Όταν δεν βρέχει ήδη, υπάρχει όμως η πιθανότητα βροχής, προτιμώ να βραχώ παρά να κουβαλήσω ομπρέλα καλού-κακού.
Κυριολεκτικά το λέω, καθώς μόλις αφαίρεσα μία ομπρέλα από την τσάντα πλάτης μου γιατί παραήταν βαριά.
Το κάνω και μεταφορικά όμως. Είναι ο default τρόπος που συμπεριφέρομαι.
Προτιμώ να βραχώ ΑΝ βρέξει, παρά να κουβαλάω βάρος καλού-κακού.
Δε συμπαθώ καθόλου το καλού-κακού. Το αντιπαθώ σαν φράση και σαν πρακτική και σαν όλα.
Αν βρέξει, θα βραχούμε.
Και ύστερα θα στεγνώσουμε.
Και δεν έγινε και τίποτα, βρε αδερφέ.
Δεν έγινε και τίποτα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...