Έχω βαρεθεί να ακούω συνεχώς τα ίδια πράγματα:
«μην είσαι τόσο παρορμητική»
«παραείσαι αυθόρμητη»
«προσγειώσου»
Μπλα μπλα μπλα μπλα μπλααααααα
Να προσγειωθώ. Να μην εμπιστεύομαι τους ανθρώπους. Ο κόσμος είναι κακός. Να μην τα βλέπω όλα τριανταφυλλένια.
Σου απαντάω με ατάκα από my blueberry nights : I spent days trying to learn not to trust people. And I’m glad I failed. Και εξηγώ: Δεν είμαι καν 17, πιστεύω στα παραμύθια με νεράιδες, στον έρωτα με την πρώτη ματιά, στις αγάπες που κρατάνε για πάντα και σε πρωινό ξύπνημα με ροδοπέταλα στο κρεβάτι.
Κι ας πούμε πως όλα αυτά είναι ουτοπικά, εντελώς έξω απ τη σφαίρα του πραγματικού. Ε και λοιπόν? Δηλαδή αν δεν πιστεύω τώρα πως μπορώ να καταφέρω τα πάντα, πως όλη η ζωή είναι μπροστά μου κι ο κόσμος έτοιμος να τον κατακτήσουμε, τότε πότε θα το κάνω? Όχι, μην μπερδευτείς, δεν εννοώ live fast die young. Δεν εννοώ πως πρέπει να βιαστώ να τα κάνω όλα τώρα και να γίνω γερασμένη έφηβη. Εννοώ πως … εννοώ πως έχω την ανάγκη όταν βγαίνω απ το σινεμά να μη σκέφτομαι «εμένα ποτέ δε θα μου συμβεί αυτό». Όταν τελειώνει ένα παραμύθι λέμε "και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα". όχι "και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς τους χαζεύαμε".
«πιστεύεις στον έρωτα με την πρώτη ματιά?»
Φυσικά και πιστεύω γαμώτο! Δεν είμαι πολύ μικρή για να τον απορρίπτω??
Πολλοί αναζητούν μια τελειότητα αλλά λίγοι πιστεύουν πως θα τη βρουν.
Σε πειράζει αν μείνω στο σύννεφο για άλλη μια βόλτα? Τουλάχιστον όταν κατέβω θα έχω τη μισή κούραση από σένα.
39 σχόλια:
Τέλειο κείμενο! Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ! Και είναι και λίγο υποκριτικό γιατί αυτοί που λένε "πως έγινε σήμερα η νεολαία, χωρίς όνειρα" είναι οι ίδιοι που όποιον έχει όνειρα προσπαθούν να τον βάλουν σε καλούπια. Αφήστε μας να φάμε τα μούτρα μας πριν γίνουμε υποχόνδριοι, βαρετοί και ανούσιοι όπως εσείς!!!
Ουφ ξαλάφρωσα! Καλημέρες!
Κι εμένα όταν μου ζητάνε οι γονείς μου κυρίως (αλλά και οι μεγαλύτεροι γενικότερα) να βάλω μυαλό, να σοβαρευτώ, να συμβιβαστώ, να δεχτώ ότι κάποια πράγματα έτσι είναι και πως ό,τι κι αν κάνουμε δεν αλλάζουν, πραγματικά τρελαίνομαι... «Αν το να βάλω μυαλό είναι να σκέφτομαι σαν κι εσάς καλύτερα να μη βάλω ποτέ», τους απαντάω και κάπου εκεί η συζήτηση τελειώνει.
Κι εξακολουθώ να πιστεύω στις βόλτες καβάλα στα σύννεφα, σε έναν κόσμο καλύτερο, να πιστεύω στα παραμύθια με happy end, μα -συγχώρα με- στον έρωτα με την πρώτη ματιά δεν πιστεύω. Πιστεύω στην αγάπη που κρατάει για πάντα, που ξεπερνάει τη φθορά, που γίνεται αθάνατη, μα όχι στον έρωτα με την πρώτη ματιά... Επειδή, όπως και να ‘χει, ο έρωτας -οποιοσδήποτε έρωτας- είναι καταδικασμένος να ζήσει όσο είναι να ζήσει, να φτάσει στο ζενίθ του και τελικά να πεθάνει… Και μετά από κάθε θάνατο του έρωτα, αν δεν υπάρχει ειλικρινή αγάπη να ενώνει, αυτό που πάντα μένει είναι μια πληγή ανοιχτή... Κι εμείς, ουρλιάζοντας από πόνο και δαγκώνοντας τα χείλια κάθε φορά που πέφτει πάνω της αλάτι, θα πρέπει να περιμένουμε υπομονετικά να κλείσει...
Σειρά μου να φλυαρήσω... Καλησπέρες! :)
koritsi κάτσε στο σύννεφο και γω στο διπλανό ροζ συννεφακι είμαι με βλέπεις; ου-ου!!
Εγω θα σου πω να είσαι καλόπιστη με τους ανθρώπους,
να ονειρεύσαι χωρίς να είσαι όμως ονειροπαρμένη...
και να πιστεύεις ΠΑΝΤΑ στα HAPPY END έστω κι αν αυτό ερχεται μετα από δυσκολίες!
Χθες είδα την ταινία Enchanted(H μαγεμένη) και την καταχάρηκα και αδιαφορώ για τα σχόλια των μουντρουχο-σοβαροφανων-ξενέρωτων. Στην προτείνω να τη δεις!
:)
"Πολλοί αναζητούν μια τελειότητα αλλά λίγοι πιστεύουν πως θα τη βρουν."
πόσο με παιδεύει στη ζωή μου αυτή η αξία. δεν συμβιβάζομαι, δεν τα παρατάω, δεν μένω σε κάτι που δεν με ικανοποιεί πλήρως, γιατί στο μυαλό μου έχω σχεδιάσει κάτι ανώτερο από αυτό. θα το βρω ποτέ? υποθέτω πως ναι. στην πορεία ίσως πληγώνω κάποιους. μα είμαι κι εγώ αρκετά μικρή για να απελπίζομαι και να παρατώ τα όνειρά μου.
να προσέχεις μικρή μου. :)
thano, πες τα παιδί μου να ξεδώσεις!!
Παναγιώτη, συμφωνώ πως ο έρωτας κάποτε περνάει. Αλλά αυτό σημαίνει πως δεν μπορεί να δημιουργηθεί αμέσως? Εξάλλου γι αυτό λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά κι όχι αγάπη με την πρώτη ματιά
ΥΓ εμείς είμαστε οι μόνοι που ψηνόμαστε συνέχεια στην πολή?? όλοι οι άλλοι κάναν διαλείματα, εμείς εδώ στα μπλογκ μας :Ρ
λιτλ μπιουτιφουλ θινγκς, ουουουου!!!
αααα, τρέχω γρήγορα στο βίντεο κλαμπ!!!
ρενουδι μούυυυυυυυ!!σμουτς σμουτς σμουτς!!!!! Ναι ρε συ, δεν τα παρατάμε.. μπορεί καμιά φορά να μας πάρει από κάτω και να λέμε γαμώτο "εγώ πότε θα γίνω μάνα" :Ρ αλλά η μόνη λύση είναι να συνεχίσεις να ψάχνεις..
..ταξίδευε πάντοτε πλάι στ' αστέρια.. η ευαισθησία δεν έχει ηλικία.. τα παραμύθια δεν έχουν ηλικία λήξης.. τα ροδοπέταλα στο στρώμα δεν ψάχνουν για ρυτίδες.. δε νιώθουν όλοι το ίδιο.. δεν μπορούν να νιώσουν όλοι το ίδιο..
..κι όταν με άφησες πλάι στο όνειρο να σέρνομαι.. και σκοτείνιασαν όλα τριγύρω.. δεν ενοχλώ.. μια καλησπέρα πέρασα απλώς να πω..
χμμ... εγώ καταλαβαίνω ποιος είσαι και χωρίς να γράψεις τα αρχικά σου..
καλό καλοακαίρι γλυκέ μου..
να περνάς ωραία..
"Εγώ ήθελα απλώς να πιω λίγο νερό μα εσύ διψούσες
για τον απέραντο βαθύ ωκεανό"
Για άλλη μια φορά, φυσάει μες στο κεφάλι μου σαν φρέσκια πνοή το νεανικό σου μυαλό.
Μην τους ακούς, καλό μου, γιατί αυτοί ξέχασαν νωρίς τα όνειρά τους και νομίζουν ότι θα σε προστατέψουν από τη θλίψη αν σκοτώσουν εγκαίρως και τα δικά σου...
