Σχεδίαζα να φορέσω άσπρο φόρεμα με λουλούδια σήμερα.Μα καλά,ποιον θα κορόιδευα; Αφού φοράω πάντα μαύρα στα γενέθλιά μου και υπάρχει λόγος γι αυτό: αυτό είναι κομψό και όμορφο για μένα. Το total black.Κατ'εξαίρεση σήμερα θα υπάρχουν κόκκινα βελούδινα γοβάκια με ένα φιογκάκι μπροστά. Και κόκκινο κραγιόν και κόκκινα μαλλιά -αυτά όχι κατ'εξαίρεση. Το κλασικό μαύρο δαχτυλίδι και όλα κοκκινόμαυρα. Όχι πένθιμα,ούτε καταθλιπτικά*κομψά.
Χα,το χρόνια πολλά κάνει ομοιοκαταληξία με το δεκαεννιά. Ωραίο νούμερο,δεν είναι?
ΥΓ και μόλις άκουσα σε αγαπημένη σειρά επιθετικό προσδιορισμό που αγάπησα: breathtakingly beautiful.
Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου