αποχαιρετιστήριο βιντεάκι ;-)

άντε καλά μπανάααααααακια !!!!!!!! =D

πες ό,τι θες μόνο μην πεις πως δε σου το 'πα

Έχω βαρεθεί να ακούω συνεχώς τα ίδια πράγματα:

«μην είσαι τόσο παρορμητική»

«παραείσαι αυθόρμητη»

«προσγειώσου»

Μπλα μπλα μπλα μπλα μπλααααααα

Να προσγειωθώ. Να μην εμπιστεύομαι τους ανθρώπους. Ο κόσμος είναι κακός. Να μην τα βλέπω όλα τριανταφυλλένια.

Σου απαντάω με ατάκα από my blueberry nights : I spent days trying to learn not to trust people. And I’m glad I failed. Και εξηγώ: Δεν είμαι καν 17, πιστεύω στα παραμύθια με νεράιδες, στον έρωτα με την πρώτη ματιά, στις αγάπες που κρατάνε για πάντα και σε πρωινό ξύπνημα με ροδοπέταλα στο κρεβάτι.

Κι ας πούμε πως όλα αυτά είναι ουτοπικά, εντελώς έξω απ τη σφαίρα του πραγματικού. Ε και λοιπόν? Δηλαδή αν δεν πιστεύω τώρα πως μπορώ να καταφέρω τα πάντα, πως όλη η ζωή είναι μπροστά μου κι ο κόσμος έτοιμος να τον κατακτήσουμε, τότε πότε θα το κάνω? Όχι, μην μπερδευτείς, δεν εννοώ live fast die young. Δεν εννοώ πως πρέπει να βιαστώ να τα κάνω όλα τώρα και να γίνω γερασμένη έφηβη. Εννοώ πως … εννοώ πως έχω την ανάγκη όταν βγαίνω απ το σινεμά να μη σκέφτομαι «εμένα ποτέ δε θα μου συμβεί αυτό». Όταν τελειώνει ένα παραμύθι λέμε "και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα". όχι "και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς τους χαζεύαμε".

«πιστεύεις στον έρωτα με την πρώτη ματιά?»

Φυσικά και πιστεύω γαμώτο! Δεν είμαι πολύ μικρή για να τον απορρίπτω??

Πολλοί αναζητούν μια τελειότητα αλλά λίγοι πιστεύουν πως θα τη βρουν.

Σε πειράζει αν μείνω στο σύννεφο για άλλη μια βόλτα? Τουλάχιστον όταν κατέβω θα έχω τη μισή κούραση από σένα.

summer in the city

Και να λοιπόν, περίμενες 9 μήνες, ούτε εγκυμονούσα να ήσουν, και τώρα είναι καλοκαίρι. Και τι είναι το καλοκαίρι αναρωτιέσαι αν δεν κάνεις μπάνια?

Το καλοκαίρι φίλες και φίλοι –ο μον ντιε γίνομαι Βέφα Αλεξιάδου – είναι η εποχή της αποχής. Της αποχής από κάθε υποχρέωση. Η μόνη σου υποχρέωση είναι αυτή που έχεις απέναντι στον εαυτό σου να κάνεις ό,τι σου καπνίσει. Κι αν δε σου καπνίσει τίποτα κάθεσαι κι άπραγος και κανείς δε σε κατηγορεί. Κοιμάσαι τα ξημερώματα κι όταν σε ρωτάνε «γιατί?» λες «γιατί δεν έχω να ξυπνήσω πρωί». Νιώθεις πως χρωστάς στον εαυτό σου μαζεμένα τα ξενύχτια που θυσίαζες , ας όψεται το πρωινό ξύπνημα.

Και εκεί που κάθεσαι και το κωλοβαράς όπως σε συμβούλεψε ο καθηγητής της φυσικής, αναρωτιέσαι «εγώ τώρα περνάω καλά?». Ε δεν ξέρω να απαντήσω. Και δεν ξέρω, γιατί εδώ και 10 μέρες ακούω συνέχεια την ίδια Playlist. Την οποία λατρεύω. Αλλά όσο και να τη λατρεύω σκέφτομαι «τώρα θέλω μια αλλαγή». Αλλά δεν υπάρχει κάτι που απολαμβάνω περισσότερο να ακούω οπότε ξαναματαβάζω την ίδια.

