Έχω ένα μονό κρεβάτι που δε χρειάζομαι πια και πολύ θα θελα να το
χαρίσω στον άστεγο της γειτονιάς αλλά φοβάμαι πως αν του το προτείνω θα
μου πει "κοπελιά με δουλεύεις?αν είχα σπίτι να βάλω το κρεβάτι σου δε
θα'μενα στο αυτοκίνητο". Κι έτσι νιώθω πολύ ντεμέκ φιλάνθρωπος γιατί αν
ήμουν ορίτζιναλ θα βρισκα έναν ρεαλιστικό τρόπο να τον βοηθήσω.
Reality sucks.
Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
3 σχόλια:
reality sucks indeed. Είναι τόσο δύσκολο να βρεις αυτόν τον ρημαδοτρόπο να δώσεις στην βοήθειά σου πρακτική υπόσταση (αν μπορεί να υπάρξει κάποιος τέτοιος όρος).
Γαμώτο!
Καλά σίγουρα όχι απλώς είναι δύσκολο,σε κάποιες περιπτώσεις είναι και αδύνατο. Δηλαδή άντι και του έδωσα εγώ κρεβάτι και το βαλε κάτω από ένα υπόστεγο.Πάλι άστεγος,άνεργος και φτωχός θα'ναι...
είναι τα ανοίκιαστα σπίτια χιλιάδες και να υπάρχουν άνθρωποι χωρίς σπίτι.ε δεν ντρεπόμαστε λίγο?
Δημοσίευση σχολίου