Διαφορική διάγνωση;

Έχει ήλιο κι ένα δειλό αεράκι κάνει την τέντα να τρίζει και την κουρτίνα να χορεύει. Είναι απ’ τις ώρες που δε βλέπω πέρα απ’ την διάφανη κουρτίνα γιατί το φως έξω είναι δυνατότερο απ’ το φως μέσα στο δωμάτιο. Ένα σωρό φωτογραφίες. Στους τοίχους, στον καθρέφτη, στη ντουλάπα, παντού. Καμία δικιά σου. Ένα σωρό χαρτάκια με στίχους. Στη βιβλιοθήκη, στην πόρτα, πάνω απ το καλοριφέρ. Όλα για σένα.

Θέλω να σ’ αγγίξω κι είσαι πάλι μακριά

Γράφω μόνο δυο λέξεις κι είναι πάλι πολλά

Μα τι φταίει κι αυτός ο κόμπος που δε λύνεται

Θέλω να σε ξεπεράσω μα δε γίνεται

Έβαλα εκείνο το cd, αυτό που είχα λιώσει πέρυσι. Δε θυμάμαι αν υπήρξε στιγμή που άκουγα κάτι άλλο. Είχα ένα χρόνο να το ακούσω. Ίσως ακριβώς ένα χρόνο.

Ίδια συμπτώματα. Μπα, δε θα στηριχτώ στην περσινή διάγνωση. Η θεραπεία με άφησε κενή. Ναι, κενή! Ξέρεις τι είναι να μην έχεις προβλήματα? Κανέναν να μαλώσω, κανέναν να θέλω απεγνωσμένα, κανέναν να διεκδικώ, κανέναν να προσπαθώ να ξεχάσω. Κάπου διάβασα μια αραβική παροιμία που έλεγε η συνεχής λιακάδα κάνει μια έρημο. Έτσι ακριβώς.

Φυσικά ήμουν ήρεμη. Και τώρα είμαι. Τώρα είμαι ανεξήγητα ψύχραιμη. Καθόλου πανικόβλητη ή ταραγμένη. Μ’ έχεις συνηθίσει να μην ξέρω τι μου γίνεται και δεν ανησυχώ πια.

Ξέχασα ανοιχτό το κουτί με τα κοσμήματα. Μ’ ενοχλεί να το βλέπω ανοιχτό, μπαίνει σκόνη και τα λερώνει. Νομίζεις πως έκανα απότομη αλλαγή θέματος? Λάθος.

Ίδια συμπτώματα. Μη μου πεις πως θα κάνεις εσύ τη διάγνωση? Είναι η τέταρτη φορά που κάνω την ίδια κίνηση. Σταματάω να γράφω και ακουμπώ το κεφάλι στον τοίχο. Εξασθένιση δυνάμεων.

Ίδια συμπτώματα. Το βλέμμα κολλάει σε πράγματα που δε θαυμάζει να παρατηρεί. «ε και? Δε βλέπω απλώς κοιτάζω. Και σκέφτομαι…», η ασθενής διαμαρτύρεται.

Το επόμενο τραγούδι δε θ’ αντέξω να το ακούσω. Αν το γράφω ταυτόχρονα θα είναι πιο υποφερτή η κατάσταση? (ομοιοπαθητική)

Θα’ μαι πάντα εγώ μες στο όπλο σου σφαίρα..

Δε σου πάει καθόλου αυτό το τραγούδι! Δε μπορεί να μου θυμίζει εσένα, σίγουρα δε μου θυμίζει εσένα. Μου θυμίζει μόνο εκείνη την εποχή.

Αλλά την αναπολώ σε πολύ λάθος καιρό.

Η καλοκαιρινή θλίψη είναι αλλιώτικη απ’ όλες τις άλλες.

10-6-08 / 17:19