Lucky

Γενικά έχω δει και καλύτερες μέρες, κι εγώ κι οι φίλοι μου κι όλος ο κόσμος
- ή έτσι μου φαίνεται.
Δεν μπορώ να πω πως πηγαίνουν όλα καλά, ούτε βέβαια όλα χάλια.
Αλλά είναι μια, αν όχι κακή, τότε μη-καλή περίοδος.

Και παρόλα αυτά, με θυμάμαι να περπατάω το μεσημέρι, να σκέφτομαι κάτι και να χαμογελάω όσο πιο πλατιά μπορεί να χαμογελάσει κανείς πριν το χαμόγελο γίνει γέλιο.
Ύστερα σήκωσα το βλέμμα μου και κοίταξα στα μάτια την κοπέλα που περνούσε δίπλα μου, φυσικά χαμογελώντας ακόμα, και η κοπέλα μου χαμογέλασε κι αυτή.

Και σκέφτομαι πως δεν πειράζει, τίποτα δεν πειράζει όσο έχεις να θυμάσαι στιγμές που σε κάνουν να χαμογελάς διάπλατα σε αγνώστους.
Ακόμα κι όταν τα περισσότερα πράγματα πηγαίνουν κατά διαόλου, ακόμα και τότε νιώθω τρομερά τυχερή για τους ανθρώπους μου -αυτούς που τους σκέφτομαι και χαμογελάω.

Να το λέτε όταν νιώθετε τυχεροί για κάποιον.
Μην το υπονοείτε, πείτε το.
Πείτε "νιώθω τυχερός που σε ξέρω".

Όσα στραβά και να συμβούν, πάλι τυχερή θα νιώθω.
Για τους ανθρώπους μου.

here comes the rain (again)

Νιώθω σα να έβρεξε μια βροχή με πολύ χοντρές σταγόνες
κι οι σταγόνες να ήταν πολύ άσχημα συναισθήματα
και να βραχήκαμε όλοι μας

none whatsoever

Ο καθένας μας κάνει ό,τι μπορεί, όπως μπορεί, εφόσον θέλει.
Δε χρειάζεται ο καθένας άλλος να συμφωνεί ούτε και να καταλαβαίνει.
Όλοι έχουν έναν πόνο που πρέπει να ξορκίσουν και ο καθένας το αντιμετωπίζει αλλιώς.
"______   the pain away"
Dance the pain away.
Fuck the pain away.
Drink the pain away.
Write the pain away.

Οσα τα ενεργητικά ρήματα, τόσοι και οι τρόποι.
Ο καθένας όπως μπορεί.
Δε χρειάζεται να με καταλαβαίνεις, δε χρειάζομαι την έγκρισή σου.

Όλοι θα αντιμετωπίσουμε αυτά που έχουμε να αντιμετωπίσουμε
και θα το κάνουμε ο καθένας διαφορετικά.

Κάποιος θα πίνει μέχρι να ξεχάσει,
κάποιος θα πηδιέται μέχρι να την ξεχάσει,
κάποιος θα δουλεύει ασταμάτητα για να μη σκέφτεται,
κάποιος θα μπει σ' ένα αεροπλάνο και θα πάει όσο πιο μακριά μπορεί.

Κι όλοι αυτοί ξέρουν τι κάνουν.
Το αν εγώ ή εσύ θα κάναμε το ίδιο στη θέση τους, καμία σημασία δεν έχει.
Εγώ δεν είμαι εσύ και κανένας δεν είναι κανένας άλλος,
είμαστε μόνο ο εαυτός μας ο καθένας.

Ας μην έχουμε λοιπόν την απαίτηση να καταλάβει ο καθένας την κάθε μας κίνηση.
Ας μην έχουμε και την απαίτηση να συμφωνούμε με την κάθε κίνηση κάθε άλλου.

Και κυρίως να μην έχουμε την απαίτηση ο άλλος να κάνει αυτό που θεωρούμε εμείς σωστό,
στην προσπάθειά του να διορθώσει αυτό που εμείς του καταστρέψαμε.
Όταν εσύ χαλάσεις τα σχέδια κάποιου ανθρώπου,
όταν εσύ του στερήσεις έναν ρόλο που κάποτε του έδωσες,
τότε εσύ δεν έχεις λόγο πάνω σε τίποτα.

Ο καθένας ο,τι μπορεί
όπως μπορεί.

Γιατί όπως λέει και η Μέρεντιθ:

I make no apologies for how I choose to repair what you broke.

ποστ ιτ

Λοιπόν σήμερα έγινε κάτι γαμάτο!