Ε αυτό λοιπόν είναι λάθος! Αυτό σε αφήνει στάσιμο. Μπορεί να γουστάρεις τρελά, αλλά αν έχεις αρχίσει να το σκέφτεσαι, σημαίνει πως πλέον δεν τρελαίνεσαι κιόλας. Μην κάθεσαι, ψάξε κάτι καινούριο, σίγουρα θα υπάρχει κάτι που σ’ αρέσει εξίσου και περισσότερο! Θα ’χεις καταλάβει υποθέτω πως δε μιλάμε πια για τα αγαπημένα σου τραγούδια.

Είχαμε μείνει εκεί που ήθελες μια αλλαγή. Και μείναμε εκεί γιατί δεν ξέρεις τι αλλαγή θέλεις. Απορρίπτεις ό,τι έρχεται στο δρόμο σου γιατί δε θέλεις τίποτα από αυτά που είχες. Θέλεις κάτι εντελώς καινούριο, να γνωρίσεις εντελώς καινούριο κόσμο και να μείνεις σε εντελώς καινούρια μέρη. Και προσπαθείς να εξηγήσεις πως αυτό δε σημαίνει πως δεν αγαπάς τα παλιά. Αλλά ποιος καταλαβαίνει..

Το καλοκαίρι σε πιάνουν τα υπαρξιακά. Δε θέλεις να πας διακοπές αλλά όλοι οι υπόλοιποι έχουν φύγει κι ούτε μόνη σου θες να μείνεις. Και όταν το σκέφτεσαι ξινίζεις γιατί εσένα σ ‘αρέσει να μένεις μόνη σου, αλλά τώρα ξαφνικά τρομάζεις στην ιδέα. Και κάνεις crash test. Πόση ώρα μπορείς να κλειδωθείς και να διαβάζεις Κούντερα? Το crash test κράτησε ένα τρίωρο, άρα η απάντηση είναι : πολλή. Είδες λοιπόν? Ήξερες πως και πάλι μπορείς να μείνεις μόνη. Δε φοβάσαι να είσαι μόνη σου. Φοβάσαι πως κάποτε θα φοβάσαι μη μείνεις μόνη σου. Ε δεν πάμε καλά.

Και ο Μίλαν, σε κάνει να εξερευνάς το δικό σου είναι το οποίο έχει ελαφρύνει απίστευτα επειδή αντί για μπλου τζην φοράς φουστάνια, αντί να λύνεις ασκήσεις φυσικής βλέπεις υπέροχα πλάσματα κι είναι και η επαναλαμβανόμενη playlist που ανθίσταται σε κάθε αλλαγή της απασχόλησης των αυτιών σου. Και γνωρίζεις τον ορισμό της αδράνειας: η τάση των σωμάτων να αντιστέκονται σε κάθε μεταβολή της κινητικής τους κατάστασης. Αλλά δε σου φαίνεται να είναι αβάσταχτη η κατάσταση. Μάλλον γιατί δεν είναι χειμώνας. Και το καλοκαίρι σε κάνει να εκτίθεσαι εκούσια.

Επίσης το καλοκαίρι είναι η εποχή που αγοράζεις μαγιό, αμφιβάλεις αν σ’αρέσει το σώμα σου γιατί οι διαφημίσεις του σταρ αποτελούνται σχεδόν αποκλειστικά από προϊόντα αδυνατίσματος (που πάντα «τα έχουν ανάγκη» γυναίκες που δεν είναι χοντρές) , ψάχνεις έναν τρόπο να αλλάξεις τα μαλλιά σου. Η εποχή που εγώ πήρα μονόχρωμο μαγιό, που αποφάσισα πως μ’ αρέσω και το σταρ είναι ηλίθιο και μόνο το dove χρησιμοποιεί γυναικείες γυναίκες στις διαφημίσεις του και που βάζω μπλε τούφες στα μαλλιά μου. Που δε βάφομαι αλλά έχω πάντα το eye liner στην τσάντα μου. Που δεν έχω λεφτά κι έχω τρελαθεί στα έξοδα.

Και για να απαντήσω στον εαυτό μου : περνάω καλά.

