Άλλοι χαλαρώνουν με ένα κρύο ντους,άλλοι με ένα ζεστό μπάνιο κι άλλοι με κάποια συγκεκριμένη μουσική. Εγώ χαλαρώνω με το σκοτάδι.
Τέτοια εποχή (άνοιξη), με τέτοια θερμοκρασία (28C) δεν υπάρχει τίποτα που να με χαλαρώνει περισσότερο από το κρύο τσάι και τα κλειστά παντζούρια.
Αν ήταν χειμώνας μάλλον θα ήθελα ήλιο και ζεστή σοκολάτα. Αλλά δεν είναι χειμώνας. Είναι άνοιξη. Κι αγαπώ το σκοτάδι,την υγρασία και τον κρύο αέρα.
Και για να είμαι απολύτως ειλικρινής,αγαπώ και την άνοιξη του Βιβάλντι.
Αλλά ποιον κοροϊδεύω? Άνοιξη είναι, όλα τ' αγαπάω. Εκτός,προφανώς, απ' τον ήλιο,την ξηρασία και τον ζεστό αέρα.
Σάββατο 25 Μαΐου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
2 σχόλια:
παλι φυσαει ζεστος αερας. μου λειψες ρε.
πες του πως πήγα σε κάποια χώρα που τα ρολόγια δεν έχουν δείκτες :)
κι εμένα ρε :(
Δημοσίευση σχολίου