτρέψει από τη μαλακία που σκεφτόσουν να κάνεις και που μακροπρόθεσμα θα σε πλήγωνε ανεπανόρθωτα, τότε μπορείς να νιώθεις τυχερή. Όταν έχεις και παραπάνω από μία τέτοιες φίλες -εγώ έχω 3, lucky me :D - τότε μπορείς να νιώθεις σαν τον υπερτυχερό του τζόκερ.
Επίσης όταν έχεις αυτή τη φίλη με την οποία δε μοιάζεις καθόλου και σε τίποτα αλλά την αγαπάς σα να 'ναι αδερφή σου, γιατί μεταξύ μας σαν αδερφή σου την έχεις, όχι σαν φίλη. Θα πεις μια βαριά κουβέντα, θα στεναχωρεθεί, θα κάνει κάτι επιπόλαιο,θα τσατιστείς, δεν είναι η τέλεια σχέση. Αλλά είναι η αδερφή σου, κι επειδή είσαι και μοναχοπαίδι -εγώ δηλαδή, για σας δεν ξέρω- that's a big fucking deal.
Τις από πάνω κατηγορίες, εντάξει, μπορεί να μην τις έχει όλος ο κόσμος, αλλά φαντάζομαι πως όταν διαβάζατε όλοι είχατε κάποιον στο μυαλό σας. Τώρα η από κάτω κατηγορία είναι λίγο πιο σπάνια -για τις γυναίκες δηλαδή- γι αυτό όποια έχει ΚΑΙ αυτή την κατηγορία, φτου φτου σκόρδα.
Η επόμενη κατηγορία φίλου είναι Ο ΒΑΣΙΛΗΣ. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το πω, είναι απλά ο Βασίλης, είναι ο φίλος σου που έχει διαβάσει τα άπειρα βιβλία κι όταν ακούτε μαζί μουσική συχνά αναρωτιέσαι "σοβαρά, πού τα ξέρει όλα αυτά" και μιλάει ήρεμα και λογικά και έχει και πλάκα κι όταν μια φορά ήσουν τόσο χάλια που δε σε είχε ξαναδεί τόσο χάλια σου είπε "γουστάρεις να σε πάω στριπτιζάδικο;".
Να, κατάλαβες τώρα γιατί νιώθω τόσο τυχερή για τους φίλους μου;
ΥΓ μου ήταν πολύ δύσκολο να αντισταθώ στο σύνθημα: ΒΑΣΙΛΗ ΕΙΣΑΙ ΚΑΥΛΑ ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου