Τρίτη 28 Απριλίου 2009

pure morning


Αναρωτιέμαι αν με μυρίζεις όταν φιλιόμαστε*

Μετά σκέφτομαι πως δεν έχει σημασία, μου φτάνει εκείνη η αγκαλιά κι εκείνο που μου ψιθύρισες μετά κι ότι είναι μοναδικό αυτό που έχουμε και που δεν ταιριάζουμε αλλά κολλάμε.

Σκέφτηκα ότι αυτό που είναι μαγικό στον ουρανό είναι που σε τυφλώνει ακόμα κι όταν ο ήλιος δε φαίνεται πουθενά.

Σκέφτηκα πως εσύ τώρα μπορεί και να κοιτάς τον ουρανό κι ένιωσα σαν να πήρα ναρκωτικό.

Αγαπώ τα πρωινά και δεν το ξέρεις *θα το μάθεις.

Αγαπώ τον αέρα* δε στο χω πει, δεν το χω πει σε κανέναν γιατί δεν το ήξερα.

Αλλά ο αέρας είναι μια μεγάλη ανάσα, πώς γίνεται να μην τον αγαπούσα?

2 σχόλια:

avraoneirou είπε...

Μ αρέσει ο τρόπος που γράφεις...
όλα όσα σκέφτεσαι είναι πολύ όμορφα...
''Σκέφτηκα πως εσύ τώρα μπορεί και να κοιτάς τον ουρανό''...πολύ γλυκό!!

φιλάκια φωτεινά κ ονειροπώλα...

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

ευχαριστώ πολύ αύρα ονείρου =)
εμένα μ αρέσει το νικνέιμ σου πολύ..είναι φρέσκο!