Είναι ένα είδος κλοπής που συμβατικά δε θεωρείται κλοπή. Όμως δημιουργεί συγχύσεις διότι αν εγώ διαπράξω αυτό το είδος κλοπής τότε δε θα θεωρήσω πως είμαι μια κλέφτρα. Αν το πάθω όμως θα αρχίσω τα βρισίδια,ειδικά αν το ανακαλύψω ώρα που δε συνίσταται για αντικατάσταση του αντικειμένου που κλάπηκε. Τέτοιες ακατάλληλες ώρες είναι συνήθως οι μεταμεσονύκτιες ή οι ώρες που έχει κλείσει το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς. Η χειρότερη όμως περίπτωση είναι η παρακάτω:
Να 'χεις μαγειρέψει/παραγγείλει φαΐ αφού έχεις περάσει μια κουραστική μέρα και για να τα βγάλεις πέρα αυτή τη μέρα σκεφτόσουν "δεν πειράζει,θα πάω σπίτι θα φάω και θα δω ταινία και μετά θα κάνω καφέ και θα δω κι άλλη ταινία κι όλα θα είναι όμορφα". Στην περίπτωσή μου όπου ταινία βάλε "σειρά" trashy girly σειρά,αμερικάνικη σαπουνόπερα με νυστέρια -έι,ποτέ δεν είπα πως δεν έχω ελαττώματα. Αχ ναι,αυτό ήταν το όνειρο.Το όνειρο ήταν να δώσεις δύο μαθήματα σε μια μέρα και να μην πειράζει γιατί θα πας σπίτι,θα παραγγείλεις καυτερά νουντλς και θα δεις γκρέυς ανάτομυ και μετά θα πιεις καφέ και στο ενδιάμεσο-
Και στο ενδιάμεσο θα καταλάβεις πως έχεις πέσει θύμα της συμβατικά μη-κλοπής. Και θα αναγκαστείς μέσα στην νύστα και στη βαρεμάρα να βγάλεις τις πυτζάμες και να βάλεις ρούχα και παπούτσια και να πας στο σούπερ μάρκετ. Γιατί παρ'όλες τις τσάντες σου και τις ζακέτες και τα μπουφάν σου...μέσα στο σπίτι δεν υπάρχει ούτε ένας γαμημένος αναπτήρας.
I rest my case.
