γιατί ήταν εδώ η φίλη μου το σαββατοκύριακο
και πήγαμε για μπάνιο
και ήπιαμε τσίπουρα και μπύρες και κοκτέιλ και καφέ
και όσο τα κάναμε όλα αυτά όλο συζητούσαμε
και λέγαμε διάφορα αξιοσημείωτα και αξιοπρόσεκτα
αλλά η διαφορά που έχουν όλες οι σύνθετες λέξεις που ξεκινάνε από "αξιο-"
με τη λέξη αξιομνημόνευτο
είναι πως τα υπόλοιπα μπορεί να 'ναι άξια λόγου
ή σημασίας
ή οτιδήποτε
τίποτα απ' αυτά όμως δε σημαίνει πως θα θες να τα θυμάσαι
κι είναι ένας Σεπτέμβρης περίεργος, όπως άλλωστε κάθε Σεπτέμβρης
γι αυτό ήθελα να γράψω πώς νιώθαμε
κι όχι τι λέγαμε
γιατί ίσως και να θελήσουμε να τα ξεχάσουμε
ή να κάνουμε πως ποτέ δε συνέβησαν
γιατί ο Σεπτέμβρης είναι ένας μήνας που ξεκινάνε πράγματα
που αποφασίζεις να ξεκινήσουν,
και καμιά φορά για να γίνει αυτό πρέπει να τελειώσουν πράγματα
που αποφασίζεις να τελειώσουν
και τέλος πάντων οι καλοί φίλοι δεν κάθονται να βγάλουν αποφθέγματα
από τον περίεργο Σεπτέμβρη της κολλητής τους
buck up sis.
Δεληβοριάς μεν, όχι ο αναμενόμενος δε.
2 σχόλια:
Με πότισες με μια αναπάντεχα γλυκιά θλίψη... Και αλήθεια, αξίζει να θυμάμαι αυτή τη μέρα που μοιράστηκες όλο αυτό το τεράστιο συναίσθημα με όλους εμάς που σε διαβάζουμε.
αφού είναι γλυκιά θλίψη, ωραία :)
τελικά να δεις που θα θυμόμαστε κάποτε όλες τις μέρες που θέλαμε να ξεχάσουμε.
Μου λειψες μωρέ, we need to viber :*
Δημοσίευση σχολίου