Πέμπτη 1 Μαΐου 2008

Ο μόνος πραγματικά χαμένος είναι αυτός που δεν του έμεινε τίποτα για να χάσει..
ή τουλάχιστον εγώ αυτό σκέφτομαι όποτε ακούω.....




Γλένταγες στους ουρανούς
με ζάρια και χαρτιά
Και ξάφνου στα σκοτάδια μας
γκρεμίστηκες με φόρα.

Τώρα κρυώνεις και πεινάς
μ' άστο σε μας
για σένα βράζει αυτή
η άδεια κατσαρόλα

Μη δίνεις σημασία
που όλα γίναν βιαστικά
κι αν επρόλαβες να πεις
δυο τρία λόγια.

Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά
όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα.

Άπλωνες στα σύννεφα μια τσόχα και με μιας,
έναν αιώνα κέρδιζες
ποντάροντας μια ώρα.

Τώρα θυμώνεις , ξεφυσάς κι όλο ρωτάς
που σταματάει αυτή η άγρια κατηφόρα.

Μη δίνεις σημασία
που όλα γίναν βιαστικά
κι αν επρόλαβες να πεις
δυο τρία λόγια.

Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά
όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα.

Δεν πειράζει που δε σου ‘ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα
Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά…
Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ

Μη γκρινιάζεις που δε σου ‘ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα
Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά
Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ

11 σχόλια:

hopkins είπε...

Αν πετύχεις ποτέ εμένα και το σουρωτήρι με κιθάρες, κάνε το παραγγελιά. ;)

Morpheus είπε...

Καλημέρα ! Ωραίο τραγούδι ...
Πάω να γράψω διαγώνισμα στο φροντιστήριο ....

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

ΩΩΩ μα τι καλοί καλλιτέχνες! δέχεστε και παραγγελιές δεν είστε σνομπ =Ρ

άντε καλή επιτυχία στο διαγώνισμα!

Ονειροφερμένος είπε...

"Δεν πειράζει που δε σου ‘ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα.."
Χμμ, κάτι μου θυμίζει..
Τα δίνεις όλα.. κι ας είναι για ένα όνειρο.. θυμάσαι..?
Ζήσε τ' όνειρο κι ας σου κοστίσει ακριβά.. τουλάχιστον ζήσ' το..

Ανώνυμος είπε...

Το έχω ακούσει το τραγούδι στο ραδιόφωνο (imagine) και έψαχνα...
Ευχαριστώ, όμορφο blog!

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

Ονειροφερμένε, φυσικά και θυμάμαι. αν και έχω κάτι κενά μνήμης τουλάχιστον αυτά που λέω εγώ τα θυμάμαι :Ρ και την ανάρτησή σου που συζητάμε. πάντως τα είπαμε αυτά. "Αξίζει φίλε μου να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει"

=)

ineedo2, χαίρομαι που βοήθησα και ευχαριστώ για τα καλά λογάκια =)

FiXXXer είπε...

tixaia epesa pano sto blog sou.molis eida tin ikona tis ameli kai diabasa ligo se simpathisa.i simpathia egine kati aperigrapto molis eida pos stis tainies pou sou aresoun perissotero aniki kai to LOVE SONG FOR BOBBY LONG!ayti i tainia me exei simadepsei...xairomai pou brika kapoion pou tou arese...

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

Την αγαπώ πολύ αυτή την ταινία κι ούτε εγώ ήξερα κάποιον άλλον που να του αρέσει (οι περισσότεροι ούτε ακουστά δεν την είχαν δλδ)

Χάρηκα για τη γνωριμία λοιπόν =)

FiXXXer είπε...

kai ego xarika =)
loipon mou irthe tora !an den exeis dei ,pare kai des tin tainia BROKEN FLOWERS!einai poli oraia romantiki tainia!
loipon perimeno entiposeis kai protaseis gia tainies pou sou aresan...

we are standing on the edge...

La Dona Catalana είπε...

για καποιο λογο μου ρθε στο μυαλο μια ενδιαφερουσα σκηνη απο την αβασταχτη ελαφροτητα(δε μουβι). Εκει που η τερεζα τραβα ασταματητα φωτογραφιες στον πανικο των συμπλοκων και δε μασα να φωτογραφισει κατα προσωπο τον αστυφυλακα που τη σημαδευει με το οπλο κοιτωντας τον με παθος. αυτα ειναι..

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

Δεν την έχω δει την ταινία (είμαι απαράδεκτη, άι νόου =Ρ), αλλά έτσι που περιγράφεις την σκηνή νομίζω πως είναι η κυριολεκτική σημασία του "ξέρεις πως είναι κερδισμένος τελικά όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα"

μισο-κυριολεκτική τεσπά. κυριολεκτική απολύτως θα ήταν αν απειλούσε να της κόψει το κεφάλι κι όχι να την πυροβολήσει. γουατέβα =Ρ