με σένα βλέπω τη ζωή σαν ακαταπαύστη γιορτή

Σκεφτόμουν αυτό που λένε πως όταν είσαι χαρούμενος,
ερωτευμένος
ή θλιμμένος,
σε μεγάλο βαθμό
νιώθεις πως όλα τα χαρούμενα,
καψούρικα
ή λυπημένα τραγούδια,
μιλάνε για σένα και τη χαρά,
τον έρωτα
ή τον πόνο σου.

Με προβλημάτισε η έλλειψη της ταύτισης·
γιατί εγώ δεν ευθυγραμμίστηκα με κανέναν στιχουργό πρόσφατα;

Ύστερα θυμήθηκα πως τα τραγούδια ποτέ δεν τα ψάξαμε και τα βρήκαμε·
τα τραγούδια μας βρίσκουν αυτά,
συνήθως κάποια στιγμή που ακούμε ραδιόφωνο περπατώντας μόνοι.
Το περπάτημα δεν είναι αναγκαία συνθήκη δηλαδή,
η απουσία παρέας είναι όμως.

Έτσι με βρήκε κι εμένα σήμερα, το μουντό μεσημέρι που γύριζα σπίτι
ντυμένη πολύ ακατάλληλα για τον ξαφνικά σκοτεινό και σχεδόν κρύο καιρό.
Αλλά δεν κρύωνα ξέρεις.

 

Με σένα κάνω βήματα μπροστά
Αλλάζω θεωρία σε πολλά
Με σένα νιώθω ελευθερία να ανασάνω.
Δεν ξέρω πως μεγάλωσα αλλά
τα πράγματα τα θέλω πιο απλά.
Θέλω να σ'έχω,δε ζητάω παραπάνω