Τρίτη 3 Ιουνίου 2008

I sniffed you out like you were Tanqueray

Μήπως είσαι στο τάδε μέρος? Α έφυγες. Κρίμα. Όχι τίποτα απλώς περνούσα απέξω. Είμαι λίγο μεθυσμένη, λίγο ζαλισμένη, λίγο κάπνισα κι ήθελα λίγο να σε δω. Τίποτα το σπουδαίο. Λίγο = πολύ.

Όχι, μην ανησυχείς. Για να μπορώ να γράφω μάλλον είμαι καλύτερα. Γενικότερα σχεδόν παραπατάω , σχεδόν θέλω να σκοτώσω άνθρωπο […] και σχεδόν χρειάζομαι κάποιον να με πάει σπίτι. Κ προτιμώ να πάω με τα πόδια απ το να μυρίσει το λεωφορείο ούζο και καπνό. Κ μισώ τον εαυτό μου at the moment. Και παραλίγο να πέσω σε δέντρο. Και τώρα βρέχει κιόλας. Ναι, θα σου στείλω μόλις φτάσω. Κοίτα, υπό άλλες συνθήκες θα ερχόμουν αλλά τώρα το ξέρεις πως δε γίνεται. Επίσης έχε κατά νου πως ό,τι και να λέω είμαι μεθυσμένη. Μην πεις το γνωστό για το αλκοόλ και την απελευθέρωση του μυαλού.

Έφτασα σπίτι. Έχω απείρως μειωμένα αντανακλαστικά. Δεν πετυχαίνω με την πρώτη απλά πράγματα όπως… πόρτες! Νομίζω πως θα κλαίω μουγκά όλη νύχτα-χωρίς λόγο, απλώς έχω καιρό να το κάνω. Εσένα δε σου λείπει ποτέ το κλάμα?



13 σχόλια:

Μόχα είπε...

atimo to ouzo.. ;)

Christina Noe είπε...

Είναι παράξενη ηδονή και συνάμα παγίδα,αυτή η χαλάρωση κι η εκτόνωση απο την ζάλη του ποτού...
Μη μπλεχτείς στα πρέπει..Κλάψε,γέλασε,σπάσε,κάνε ότι γουστάρεις!Κάτι μέσα στο σώμα σου θέλει να απελευθερωθεί έστω και με δάκρυα.
Και ναι..κι εγώ απλά μερικές φορές θέλω να κλάψω..ποτέ χωρίς αιτία.
Φιλιά πολλά μικρή μου!

Λογω-τέχνης είπε...

Τα συναισθήματα που βγάζεις στο συγκεκριμένο κείμενο με άγγιξαν πάρα πολύ... Πραγματικά χάρηκα που το διάβασα!!!

Morpheus είπε...

Πάντα θα υπάρχει ένας λόγος να βάλεις τα κλάματα ... πάντα θα υπάρχει όμως και ένας να χαμογελάς ... (κοιτα ποιος μιλάει τώρα ... :) )

Λυδία είπε...

πρέπει να νιώθουμε ελεύθεροι που και που... χωρίς πρέπει... αν αυτό σου λείπει, αυτό να κάνεις...
Καλημερες!

BlaCk piTt είπε...

exei kairo na klayo...edw p ta leme isws na min eklaya pote pragmatika. Einai fores p niw8w pws to exw anagki ma dn borw.

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

Μόχα, μη μιλάς γιατί δε σε παίρνει =Ρ

Λυδία και christina noe, συμφωνώ μ αυτά που λέτε.. αν είναι αυτό που χρειάζεσαι αυτό να κάνεις..ακούτε όλοι??? =)

λόγω-τέχνης, περίεργο να χαίρεται κανείς διαβάζοντας αυτό.. τζόιν δε κλάμπ!

Morpheus, για όλα υπάρχουν λόγοι. αυτό που αλλάζει είναι το αν τους αναζητάμε, άρα το πόση σημασία τους δίνουμε.και τους δίνουμε σημασία όταν θέλουμε να υπάρχουν. άρα και πάλι, εμείς κάνουμε κουμάντο (είμαι αισιόδοξη, το χετε καταλάβει ε?=Ρ)

Μαύρε Πητ, σίγουρα έχεις κλάψει.. μπορεί να είναι απ αυτά τα κλάματα χωρίς δάκρυα και λυγμούς. αλλά κάτι μέσα σου κάποια στιγμή θα σπάραξε.. ε?

T.S. Paradise είπε...

min apologise...
mi dineis eksigiseis...
an xreiazetai kati i psuxi sou kai de tha vlapseis kanenan para monaxa tin parti sou, kanto...
aplos ta prepei einai anagaia monaxa se sunartisi me ton periguro mas, kai tis psuxes guro mas.....

filia

BlaCk piTt είπε...

Πολλές φορές έχω νίωσει κάτι μέσα μου να με σπαράζει αλλά δεν βγήκε έξω. Ήθελα να κλάψω για να το διώξω μα είναι ακόμη μέσα μου... Πόσοι και πόσοι φίλοι με πρόδοσαν, όμως κατάφερα να το ξεπεράσω. Ένα μεγάλο μέρος της ευτυχίας μας πηγάζει από μέσα μας. Τη δυστυχία όμως μα ς την χαρίζουν άλλοι...

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

χίπισσα δεν είναι λιγάκι περίεργο? ο μόνος λόγος που δεν κάνουμε κάτι που μας αρέσει είναι για να μην πληγώσουμε τους άλλους.. but when it comes to ourselves,δε μας νοιάζει που θα πληγωθούμε.. δεν ισχύει για όλους βέβαια..

μπλακ πιτ, είσαι τόσο σίγουρος πως όλα τα καλά τα προσφέρουμε εμείς στον εαυτό μας και όλη τη δυστυχία μας την προκαλλούνε άλλοι?
don't think so.. οι άλλοι κάποιες φορές μας κάνουν να νιώθουμε τόσο καλά όσο εμείς δεν αφήνουμε τον εαυτό μας..

φιλάκια!!

Ονειροφερμένος είπε...

Δε χρειάζεται ουσία για να μεθύσεις.. αρκεί ο έρωτας..
δε χρειάζεται καπνός για να θολώσεις όταν έχεις την αγάπη..
τα λόγια της ψυχής μπορείς να τα πεις όταν είσαι νηφάλιος..? μπορείς να κλάψεις χωρίς ετούτα..?

Luthien είπε...

Τώρα τελευταία ακούω ότι δεν χρειάζεται να κλαίω..Όμως αυτό μου βγαίνει..Έχω για φίλο ένα κουτί χαρτομάντηλα..

Στο τέλος όμως ακόμα και τα δάκρυα κάποια στιγμή στερεύουν..και τότε το μόνο που σου μένει να κάνεις είναι μια μεγάαααλη βόλτα, κούνια στη παιδική χαρά(ναι βοηθάει!) με παρέα τη μουσική και κάποια στιγμή θα χαμογελάσεις, γιατί θα δεις πως η ζωή είναι ωραία...

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

ονειροφερμένε και στις δύο τελευταίες ερωτήσεις η απάντηση είναι ναι. επίσης όταν κάτι είναι λόγια απ την ψυχή σου δεν ξέρω πόσο καλό είναι κάνουν τον άλλον να κλαίει (εκτός αν είναι δάκρυα συγκίνησης)

λούθιεν, αυτό με την κούνια πράγματι βοηθάει! και με παγωτό να δεις... άμεση θεραπεία!! =Ρ