Να μην αναρωτιέστε τι θέλουν και τι σκέφτονται οι άνθρωποι.
Συνήθως το γεγονός και μόνο πως αναρωτιέσαι, είναι η απάντηση.
Ναι, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ντόμπροι ώστε να σου πούνε στα ίσια.
Ίσως κιόλας να πιστεύουν πως δε χρειάζεται.
Κι άθελά τους όμως σου δείχνουν τι έχουν στο μυαλό τους - έστω και περίπου.
Ο έρωτας, η αντιπάθεια, η αδιαφορία, το ενδιαφέρον.
Τίποτα απ' αυτά δεν κρύβεται.
Αν δεν καταλαβαίνεις,
ίσως είναι επειδή ελπίζεις τα πράγματα να είναι κάπως διαφορερικά απ' ό,τι λέει η λογική σου
και πως ο άλλος κάποια στιγμή θα σου εξηγήσει.
Μωρέ δε θέλω να είμαι απόλυτη, να ελπίζετε, ξέρω 'γω;
Αλλά υπάρχει μια δόση
-μια τεράστια δόση- ελευθερίας
στο να μην περιμένεις τίποτα από κανέναν.
Βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος που λέει πως
η ελευθερία και η ευτυχία δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Τι από τα δύο θα διάλεγες;
Τετάρτη 11 Μαΐου 2016
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου