Δεν καταλαβαίνω ότι ταξιδεύω από πόλη σε πόλη. Μου φαίνεται πως η μία πόλη είναι η άλλη άκρη της άλλης πόλης πως δηλαδή πηγαίνω πέρα δώθε μέσα σε μία πόλη που χωράει τις 2 μου ζωές και παρόλα αυτά τις αφήνει ανέπαφες.
Μου φαίνεται πως το Καφέ Σαντάν και το Μρ Τζόουνς απέχουν λίγα τετράγωνα και πως αφού στο σπίτι μου εκεί έχω νουτέλα τότε εδώ θ’ ανοίξω το ντουλάπι και θα βρω νουτέλα. Έτσι όλα τα μαγαζιά συμπυκνώνονται κι όλα τα ντουλάπια συνεργάζονται κι αφού υπάρχει παντού ένας κόλπος είτε Θερμαικός είτε Παγασητικός τότε τίποτα δε μοιάζει φοβερό.
Το πολυτεχνείο μου θυμίζει πως δεν είμαι στη θεσσαλονίκη. Μου το θυμίζει γιατί δεν είναι όπως το μρ τζόουνς και το καφέ σαντάν. Γιατί και στη θεσσαλονίκη έχει πολυτεχνείο και έπαιρνα άλλο δρόμο για να φτάσω εκεί κι έτσι ξέρω πως αυτό το πολυτεχνείο που πηγαίνω κάθε μέρα δεν είναι στο ΑΠΘ.
Κι είναι ωραία.
Και έχω σπίτι που μοιάζει με σπίτι πια γιατί έχει κουρτίνες,αφίσες στους τοίχους,σοκολάτες στα ντουλάπια και καφετιέρα και τασάκια. Και τραπέζι και καρέκλες στο μπαλκόνι και χαλιά και πιάτα και ποτήρια και μία κούπα του Ηρακλή ,ευγενική προσφορά του μπαμπά!
Κι ίσως έχω και στέκι. Ξέρω θα μου πεις πως έχει πολύ κόσμο για να ναι στέκι,πως πρέπει να ναι πιο μικρό και πιο ήρεμο. Αλλά εκεί πήγα μόνη μου φορώντας τη ριγέ μου μπλούζα και ήπια μόνη μου 3 μπύρες ενώ θα μπορούσα να τις πιω με παρέα. Ήθελα να πάω μόνη μου. Αλλιώς η στιγμή δε θα φωτογραφιζόταν.
13 σχόλια:
Τέλεια! Περιττό να πω πόσο σε ζηλεύω, που αυτά έχουν μείνει πίσω μου για πάντα. Καλή αρχή!
λοιπόν,μικρο μου κορίτσι,οι δυο πρώτες παραγραφοι μου κάνουν κατι πολύ οικειο,κάτι από αλιίκη,Τριβιζά,απροσδιόριστο συναίσθημα και βιντεοκλιπ τραγουδιού.
πάω για παγωτό σοκολάτα-καραμέλα...και φίλτρου.σ'ένα στέκι με πολύ κοσμο,μπορντο βελούδινες πολυθρόνες και γαλλικές μπαλάντες.
έχεις ανοιχτή πρόσκληση.
=)))
(μιξεράκι έχει το σπίτι;)
Συγκλονιστικό αυτό με τα ντουλάπια τη νουτέλα, μου άρεσε τρελά. Μπράβο ρε. Ημουν σίγουρη. Δε σε ξέρω, αλλά είσαι σερβαιβορ εσύ.
Α, ρε πιτσιρικάκι πόσο μ'αρέσει να "ζω" μαζί σου αυτές τις εμπειρίες σου. Μ' αρέσει πολύ που (παράλληλα φυσικά με την εξωδικτυακή σχέση που έχουμε) διαβάζω μέσα από το μπλογκ σου, την αλλαγή σου από σχολιαρόπαιδο σε φοιτήτρια! :D
λιτανι ντε σαιν,ωραία περίοδος είναι το παραδέχομαι αλλά εγώ και στην τρίτη λυκείου καλά περνούσα!δεν ξέρω αν είναι ελάττωμα ή πλεονέκτημα αλλά νομίζω πως η καλύτερη φάση μου είναι αυτή που διανύω κάθε φορά :)
λορελ,ποια αλίκη λες??αχ ωραίες οι γαλλικές μπαλάντες :) κι ο φίλτρου..πι ες: καλά μιξεράκι δε θα χε το σπίτι?μα σε παρακαλώ*το μιξεράκι είναι φούξια :Ρ
μαριονέτι,ντάξει με σκλάβωσες τώρα.δεν ξέρω,μου φάνηκε τρελό κομπλιμέντο αυτό με το σερβάιβορ..άσε σοκ έπαθα με τη νουτέλα.έφαγα δημητριακά τελικά!
χοπάκι μουυυ,εγώ ανυπομονώ να δω την αντίστροφη αλλαγή.μέχρι τώρα είδα το πολίτης-->φαντάρος.περιμένω το φαντάρος-->πολίτης :)φιλιά πολλά γλυκό μου!
:)
Χαμογελάω για την καινούρια σου διπλή ζωή. Χαμογελάω γιατί θυμάμαι που τον πρώτο καιρό στο Παρίσι μου έκανε εντύπωση που πήγαινα μόνη μου super. Και δεν πήγαινα πια για να κάνω παρέα στη μαμά Χ. και να πάρω ό,τι βλακεία ήθελα, αλλά έπρεπε να πάρω τα σοβαρά, γιατί μ'αυτά θα τρεφόμουν... Χαμογελάω γιατί, κι ας είναι τόσο μακριά, κάνω κι εγώ τα δυο μου σπίτια ένα μαγειρεύοντας καμιά φορά τα σκ το φαγητό που έχουν και στο εκεί μου σπίτι...
