Θέλω να σου ζητήσω να μείνεις εδώ.
Μόνο για σήμερα.
Δε θα 'χεις κι άλλη ευκαιρία εξάλλου.
Μόνο για σήμερα.
Κι ας μην τα πάω καλά με τους αποχωρισμούς.
Δε θα στο ζητήσω, θα δεις.
Θέλω να σου ζητήσω να ρομαντζάρουμε σήμερα.
Να πάμε στην ταράτσα και να κοιτάμε τον ουρανό.
Να ξαπλώσουμε εκεί σ' ένα στρώμα για κάμπινγκ.
Θέλω να κάνουμε σα να 'χουμε σημασία.
Μόνο για σήμερα.
Ίσως κλάψω στην αγκαλιά σου.
Ίσως αυτή τη φορά σου πω ότι θα μου λείψεις.
Ίσως το παραδεχτείς κι εσύ.
Μακάρι να με διαψεύσω.
Μακάρι να βρω τα κότσια να σου πω
"πάμε στην ταράτσα να κοιτάξουμε τον ουρανό"
"μείνε εδώ απόψε"
Μα να 'χω κότσια για τόσα πράγματα;
Να 'χω βγάλει γλώσσα σε τόσα αφεντικά;
Και να μη μπορώ να σου πω
"θέλω να κοιμηθώ μαζί σου";
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου