Αλλά ρε γαμώτο.
Δεν ήταν μεγάλος.
Κι είχε μια στάση πολύ θετική.
Τέτοια που, όσο σοβαρή και να ήταν η αρρώστια, δε μου περνούσε απ' το μυαλό να πεθαίνει.
Ήμουν σίγουρη πως θα γινόταν καλά.
Και δε μιλάμε για καθηγητή με τον οποίο είχα καμιά ιδιαίτερη σχέση.
Αλλά για έξι γαμημένα χρόνια, τον έβλεπα στο διάδρομο και του έλεγα
"γεια σας"
και μου έλεγε
"γεια σου"
και τώρα πέθανε
και δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που τον είδα
οι άνθρωποι πεθαίνουν και δε θυμάσαι πότε τους είδες
για τελευταία φορά.
Κι αφού μάθαμε αυτή την είδηση, το πρωί,
ύστερα η μέρα μας συνέχισε κανονικά.
Κάναμε πάουερ πόιντ,
παρουσιάσαμε εργασία,
μας χειροκρότησαν,
ήπιαμε καφέ κάτω απ' τα πλατάνια,
ακούσαμε για τη ζωή του Χαρίλαου Φλωράκη
κι ύστερα θα πηγαίναμε για ρακές
και μου είπες να πιούμε στην υγειά του, αφού του άρεσε το ρημάδι το ποτό
και τότε άρχισα να ξαναθυμάμαι την είδηση
και συνειδητοποίησα πως ακόμα δεν το είχα χωνέψει,
πως δεν ήταν δυνατόν να μην ζει αυτός ο άνθρωπος
να μην έχει σφυγμό
και να μην πρόκειται να του ξαναπώ
"γεια σας"
κι έτσι έκανα ένα "στην υγειά του Σταμάτη"
και μου είπαν "ποια υγειά...."
κι ύστερα είπα "εις μνήμην"
και μία
και δύο
και δέκα ρακές
και δε θα του ξαναπώ ποτέ
"γεια σας"
ΥΓ είτε συμμαθητής, είτε καθηγητής, ένα είναι το τραγούδι
για καλό παράδεισο
Αφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης, και ξαναέλα να με πάρεις, ουρανέ
Για δεν υπήρξα κατεργάρης
και την χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ
Ρε μπαγάσα, περνάς καλά κει πάνω
μιάν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
Δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δε χαμπαριάζεις
πρότεινε μου κάποια λύση
δε θα σου παρακοστίσει
και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ'αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν'
Αφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
Πώς να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα, ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις, γαλανέ
Ρε μπαγάσα, περνάς καλά κει πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
Κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ό,τι σου 'ρθει κατεβάζεις
μη θαρρείς πως με ταράζεις
Γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν'
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης, και ξαναέλα να με πάρεις, ουρανέ
Για δεν υπήρξα κατεργάρης
και την χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ
Ρε μπαγάσα, περνάς καλά κει πάνω
μιάν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
Δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δε χαμπαριάζεις
πρότεινε μου κάποια λύση
δε θα σου παρακοστίσει
και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ'αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν'
Αφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
Πώς να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα, ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις, γαλανέ
Ρε μπαγάσα, περνάς καλά κει πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
Κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ό,τι σου 'ρθει κατεβάζεις
μη θαρρείς πως με ταράζεις
Γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν'