Καλά κάνεις! Συνέχισε!
Έρωτας ως τι; Ως σαρκική έλξη; Ερωτευμένος με τι; Με ένα χαμόγελο; Ερωτευμένος με ένα ζευγάρι μάτια; Και που μπορεί να οδηγήσει ένας τέτοιος έρωτας και πόσες πιθανότητες έχει να οδηγηθεί κάπου αλλού εκτός από το άνοιγμα πληγών; Προσωπικά κάτι τέτοιο δεν το θεωρώ έρωτα. Για μένα ο έρωτας είναι προϊόν μιας βαθύτερης γνώσης του άλλου...
Καλημέρες! :)
ΥΓ: Εγώ ψήνομαι όχι μόνο στην πόλη, αλλά και στο φροντιστήριο... Τον Αύγουστο όμως που σταματάω την κοπανάω από Αθήνα και για τρεις βδομάδες τουλάχιστον δε θα αγγίξω κομπιούτερ... Οπότε μη φοβάσαι θα το κάνω κι εγώ το διάλλειμά μου. ;)
Δεν σε φοβάμαι εσένα κορίτσι μου ...
Μην τους ακούς. Κοίτα πως είναι ...
Μην γίνεις σαν κι αυτούς ...
Να περνάς καλά και πολλά φιλιά από τη Ρόδο :)
αααααααχ χόπκινς το λατρεεεεεεεεεεύω αυτό το τραγούδι!!! σμουτς!
αλεχάντρο, μια χαρά σε βλέπω στη θέση του Κωσταντίνου!
Παναγιώτη, εγώ πιστεύω πως προιόν της βαθύτερης γνώσης του άλλου είναι η αγάπη, όχι ο έρωτας. Ο έρωτας είναι πιο επιπόλαιος, πιο ενθουσιώδης... πιο.. αλλιώς! :Ρ
ΥΓ καλά παιδί μου γιατί κάνεις θερινά??????? άντε καλό κουράγιο!
Αρτεμούλα μου, φιλιά στη Ρόδοοοοο!!
Ψήνεστε εκεί κάτω?
αχ ομορφια μου χαρηκα πολυ που διαβασα το κειμενο σου
οι ηλικιες μας δεν απεχουν πολυ (1 χρονο μοναχα)
και επειδη και εμενα τα ιδια μου λεγανε και η αληθεια ειναι οτι νιωθω λιγο γερασμενη απο τ προσπαθια μου να τους αποδειξω το τους αντιθετο.)
να τα πιστευεις,να τα πιστευεις οοολα αυτα που θες
και δεν ειναι αναγκη να τους τα ψιθιριζεις
να τα μοιραζεσαι με αυτους που θες
(μονο να μη ξεχασεις να προστατευεις τον ευατο σου)
p.s:η πραγματικοτητα ξεπερνα την φαντασια,
οποτε και μεσα σε αυτην μπορουμε να ζησουμε αυτοι καλα και εμεις καλυτερα
καλη σου μερα!
Ψηνόμαστε ... κουνιόμαστε ... όλα εδώ γίνονται ...
Να προσέχεις και να περνάς όμορφα !
Φαίη (έτσι δε γράφεται????) καλώς σε βρήκα!! Εγώ τα πιστεύω όλα αυτά που θέλω κι όχι επειδή θέλω να τα πιστέψω, επειδή πραγματικά τα πιστεύω! κι είναι πολύ εκνευριστικό να ρχεται κάποιος κ να σου λέει πως δε θα τα καταφέρεις για να τροφοδοτείσει τη δικιά του χαμηλή*ή ανύπαρκτη) αυτοεκτίμηση. Φιλιάααα!!
Αρτεμάκι κουράγιο..εδώ σήμερα είχε ωραίο αεράκι να σου πω την αλήθεια το πρωί που έφυγα απ το σπίτι κρύωσα κιόλας!
Συμφωνώ απόλυτα!Μην τους ακούς..Μέχρι και να είμαι πιο ψυχρή στις σχέσεις(οποιασδήποτε φύσεως) άκουσα..Και να σκέφτομαι συνέχεια πριν κάνω ή πω κάτι..Ε όχι λοιπόν δεν θα γίνω υπολογιστική,ψυχρή,αδιάφορη..δε θα φοβάμαι να ζήσω..
αχ πολύ χαίρομαι που είστε πολλοί εσείς οι ζωντανοί άνθρωποι! Μπράβο ρε παιδάκια keep going, live it to its fullest που λέμε!
να σας χαρώ εγώ!!
λουθιενάκι φιλιάαααα!!
δεν ειν κακή συμβουλή το να προσέχεις.... αλλά σου εύχομαι να μην χρειαστει ποτε να "προσγειωθείς" σε μια υποτιθέμενη γκριζα πραγματικότητα, όπου βαριέται κανείς και δυστυχεί επειδή δεν τολμά να ζήσει...!
φιλουρες
Μια χαρά είναι το να προσέχεις, ίσα ίσα, όποιος στο λέει θέλει το καλό σου σ αγαπάει μπλα μπλα μπλα. αλλά άλλο να νοιάζονται για σένα κι άλλο να σε βλέπουν χαρούμενο και να στο χαλάνε με τη γκρίνια και την απαισιοδοξία τους..δεν μπορώ να κριτικάρουν την καλή διάθεση!
φιλούρες του γιου του!
nai tora eimaste polloi oi zontanoi anthropoi..
thelo na matho an tha eimaste oloi toso zontanoi meta apo 15 xronia.kai den ennoo an tha zoume i tha exoume pethanei (edo xtipame xilo) alla kata poso tha zoume ti zoi mas me pathos ,tha kanoume oti goustaroume,kai tha arazoume stin paralia perimenontas tin augi.tha exoume arage afomoiothei apo to sistima,tha ginoume kai emeis ta rompotakia pou kapote eixan oneira?
emeis ti tha leme stous allous otan megalosoume?tha einai to 'prosexe' kai to 'min' mesa stis perisotero xrisimopoioumenes mas fraseis?
emeis to tha leme sta paidia mas?
skeftomai ola auta kai ta matia mou klinoun...
as zisoume to tora...me katanoisi gia autous pou emeinan sto xtes.
Καταλαβαίνω τι λες, αλλά διαφωνώ... :)
Όσο για τα θερινά αν και δεν έκανα μέχρι τώρα φροντιστήρια (μονάχα ένα ιδιαίτερο έκθεση κι ένα μαθηματικά), νομίζω ότι φέτος χρειάζονται... Τεσπα, καλά κουράγια και σένα, γιατί η χρονιά είναι δύσκολη... (αν έχω καταλάβει ορθά τρίτη θα πας και συ...)
fixxxer, ωραία τα λες!!
Παναγιώτη, καλές είναι κι οι διαφωνίες δεν είναι κι υγιές να συμφωνείς με όλους!
ναι καλά κατάλαβες, τρίτη κι εγώ.. μου έμεινε ένας μήνας διακοπές μέχρι ν αρχίσω μαθήματα..!
Όλα τα λευτά η τελευταία σου φράση!!!
Πολλά φιλιά!
Να σαι καλά από μικρό κι από τρελό (χιχι, εγώ είμαι και μικρό και τρελό :Ρ)
καλές διακοπές παιδάκια!!
Συμπολίτισσα,
Ένα θα σου πω, αγαπητή μου... είσαι ένα καλοκάγαθο κοριτσάκι που πιστεύει στον έρωτα με την πρώτη ματιά! Χα,χα! Μπαρεί και να υπάρχει... ποιος ξέρει;
Σε χαιρετώ και αφού είσαι και Θεσσαλονικιά, θα τα λέμε συχνά!
Αντουάν
Και επειδή διάβασα παλαιότερά σου ποστ από την ετικέτα "σχολείο" και από την "τέχνη", ένα έχω να σου πω:
Μην αφήσεις το σύστημα να καταστρέψει τα όνειρα που έχεις για το μέλλον σου. Μην υποτιμήσεις το σύστημα, όμως, αλλά φρόντισε να το αξιοποιήσεις σωστά, ώστε να σου δώσει αυτό που θέλεις. Μόνο έτσι μπορείς να το νικήσεις... με κανέναν άλλο τρόπο.
Εγώ τελειώσα φέτος. Τα φοιτητικά μου χρόνια αρχίζουν και προς το παρόν είμαι αισιόδοξος, γιατί όλα πάνε όπως τα είχα σχεδιάσει...
Το σύστημα μπορείς να το νικήσεις μόνο αν καταλάβεις την αδυναμία του: αν το υπακούσεις για μια χρονιά, δε θα το υποστείς πάλι (τουλάχιστον αυτό του είδους το σύστημα).
