Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

a walk on the wild side

Είναι ωραία τα πλήκρα σ αυτό τον υπολογιστή,μαύρα και μαλακά. Και πριν μαύρα ήταν δηλαδή αλλά όχι μαλακά. Τώρα θα μου πεις πως ψάχνω αφορμές για να μου φαίνονται όλα όμορφα αλλά δε χρειάζομαι αφορμές και δε μ'αρέσουν δα και όλα.

Προσπαθώ να καταλάβω αν σ'αυτή την πόλη τα αυτοκίνητα σταματάνε στις διαβάσεις για να περάσουν οι πεζοί ή αν οι πεζοί σταματάνε τα αυτοκίνητα για να περάσουν. Έχει σημασία. Έχει σημασία για να καταλάβω αν οι άνθρωποι εδώ είναι ευγενικοί ή θρασείς.

Εμένα πάντως μου φαίνονται ευγενικοί. Μου φαίνονται ευγενικοί γιατί πήγα να πάρω μία πάνινη τσάντα coco mat και ο ιδιοκτήτης μου την έδωσε δωρεάν και μάλιστα μου έδωσε δύο τσάντες. Δεν είναι κανένα ακριβό δώρο,2 ευρώ έκανε κανονικά. Αλλά 2 ευρώ είναι 2 καφέδες απ το κυλικείο της σχολής ή ένας καφέ και 2 νερά ή ένας καφές,ένα νερό και rizla ή ένα γεύμα στη λέσχη γιατί δεν πρόλαβα ακόμα να κάνω τα χαρτιά μου και πληρώνω. Και τέλος πάντων 2 ευρώ είναι σημαντικά όταν τα διαχειρίζεσαι εσύ,είναι σημαντικά όταν πρέπει να ξοδέψεις ένα συγκεκριμένο ποσό κάθε μήνα και μ αυτό να πληρώσεις νοίκι,λογαριασμούς κι ό,τι άλλο χρειάζεσαι για να ζήσεις.

Και σήμερα πήγα μόνη μου στο σούπερ μάρκετ. Και όταν πλήρωνα μπήκε μέσα κάποιος ζητιάνος και μιλούσε με την ταμία,γνωρίζονταν. Μου είπε γεια σου,τι κάνεις,σε θυμάμαι. Κι εγώ δεν ήξερα από πού με θυμόταν αλλά του είπα πως είμαι καλά και τον ρώτησα τι κάνει. Ύστερα είπε για όλους έχει ο θεός,κι εγώ τώρα έχω ωραία ρούχα και παπούτσια,ε ωραία δεν είναι? Ήταν όντως ωραία. Για όλους έχει ο θεός,δίκιο δεν έχω? Του είπα πως έχει δίκιο και πήγα να φύγω όταν μου είπε πως τον λένε Κώστα και με ρώτησε το όνομά μου.Του το είπα και μου φίλησε το χέρι.

Μετά πήγα τα ψώνια στο σπίτι κι έκανα βόλτα. Τον είδα στον πεζόδρομο και μου ζήτησε λεφτά. Δε με θυμόταν.

13 σχόλια:

konstantinos είπε...

:-)
Το έχω ζήσει κι εγώ αυτό με τα bueno!

Ενδιαφέρουσα στιγμή αυτή που φωτογράφισες με τον Κώστα...Σου περίσσευε ένα 2ευρω πάντως!
;-Ρ

Χριστίνα (lbt) είπε...

μια φορα..μετά τη δουλειά, με σταμάτησε ένας νεαρός και μου λεει: δε θελω χρήματα, θελω να μου πάρεις κάτι να φαω. περπατησαμε μεχρι το πρωτο μαγαζι που βρήκαμε για να πάρει μια πίτα. Στη διαδρομη τον ρωτησα πώς τον έλεγαν κ τι έκανε.. Ήταν ο Αιμίλιος, φοιτητης καλών τεχνών..
Του έδωσα 5 ευρώ,μπήκε-πήρε μια πίτα που έκανε 1,40 και μου δωσε τα ρέστα.!
μου θύμησες με το ποστ σου την προσωπική μου ιστορία.
Οι φοιτητες, φεύγουν απο την οικογενειακη αγκαλιά και καταλαβαινουν την διαχειριση των χρημάτων και την αξία τους. εγώ στις σέρρες το '93 ως φοιτητρια τα εβγαζα πέρα με 4000(11.74ευρω!!!!) δρχ τη βδομαδα και μεσα ήταν και τα εισιτηρια για πηγαινελα σερρες-θεσ/νικη. Και θα θυμαμαι εκεινα τα χρόνια με νοσταλγία!

:) φιλιά!

Lorel είπε...

χαίρομαι που βλέπεις όμορφα.
κι ας είναι μερικά πράγματα περίεργα και άσχημα.
γιατί έχει ο θεός.έχει;

marionettie είπε...

