Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
2 σχόλια:
Ήταν γι' αυτούς μια από τις τρομερές στιγμές που νιώθει κανείς πως η καρδιά σταματάει, πως η ψυχή βυθίζεται στο χάος και πως οι ανθρώπινες δυνάμεις είναι ανίκανες ν' αντέξουν στο τρομερό βάρος της χαράς που ξεπερνάει τα όρια του ανθρώπινου.
Μισέλ Ζεβάκο
Η γέφυρα των στεναγμών
τζέρρυ νομίζω πως μόλις έκανες επικό come back -στον έρωτά μου :Ρ-
σε φιλώ κι ελπίζω να σε δω σύντομα κι αν όχι χρειαζόμαστε ΕΚΤΕΝΕΣ τηλ.
:*
Δημοσίευση σχολίου