Κοίταξα τον καθρέφτη, του είπα "δεν μπορώ" κι έβαλα τα κλάματα.
Κι ήταν η δεύτερη φορά που έκλαιγα μπροστά του.
Στον καθρέφτη εννοώ.
Θυμήθηκα εκείνο το μήνυμα που μου είχες στείλει, γλυκό μου.
"φοράω φούστα και γόβα.
νιώθω χαζογκόμενα".
Σε 5 ώρες θα φοράω το καινούριο μου μίνι φόρεμα και πλατφόρμες
και θα νιώθω χαζογκόμενα.
και ξέρεις τι?
είναι ακριβώς ό,τι χρειάζομαι.
Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009
scar tissue
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
1 σχόλιο:
:) ναι ειναι..
σου πανε ρε οι πλατφορμες..
Δημοσίευση σχολίου