To πρωί διάβαζα κάποια παλιά σου ποστ. Δεν ξέρω γιατί. Έψαξα το 2007 και μετά στο οχτώ έβλεπα κάποια στην τύχη, φρασούλες σκόρπιες ή κάποια παράγραφο και δεν ξέρω. Αλλαζες κάπως και ήταν πολύ συγκινητικό. Είναι μεγάλος θησαυρός το μπλογκ σου, δεν ξέρω αν κρατάς ημερολόγιο, αλλά είναι σαν κάτι τέτοιο. Να το αποθηκεύσεις έτσι ώστε αν χαλάσει το ίντερνετ παγκοσμίως ή δεν ξέρω τι να το έχεις.

Ανώνυμος είπε...

Eιναι καλυτερο που μετα δεν σε θυμηθηκε.Ειναι περιεργο κι ομορφο ταυτοχρονα κι αυτο το κανει καλυτερο*η καινουρια σου ζωη ειναι ωραια,αυτο μονο.

καλη τυχη^

Sourotiri είπε...

έχουμε και στην πόλη μου έναν κύριο παρομοιο με τον Κώστα


.... ("όταν κάτι παράξενο με πιάνει, δεν'ναι τυχαίο που συναντώ πάντα το Γιάννη")

Τουρνέ στα νησιά είπε...

Οι άνθρωποι παραείναι ευγενικοί σε αυτή την πόλη. Το καλοκαίρι που πήγα να κάνω την υπηρεσία μου (στο Ίδρυμα Μουρτζούκου που είναι η Β'βαθμια εκπαίδευση) και ρώτησα έναν κυριούλη για τον δρόμο , μου εξήγησε ο άνθρωπός άλλα επί 15 λεπτά μου έλεγε και την ιστορία της πόλης και για τους βομβαρδισμούς από τους Γερμανούς ενώ ήμουν στη μέση του δρόμου με τα αλάρμ !
Θα περάσεις καταπληκτικά είναι πανέμορφη πόλη και μη ξεχνάς είσαι ....φοιτήτρια !

Ατίθασο Πνεύμα είπε...

Φοιτήτρια...
Τώρα ξεκινάνε τα ωραία, μικρή μου...
Απόλαυσέ το και παρήγγειλε της μαμάς σου να σου στέλνει τακτικά γαλακτοφέτες και kinder bueno, για να μη μας πάθεις καμιά υπογλυκαιμία... :)))

Φιλάκια εκ Βιέννης

Christina Noe είπε...

Να ευχηθώ καλή επιτυχία στην σχολή σου. Να περάσεις υπέροχα φοιτητικά χρόνια!

Φιλιά πολλά!

JD είπε...

den 3erw gt alla emena mou fanhke polu stenaxwro....

marionettie είπε...

Μας λείπεις ρεεεεεεεε. Ελπίζω να περνάς καλά xxxxxxx

tzenaoua είπε...

koritsaki pou briskesai? xathikes...dwse shmeio zwhs...filoures

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

κωσταντίνε,μπα δεν μου περίσευε 2ευρω,δεν είχα κάνει ακόμα τα χαρτιά μου για τη λέσχη :Ρ

χριστίνα,πόσο περίεργο φαίνεται το 4000 τη βδομάδα..πάντως ο κώστας δεν ήταν φοιτητής,ήταν ηλικιωμένος..

λορέλ,μου ρθε να δακρύσω μόλις διάβασα το σχόλιό σου..έχει?έλα ντε..

ιν δε σκάι..η αλήθεια είναι πως αν με θυμόταν δε θα είχα κάτι να γράψω. αλλά εγώ σχεδόν έκλαψα που δε με θυμόταν. τι σχεδόν δηλαδή..

σουρωτήρι,τέλειο ταίριασμα τραγουδιού-σκηνικού!

τουρνέ,τελικά όντως παραείναι ευγενικοί..

ατίθαση,θα μου στέλνει η μαμά γαλακτοφέτες κι εγώ θα της στελνω ταπεράκια,φαντάζεσαι?:Ρ
φιλάκια στη βιέννη!

ευχαριστώ πολύ χριστινάκι,φιλιάαααα(πι ες: πού εχεις χαθείιιιιι???)

τζέι ντι,κ εμένα στενάχωρο μου φαίνεται..

μαριονέτι και πάλι (:Ρ) όλα καλά εδωωωωωω.! κ εμένα μου λείπεις ρε αλλά δεν μπορώ να σε διαβάσω :(

τζενάουαααα: εδώ είμαιιιι,εδώωωωω,πολυτεχνείο:Ρ

μαριονέτι,ευχαριστώ πολύ ρε συ :') χαίρομαι που σ αρέσει..μπα δεν κρατάω ημερολόγιο αλλά αν χαλάσει το ίντερνετ παγκοσμίως θα τα χω σε αρχεία του γουόρντ και μερικά και χειρόγραφα :)