Χαμογελάω γιατί είσαι καλά. Και αφού δεν είναι ο εαυτός μου των 25, ας είναι ο εαυτός μου των 17 :)
Σε φιλώ - πάλι την ιστορία της ζωής μου λέμε έγραψα...
:) :***
αλίκη στην χώρα των θαυμάτων εννοουσα...επικαιρη,τωρα που βγαίνει και η ταινια με όλους τους αγαπημένους μου πακέτο... =DDDDDD
Διαβάζοντάς σε ξαναζώ τα όνειρά μου!!! Εγώ έζησα τα φοιτητικά μου χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Εκεί που είναι το δικό σου πατρικό, εγώ ένιωσα για πρώτη φορά αυτό το γλυκό άδειασμα της στιγμής, όταν οι γονείς μου με άφησαν και επέστρεψαν στο δικό μας σπίτι 500χλμ. μακριά... Φαίνεσαι μία γλύκα, με κάνεις να νιώθω μαμά σου που κρυφοκοιτά τις σκέψεις σου.. Μου κάνει εντύπωση που έχεις αυτή τη ροή στο λόγο σου και η επιστημονική σου κατεύθυνση είναι τόσο τεχνικής φύσεως. Είσαι ταλαντούχα μικρούλα μου, συγχώρεσέ με για αυτό το μικρούλα, με γεμίζεις τρυφερά συναισθήματα! Καλή αρχή, καλή ζωή!!!
θα κανεις φαν κλαμπ σε λιγο...κοριτσακι!!!καλή συνέχεια...δε σε φοβάμαι εσένα!!!
Είναι υπέροχο αυτό το τραγούδι. Και μενα μου άρεσε τόσο αυτό με τη νουτέλα... (κι ας προτιμούσα πάντα τη merenda. Όχι οτι έχουν και σοβαρή διαφορά αλλά απο μικρή στα δικά μου ντουλάπια τη merenda θυμάμαι.)
Σου το είπα ήδη αλλα ναι μέσα απ' αυτά που γράφεις σκέφτομαι τόσο πολύ τη φίλη μου. Γύρισε σήμερα, απο δω πάνω στο δικό σας πολυτεχνείο.
Καλό ξεκίνημα να σου ευχηθώ!!!
Και ναι είναι υπέροχη η "Αλεξάνδρεια"!!
..δν στέλνω μηνυματάκι για να γράφω με άπλα. μου λείπεις. όχι που είσαι δυο ώρες μακριά, είπαμε οι φυσικές αποστάσεις παλεύονται, μου λείπει ίσως η ιδέα ότι είσαι η μικρούλα που φροντίζουμε. Είσαι μια κοπελάρα με τα όλα της, που ζει τη δική της ζωή επιτέλους από την αρχή με δικές της δυνάμεις. Μια χάρη..Την επόμενη φορά ούτε αστόρια ούτε μίστερ τζόουνς. Δον κιχώτη. Έτσι, φορ ολντ τάιμς σέικ!
Ουργκ1: Σήμερα μία μαλάκω στη σχολή με ρώτησε αν είμαι 'και γω πρωτοετής'. Την πιστόλιασα.
Ουργκ2: Τι τα θέλω εγώ και ακούω φιλικές συμβουλές? Αφού δε μου βγαίνουν οι ρημάδες, γαμώτο μου. Ο στην καρακοσμάρα που λέγαμε.
Ουργκ3: Α, τίποτα. Όλα είναι υπέροχα!! Άντε, γύρνα! Σμουάτς!
missing you...άντε,πότε θα βάλεις νέτι στο Βόλο; =)
μπαλαρινάκι,καλό αυτό με τα φαγητά το σουκου! ρε εγώ δεν προλαβαίνω να μαγειρεύω τις καθημερινές :( αλλά σήμερα θα μαγειρέψω γιατί έχω διάβασμα και δε θα πάω ούτε θεωρία προγραμματισμού ούτε μηχανολογικές κατεργασίες κι έτσι θα προλάβω να μαγειρέψω γιέεεεεεεεεεει xD
jerry, άντε ρε εσύ είσαι γλύκα! όσο για την επιστημονική κατεύθυνση,αν δεν ήταν φιλόλογος η μαμά μπορεί να ήταν κ θεωρητική. Κανένα πρόβλημα δεν έχω με τη μαμά απλώς δεν μπορούσα να κάνω μάθημα μαζί της.και να το πολυτέχνειο τώραααα! χάρηκα πολύ που πέρασες από δω,ελπίζω να τα ξαναπούμε :)
φιλάκια τζενάουααααααα!
σιχαμένη αγάπη,έλα ρεεεεε η μερέντα με τη νουτέλα έχουν μεγάααααλη διαφορά :Ρ αν και στο βόλο το χω ζυγοσταθμίσει,έχω νουτέλα στο σπίτι μου και μερέντα...αλλού ;-)
ρεεεεεεε καταλανάκι,ξεχάσαμε να πάμε δον κιχώτη :( νεξτ τάιμ πρέπει!
λορέλ,έβαλαααααααααααα!
Δημοσίευση σχολίου