closer

Και γύρισα σπίτι
κι έβαλα τη μουσική μου
κι έβγαλα τα τακούνια μου
κι ήμουν τόσο χαρούμενη
γιατί είχα γελάσει τόσο πολύ με τους φίλους μου
που με είχε πονέσει το στόμα και οι κοιλιακοί και όλα
και τους αγαπώ τόσο βαθιά
και νιώθω τυχερή, όπως πάντα ένιωθα για τους ανθρώπους μου
και δεν είναι ότι θέλω να μειώσω ή να εκμηδενίσω την ύπαρξή σου
χαίρομαι όμως επειδή είχα δίκιο: δε σε χρειάζομαι
δε θέλω να μου γεμίσεις τα κενά
γιατί δεν έχω
και γιατί και να είχα
δε θα μπορούσες

είμαι πλήρης, που λες, χωρίς εσένα
μ' αρέσεις όμως
και ξέρω πως δεν είσαι παντός καιρού
κι ούτε εγώ είμαι
μ' αρέσεις όμως
ό,τι καιρό και να 'χει

ε, αλλά όχι και συνέχεια.

μ' αρέσεις όμως.
και μ' αρέσουν οι αγκαλιές
και τα μάτια σου
και να κοιμάμαι και να με ξυπνάς
κι ύστερα να κάνω καιρό να σε δω, γιατί αλλιώς δε θα είχε πλάκα
γιατί αλλιώς θα ήταν κάτι που δεν θέλω
ενώ έτσι θέλω
σε θέλω

με προβληματίζει που σε βλέπω στον ύπνο μου
έτσι όπως σε βλέπω
αλλά δε δίνω πολλή σημασία
γιατί ξέρω πως έχω fucked up υποσυνείδητο
κι ας επιμένεις εσύ πως δεν είμαι fucked up
εγώ είμαι
κι εσύ είσαι
κι όλοι είμαστε.

και ξέρω πως δεν είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον,
not even close.
Πιστεύω όμως πως ίσως να είμαστε φτιαγμένοι
για να είμαι αυτή τη στιγμή στη ζωή σου
κι εσύ στη δική μου.
Για μια αγκαλιά
κι έναν ύπνο
κι ένα ξύπνημα,
για κάποια τσίπουρα
και κάποια ουίσκια
και για πολλά
πολλά φιλιά.