Σήμερα ένιωσα κάτι που είχα πάρα πολύ καιρό να νιώσω.
Ένιωσα πως είμαι σκληρή, πως κάποιον πλήγωσα, πως τον έκανα να νιώσει άσχημα.
Θυμάμαι ότι το έχω ξανανιώσει αυτό στο παρελθόν,
κάποτε είχα γράψει πως έχω συνηθίσει τον ρόλο του "πληγωτή"· αλήθεια ήταν.
Δεν προκάλεσα κανένα μεγάλο κακό, μόνο μία σφαίρα διαπέρασε κάποιου τον εγωισμό
με τρόπο αρκετά βάναυσο πρέπει να παραδεχτώ.
Κι έβαλα τα κλάματα όταν συνειδητοποίησα πως
σήμερα ήταν η στιγμή που με έδεσε μαζί του.
Τα μόνα πράγματα που στ' αλήθεια έχουμε νιώσει ο ένας για τον άλλον
—ή καλύτερα με αφορμή ο ένας τον άλλον—
είναι απόρριψη και ενοχές.
Και μ' αυτή τη συνειδητοποίηση έκλαψα.
*be careful what you put them through
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου