Αυτά τα γράφω για να θυμάμαι την πρωτοχρονιά του '16 στις 6 το απόγευμα που στο δωμάτιό μου το μόνο φως ήταν κάτι πολύχρωμα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια με τα οποία η μαμά είχε στολίσει το αγαπημένο μου παιδικό παιχνίδι (ένα άλογο που το είχε φτιάξει μόνη της από ένα σκουπόξυλο) κι εγώ είχα κουρνιάσει στο κρεβάτι μου σε εμβρυακή στάση κι ένιωθα μια παράξενη ευτυχία - ίσως επειδή ξάπλωνα πάνω σε τόσα μαξιλάρια - και μια αφελή σιγουριά, πως αυτή η χρονιά θα 'ναι πανέμορφη.
Hey baby, there ain't no easy way out
Hey I will stand my ground and I won't back down
Hey I will stand my ground and I won't back down
2 σχόλια:
Θα είναι πανέμορφη, γιατί έχεις τη λάμψη της νιότης στα μάτια και την φλόγα στην καρδιά!
Καλή χρονιά Κορίτσι!!!
Υ.Σ θέλω την άποψή σου για την Μελλούμενη και τον Περασμένο!!!
αχ κύριε Βαγγέλη το διάβασα!
Ίσως αυτός είναι ο λόγος που δεν ταιριάζω εύκολα με άνθρωπο: δε βγαίνει σ όλους αυθόρμητα να ζούνε στο τώρα. Αλλά χαλάλι :)
Καλή μας χρονιά!
Δημοσίευση σχολίου