Έφτιαξα ποστ ιτ με τα μαθήματα στα οποία πρέπει να δώσεις εξετάσεις για να περάσεις στο μεταπτυχιακό που πεθαίνω να κάνω (όχι δεν έχω πτυχίο ακόμα, αλλά αυτό το μεταπτυχιακό το θέλω τόοοσο πολύ). Έκανα ποστ ιτ που λες, ένα για κάθε μάθημα, με τη βιβλιογραφία. Και τα κόλλησα στον τοίχο πάνω απ' το γραφείο μου -είναι τρία και τα έβαλα κλιμακωτά και πολύ μ'αρέσουν. Κι επειδή, όπως όλοι ξέρουμε, η κόλλα που έχει το ποστ ιτ από μόνο του επαρκεί για ένα δύωρο περίπου, τα κόλλησα με σελοτέιπ. Κι εκεί που κολλούσα το δεύτερο χαρτάκι, εγκλωβίστηκε ένα ματόκλαδο στο σελοτέιπ!

Ναι, οκ, το ξέρω ότι το βρίσκετε εντελώς ηλίθιο, εγώ όμως -επειδή είμαι εγώ- το βρίσκω τρομερά ευοίωνο :D

numbers (don't) lie

Λοιπόν, τώρα που το κεφάλι μου είναι κάπως καθαρό,
βρήκα τι είναι αυτό που με πείραξε πιο πολύ απ' όλα.

Με πείραξε που δε μου βγήκαν τα μαθηματικά.
Γιατί έχω μάθει να εμπιστεύομαι τα μαθηματικά,
έχω μάθει να εμπιστεύομαι γενικά,
αλλά τα μαθηματικά και λίγο παραπάνω.
Και καταλαβαίνεις πόσο αναπάντεχο είναι
να μη σου βγαίνουν τα μαθηματικά.

Το έξι, για παράδειγμα, το έξι είναι ένας τέλειος αριθμός.
Το άθροισμα των διαιρετών του ισούται με τον ίδιο τον αριθμό
1+2+3=6
Το έξι είναι τέλειος αριθμός.
Αυτό που έγινε μ' εμάς ξέρεις τι ήταν;
Εγώ ήμουν , ας πούμε ένα τέσσερα
κι εσύ ήσουν ας πούμε ένα δύο
και με κάποιον παράλογο τρόπο,
το άθροισμά μας δεν ήταν έξι,
δεν ήταν τέλειο.

Σύμφωνα με τα μαθηματικά όμως, θα 'πρεπε να 'ναι.
Σύμφωνα με την κοινή λογική, εμείς οι δύο μαζί
θα ήμασταν κάτι τέλειο.
Αλλά δεν ήμασταν.
Δεν ήμασταν έξι, δεν ήμασταν αριθμός τέλειος.
Ήμασταν, ας πούμε, ένα εφτάρι.
Έχει στυλ, είναι πρώτος αριθμός, δεν είναι κάτι αδιάφορο τελείως.
Αλλά ξέρεις τι άλλο είναι;
Περιττό.
Μπορούσαμε και χωρίς αυτό.

dance the pain away

Γενικά μία καλή συμβουλή είναι να μην παρατάς τα πράγματα που σε κάνουν χαρούμενο - όσο σημαντικά ή ασήμαντα κι αν σου φαίνονται.

Φρόντισε να μου το θυμίσει το μπαλαρινάκι, αλλά επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που χρειάζομαι reboot, το είχα θυμηθεί και μόνη μου :Ρ

Οπότε πάμε πάλι :)

 

YΓ κι επειδή πρόκειται για το μπαλαρινάκι, τείνω να μεταφράσω "διώξε το ψωμί χορεύοντας" κι αυτό με κάνει να γελάω, κι ό,τι σε κάνει να γελάς είναι καλό, άρα είπα να το αναφέρω κι αυτό :)

there will be no white flag above my door

Στην αρχή δεν έβρισκα τραγούδι να περιγράφει αυτό που νιώθω.
Κι ύστερα κατάλαβα επιτέλους για τι πράγμα μιλάει αυτό:

I know you think that I shouldn't still love you,
Or tell you that.
But if I didn't say it, well I'd still have felt it
Where's the sense in that?
I promise I'm not trying to make your life harder
Or return to where we were
But I will go down with this ship
And I won't put my hands up and surrender
There will be no white flag above my door
I'm in love and always will be

meds

Το 'χω ξαναπεί και θα συνεχίσω να το λέω.
Μην χρειάζεστε τον άλλον ρε παιδιά.
Και κυρίως μην είστε με τον άλλον επειδή τον χρειάζεστε.
Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι πελατειακές σχέσεις, δεν είναι προϊόντα οι άνθρωποι που τους διαλέγεις για να σου ικανοποιούν τις ανάγκες. Να τον θέλεις τον άλλον, κι αν στα καλύπτει όλα, τέλεια, αν όχι αποφασίζεις τι είναι αρκετό και τι όχι.

Αλλά για το θεό, μην είστε με τον άλλον επειδή δεν μπορείτε χωρίς αυτόν.
Να μπορέσετε.
Να είστε με τον άλλον επειδή τον θέλετε.
Το "σε χρειάζομαι" δεν είναι καθόλου κολακευτικό.
Το "σε χρειάζομαι" δεν εμπεριέχει επιλογή.
Και δε θέλω κανείς να με χρειάζεται.
Θέλω να με επιλέξει.
Γιατί δεν είμαι φάρμακο σε ράφι.

δε σου χρωστάω τίποτα