....δεν περίμενα να είναι το ίδιο ωραίο με την πρώτη φορά.
Αλλά νομίζω τελικά πως είναι ακόμα καλύτερο. Είναι υπέροχο να βρίσκεις το πρώτο σου σπίτι,αλλά για να θες να φύγεις απ'αυτό σημαίνει πως δεν ήταν και το καλύτερο σπίτι του κόσμου. Άρα το να βρίσκεις το 2ο σου σπίτι μάλλον είναι καλύτερο,πιο όμορφο και στην περίπτωσή μου και λίγο μεγαλύτερο.
Το καινούριο μου σπίτι λοιπόν έχει μια υπέροχη,μεγάλη εντοιχισμένη ντουλάπα,στην οποίο χωράνε και τα παππούτσια μου. Έχει μια κρεβατοκάμαρα με παράθυρο και μπαλκόνι,έχει ένα σαλόνι με μπαλκόνι επίσης και ένα μπάνιο με ντουζιέρα. Ναι,τελικά το μπάνιο χωράει το πλυντήριό μου. Χτες δεν ήμουν σίγουρη κι έτσι το βράδυ είδα στον ύπνο μου πως η υποδοχή για το σωλήνα του πλυντηρίου στο μπάνιο ήταν ένας ολόκληρος παρκέ διάδρομος -ναι,κανένα νόημα,όμως έστω και στον ύπνο μου μού 'φυγε ένα βαρός αφού αν μη τι άλλο μπορούσα να χω πλυντήριο.
Σκέφτομαι να βάψω έναν τοίχο πετρόλ. Στην αρχή το σχεδίαζα για το σαλόνι,όμως το σαλόνι θα συνεχίσει να χει πορτοκαλί κουρτίνες και δεν ταιριάζει. Το δωμάτιό μου απ'την άλλη που θα χει μωβ κουρτίνες-στο παράθυρο τουλάχιστον- μπορεί να χει κι έναν πετρόλ τοίχο,έτσι δεν είναι?
Αχ,τέλεια :)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου