Είμαι το φλυτζάνι που πίνεις τον καφέ σου.
Δε με προσέχεις, με ρίχνεις, με σπας.
Κάθε μου κομμάτι συντηρεί τις ενοχές σου.
Μη σε νοιάζει για μένα,
εγώ θα γίνω ολόκληρη ξανά.
Θα γυρίσω εκεί που πάνε
τα κομμάτια όταν σπάνε
και θα γίνω πάλι
ολόκληρο φλυτζάνι.
Εσένα σκέφτομαι,
που θα σου μείνει στο χέρι το χερούλι
και θα καταλάβεις πως μόνο αυτό κρατούσες.
