Σήμερα ήταν μια καλή μέρα.
Και το συνειδητοποιώ μόλις τώρα, που σε λίγο θα είναι μια άλλη μέρα.
Το συνειδητοποιώ μόλις τώρα γιατί δε συνηθίζουμε να λέμε πως μια μέρα είναι καλή
αν δεν έχει γίνει κάτι το φαντασμαγορικό.
Αλλά ξέρετε κάτι;
Κακώς.
Σκεφτόμουν πως αν ήθελα όλο και κάτι θα έγραφα
γιατί ήταν εδώ η φίλη μου το σαββατοκύριακο
και πήγαμε για μπάνιο
και ήπιαμε τσίπουρα και μπύρες και κοκτέιλ και καφέ
και όσο τα κάναμε όλα αυτά όλο συζητούσαμε
και λέγαμε διάφορα αξιοσημείωτα και αξιοπρόσεκτα
αλλά η διαφορά που έχουν όλες οι σύνθετες λέξεις που ξεκινάνε από "αξιο-"
με τη λέξη αξιομνημόνευτο
είναι πως τα υπόλοιπα μπορεί να 'ναι άξια λόγου
ή σημασίας
ή οτιδήποτε
τίποτα απ' αυτά όμως δε σημαίνει πως θα θες να τα θυμάσαι
κι είναι ένας Σεπτέμβρης περίεργος, όπως άλλωστε κάθε Σεπτέμβρης
γι αυτό ήθελα να γράψω πώς νιώθαμε
κι όχι τι λέγαμε
γιατί ίσως και να θελήσουμε να τα ξεχάσουμε
ή να κάνουμε πως ποτέ δε συνέβησαν
γιατί ο Σεπτέμβρης είναι ένας μήνας που ξεκινάνε πράγματα
που αποφασίζεις να ξεκινήσουν,
και καμιά φορά για να γίνει αυτό πρέπει να τελειώσουν πράγματα
που αποφασίζεις να τελειώσουν
και τέλος πάντων οι καλοί φίλοι δεν κάθονται να βγάλουν αποφθέγματα
από τον περίεργο Σεπτέμβρη της κολλητής τους
Και να θυμάστε κορίτσια, όσο χαλιά και να έχει πάει ή μέρα, πάντα μπορείς να χορέψεις μόνη σου μπροστά στον καθρέφτη και να σου λες πόσο γκομενάρα είσαι.
Καμιά φορά το μόνο που χρειάζεσαι είναι να βγεις απρογραμμάτιστα για μια μπύρα με μια φίλη σου. Να καπνίσεις κάμποσα τσιγάρα, να πιεις δυο-τρεις μπύρες και να 'χεις απέναντί σου έναν άνθρωπο που σε καταλαβαίνει απόλυτα, όπως μόνο μια γυναίκα μπορεί να σε καταλάβει. Έχω φίλους άντρες και τους αγαπώ και κάποιοι απ' αυτούς με καταλαβαίνουν, δεν έχω παράπονο. Κανένας άντρας όμως δε με καταλαβαίνει όπως η Βάσω, όπως η Πέννυ κι όπως η Αφροδίτη. Σ' αυτές τις γυναίκες μπορεί να πω κάτι επειδή δε θέλω να τους πω κάτι άλλο κι εκείνες να καταλάβουν τι είναι αυτό που δε θέλω να πω.
Καμιά φορά -όχι όλες τις φορές, αλλά καμιά φορά- χρειάζεσαι να πιεις δυο-τρεις μπύρες έχοντας απέναντί σου έναν άνθρωπο που θα σου πει "καταλαβαίνω, έχεις δίκιο, συμφωνώ". Δεν είναι η ανάγκη να συμφωνούν όλοι μαζί σου, είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Είναι κάτι που δε νιώθεις πάντα την ανάγκη να βρεις, αλλά όταν το νιώσεις, αν το βρεις, μπορεί να σε σώσει απ' την παράνοια.
Δεν πήγα που λέτε σ'αυτή τη συναυλία. Και δεν καταλαβαίνουν όλοι πόσο μεγάλη σημασία είχε. Μπορεί κιόλας να σε κοροϊδεύουν που ακούς κάτι περίεργους να τραγουδάνε λέξεις όπως "ρακένδυτες μνήμες" και "οπάλινη θάλασσα".
Αλλά όσο και να γελάσεις κι όσο ροζ και να φορέσεις,
αν έχεις αγαπήσει
τα διάφανα κρίνα,
θα 'σαι πάντα ένα κορίτσι που αγαπάει το διάφανα
κρίνα.
Για εσάς που πήγατε, χαίρομαι πολύ που βάλατε και ήπιατε..
Εγώ τώρα θα ακούσω το αγαπημένο μου σιντί τους και θα βάψω τα μαλλιά μου καστανά.
Γιατί νιώθω πως κάπως μεγάλωσα και δε θέλω να 'χω πια θυμωμένα και έντονα κόκκινα μαλλιά. Θέλω να γίνω για λίγο ένα απ' αυτά τα κορίτσια που τα μαλλιά τους είναι ήρεμα,
καστανά και νηφάλια.
Κι ίσως να μην μ' αντέξω με ήσυχα μαλλιά
και μετά από ένα μήνα να 'μαι πάλι κοκκινομάλλα.
Ίσως και όχι.
Δεν ξέρω αν είμαι μεγάλη πια για κόκκινα μαλλιά.
Σίγουρα όμως δεν είμαι μεγάλη για διάφανα κρίνα.
όσο παραμυθένιο και να σου ακούγεται όλα γίνονται
με μοναδική προϋπόθεση να θέλουν και οι δύο εξίσου
δεν είναι προϋπόθεση που ικανοποιείται εύκολα, γι αυτό συνήθως δεν πετυχαίνει
γιατί το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο
είναι να θέλεις κάποιον ακριβώς όσο σε θέλει κ αυτός
οι σχέσεις δεν είναι κάτι που διατηρείται επειδή βλέπεις τον άλλον συνέχεια
ναι είναι γαμάτο αν γίνεται
αλλά δε γίνεται πάντα
γιατί αυτό που κρατάει τους ανθρώπους μαζί είναι τα συναισθήματα
και όχι οι συνθήκες
να μ' ακούς για να ξέρεις όταν κάποια θα σου πει "δε μπορώ δε γίνεται"
θα εννοεί "δε σε θέλω αρκετά"
και να το ξέρεις γιατί θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις ό,τι δεν άξιζε τον κόπο.