Επειδή η άνοιξη ακούγεται κάπως έτσι.

Επειδή μύρισε άνοιξη κι έχει απερίγραπτα ωραίο ουρανό και λαμπερό ήλιο κι ό,τι πρέπει καιρό για τσίπουρο ή για λογοτεχνικό ή για γυμναστική ή και για σχολή ακόμα και για αρχή εξαμήνου δεν το συζητώ,ιδανικότατος καιρός καθώς το τρέχον εξάμηνο χαρακτηρίζεται ως εαρινό και δεν θα έπειθε με μπόρες και συννεφιές.

Κι επειδή η ζωή στη γη είναι πολύ ωραία.

Daddy Cool

Ξέρεις τι λατρεύω στον μπαμπά μου? Πού ό,τι κι αν γίνει κι όσα δικαιώματα του δώσω να με θεωρήσει ανίκανη και άχρηστη (οκ,εννοώ τα μαθήματα που χρωστάω),δεν μου δείχνει ότι τον απογοητεύω -νομίζω κιόλας πως δε νιώθει απογοήτευση- και πάντα βρίσκει έναν λόγο να πιστεύει σε μένα και μια ατάκα να μου πει που θα μου δώσει κουράγιο και δύναμη. Η ατάκα μπορεί να μη στέκει καν λογικά αλλά είναι τόσο συγκινητικό να λες "δίνω σχέδιο αύριο" κι ο μπαμπάς να σου απαντάει "όταν ήσουν μικρή πήγαινες ζωγραφική κι ήσουν πολύ καλή,θα το περάσεις". Ξέρεις πως το ότι στο δημοτικό ζωγράφιζες ωραία ανθρωπάκια δεν έχει σχέση με το autocad. Αλλά για ένα απόγευμα μπορώ να πιστέψω πως έχει σχέση,πως ο μπαμπάς έχει δίκιο και πως ο είναι ο καλύτερος μπαμπάς και είναι απίστευτη η εμπιστοσύνη που μου δείχνει.

Καληνύχτα μπαμπά :)