Σε χαιρετώ,
Αντουάν
Το ξέρω βρε Αντουάν, κάποιοι μήνες είναι, λιώνεις, χτυπιέσαι στο πάτωμα όταν δεν αντέχεις άλλο, γράφεις όσο καλύτερα μπορείς και τέλος..
θα περάσει κι αυτό και να σου πω και κάτι? μ αρέσει το διάβασμα =) (ω ναι είμαι φυτό :Ρ)
και το νέο του αιώνα:
ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΕΓΩ ΠΑΩ ΔΙΑΚΟΠΕΕΕΣ!!
ΦΕΥΓΩ ΛΕΜΕΕΕΕΕΕΕ!!
ΚΑΛΑ ΜΠΛΟΥΜ!
ο καθένας έχει το δικαίωμα να ζει στο δικό του κόσμο. και εγώ έχω το δικό μου και ας είναι λιγάκι καταθλιπτικός.
Φοβερό ποστ! Καλά μπανάκια! :)
μπλακ πιτ, φυσικά κι ο καθένας έχει το δικαίωμα να ζει στον κόσμο του όπως κι αν είναι αυτός. Το σχόλιό σου μου φάνηκε κάπως σαν να προσβλήθηκες..σόρρυ αν έγινε κάτι τέτοιο δεν είχα σκοπό να θίξω κανέναν.
ευχαριστώ πολύ μαριονετάκι μου!
εεπ! τυχαία έπεσα πάνω σου και πολύ το χάρηκα! Κάτσε όοοοοοσο θες στο συννεφάκι σου. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να σε κατεβάσει ή να σε κατευθύνει! Ζήσε, κάνε σούζες, κάνε κόντρες κιέλα μετά να προσγειωθείς με το κεφάλι ψηλά και ζωντανή την αξιοπρέπειά σου!
καλές διακοπές!
Ανύποπτη κι εγώ το χάρηκα που έπεσες πάνω μου!
καλές διακοπές και σε σένα!!
όχι δεν προσβλήθηκα καθόλου!
Καλές διακοπές και όχι πολλές κοκα κόλες!
geia xara anemelia
paidi me mellon, paidi 8ayma, paidi giati to name sou exei aoristo xrono?
ναι κι εγώ σκεφτόμουν μια μέρα γιατί να είναι σε παρατατικό..
είναι από ρταγούδι βασικά και δνε ήθελα να το αλλαξω, λέει :
το κορίτσι που ήθελα πολλά
μου φύτρωσε μια τρύπα στην καρδιά
και μέσα από το στήθος το ανοιγμένο
βγαίνει το τραγούδι μου σπασμένο
έλεγα ότανμεγαλώσω να βάλω "η γυναίκα που διάβαζε ποιήματα"..είδες? κι αυυτό σε παρελθοντικό χρόνο είναι!
Eξαιρετικό κείμενο!
Να είσαι καλά.
αχ σ ευχαριστώ πολύ επίκουρε.. =)
Όταν διαβάζω το μπλογκ σου είναι σαν να διαβάζω ημερολόγιό μου.
Και, προσωπικό, πιστεύω μόνο στον έρωτα με την πρώτη ματιά.
Και την πρώτη φορά που πήγαν να με κατεβάσουν από το συννεφάκι μου έκλαψα πόλύ και μετά τα ξέχασα όλα και κρατιέμαι καλά εδώ πάνω. :)
Όταν διαβάζω το μπλογκ σου είναι σαν να διαβάζω ημερολόγιό μου...
xx
χαζοπούλι :)
αυτός είναι έρωτας ρε, με την πρώτη ματιά..
κι εγώ έκλαψα πολύ αλλά δεν θα κατέβω από δω πάνω, δίπλα θα μείνουμε :Ρ
χαίρομαι που υπήρχαν άνθρωποι που μου έδειξαν την κακιά πλευρά αυτού του κόσμου. αλλά δε θα πάψω να είμαι αισιόδοξη και χαρούμενη.γιατί ξέρεις..αυτοί που δεν μας καταλαβαίνουν πιστεύουν πως αισιοδοξία θα πει άγνοια κινδύνου.λάθος κάνουν.
αυτό με το ημερολογίο πολύ με συγκινήσε ρεεεεη :))))
Δημοσίευση σχολίου