Πάλι με τα μούτρα έπεσα, λες κι υπάρχει άλλος τρόπος να πέσει κανείς.
Δεν είμαι δα και καμιά γάτα να προσγειωθώ στα τέσσερα.
Όλο σκέφτομαι πως τζάμπα στεναχωριέμαι και πως
θα μπορούσα όλα να τα περνάω πιο ανώδυνα
αρκεί να με ένοιαζαν οι άνθρωποι λίγο λιγότερο.
Αρκεί να τους καταλάβαινα λίγο λιγότερο.
Αρκεί να ερωτευόμουν λίγο λιγότερο
και να έδινα σε όλους λίγo λιγότερη σημασία.
Και τότε τι θα ευχαριστιόμουν, σε ρωτώ;
Εσύ δεν ήσουνα ριμπάουντ.
Δεν το ήξερες, δε στο είχα πει, το είχα πει όμως σε μένα.
Ξέρεις τι σημαίνει να διαβεβαιώνεις τον εαυτό σου για κάτι;
Σημαίνει πως δεν είναι ψέματα.
Δε διαβεβαίωσα εσένα, δεν είναι δικιά μου δουλειά η δική σου ανασφάλεια.
Δικιά μου δουλειά είναι η δική μου ανασφάλεια.
Εσύ ίσως να μην ήσουνα ριμπάουντ.
Εγώ ήμουν σίγουρα.
Ποιος λες να κέρδισε περισσότερα απ' την αντιμετώπισή του;
Θα πω εγώ.
Θα πω εγώ, γιατί εγώ έστω και για λίγο
αγαπώ πολύ
αγαπώ βαθιά
αγαπώ αληθινά
και νοιάζομαι ειλικρινά.
Και φαίνεται πως το να μην λογαριάζω το μέλλον
και τα προγνωστικά, δεν ήταν γνώρισμα της ηλικίας μου·
ήταν γνώρισμα του χαρακτήρα μου.
Και σκέφτομαι δύο φράσεις τώρα:
η μία είναι από ταινία και λέει
I've been learning how to not trust people and I'm glad I failed
και η άλλη είναι από βιβλίο και λέει
κοίτα μην πεθάνεις χωρίς να δοκιμάσεις
τι θαύμα είναι να γαμάς από έρωτα
1 σχόλιο:
Την καλησπέρα μου,
απόθεσα τη σκέψη μου και την ανάγνωσή μου με σεβασμό στο μοίρασμα των συναισθημάτων σου αλλά μαζί και στον τρόπο που τα εξέφρασες.
Ένα λεύτερο ποίημα γεμάτο σκέψεις και εσωτερικές κραυγές.
Εύχομαι πάντα να συνεχίζεις να βρίσκεις τον ίδιο δόκιμο δρόμο γραφής και σκέψης.
Δημοσίευση σχολίου