Το καλοκαίρι είναι αυτό το τραγούδι:

Aτλαντίς- Ξύλινα σπαθιά (δυστυχώς δε βρήκα βίντεο =( )

Στο νησί τις γαλάζιες νύχτες
μεσ' τα BAR αγκαλιά ξωτικά καθάρματα
μου 'χες πεί πως θα 'ρθείς και ήρθες
Ατλαντίς στο βυθό
φωτισμένα άρματα

Μπρός στα μάτια μου περνάνε
φωσφορίζουνε και πάνε

Στο νησί τις γαλάζιες νύχτες
μεσ' τα BAR τα παιδια σε κοιτάν ανύποπτα
με ρωτάν από που να ήρθες
δεν θα πώ ποτέ σε κανέναν ΤΙΠΟΤΑ

Στις βιτρίνες που μου φέρνουν ζάλη
στις οθόνες που χτυπάνε τα κομιούτερ γράμματα
καθρεφτίζεσαι μπροστά μου πάλι
Ατλαντίς στο βυθό φωτισμένα άρματα

μπρος στα μάτια μου περνάνε
και με παίρνουνε και πανε

έχω κέφια τι να κάνουμε???

ue hora son mi corazn
Te lo dije bien clarito
Permanece a la escucha

Permanece a la escucha
12 de la noche en La Habana, Cuba
11 de la noche en San Salvador, El Salvador
11 de la noche en Maragua, Nicaragua
Me gustan los aviones, me gustas tu.
Me gusta viajar, me gustas tu.
Me gusta la maana, me gustas tu.
Me gusta el viento, me gustas tu.
Me gusta soar, me gustas tu.
Me gusta la mar, me gustas tu.
Que voy a hacer,
je ne sais pas
Que voy a hacer
Je ne sais plus
Que voy a hacer
Je suis perdu
Que horas son, mi corazn
Me gusta la moto, me gustas tu.
Me gusta correr, me gustas tu.
Me gusta la lluvia, me gustas tu.
Me gusta volver, me gustas tu.
Me gusta marihuana, me gustas tu.
Me gusta colombiana, me gustas tu.
Me gusta la montagna, me gustas tu.
Me gusta la noche, me gustas tu.
Que voy a hacer,
je ne sais pas
Que voy a hacer
Je ne sais plus
Que voy a hacer
Je suis perdu
Que horas son, mi corazn

Me gusta la cena, me gustas tu.
Me gusta la vecina, me gustas tu.
Me gusta su cocina, me gustas tu.
Me gusta camelar, me gustas tu.
Me gusta la guitarra, me gustas tu.
Me gusta el regaee, me gustas tu.
Que voy a hacer,
je ne sais pas
Que voy a hacer
Je ne sais plus
Que voy a hacer
Je suis perdu
Que horas son, mi corazn
Me gusta la canela, me gustas tu.
Me gusta el fuego, me gustas tu.
Me gusta menear, me gustas tu.
Me gusta la Corua, me gustas tu.
Me gusta Malasaa, me gustas tu.
Me gusta la castaa, me gustas tu.
Me gusta Guatemala, me gustas tu.
Que voy a hacer,
je ne sais pas
Que voy a hacer
Je ne sais plus
Que voy a hacer
Je suis perdu
Que horas son, mi corazn
Que voy a hacer,
je ne sais pas
Que voy a hacer
Je ne sais plus
Que voy a hacer
Je suis perdu
Que horas son, mi corazn
Que voy a hacer,
je ne sais pas
Que voy a hacer
Je ne sais plus
Que voy a hacer
Je suis perdu
Que horas son, mi corazn

Que horas son, mi corazn
Que horas son, mi corazn
Que horas son, mi corazn

Que horas son, mi corazn

Que horas son, mi corazn

Radio reloj

5 de la maana

No todo lo que es oro brilla
Remedio chino e infalible

Ο ναυαγός

Ταξίδεψα όσο βαθύτερα μπορούσα μεσ' στις μέρες
είδα γαλέρες, ψετοπαντιέρες
και καπετάνιους που κερδίζουν τη ζωή τους με φοβέρες
λέρες,
και τώρα ξέμεινα, εδώ που στέκονται αιώνια ακίνητες οι μέρες.....

Είχα ξεχάσει πια ότι έψαχνα να βρω κάποια πατρίδα
ώσπου σε είδα
σαν να μην είχες δει ποτέ σου ναυαγό

Εγώ ήθελα απλώς να πιω λίγο νερό μα εσύ διψούσες
για τον απέραντο βαθύ ωκεανό
όλο ρωτούσες
αν πέρασα απ' την ήπειρο των Μάγων
αν ξέρω να διαβάζω τον καιρό

Λίγο πριν χάσω τις αισθήσεις μου πριν να παραδοθώ
σε ρώτησα ποιοι μένουνε εδώ
κι εσύ μου απάντησες μέσα από τον καπνό
κοιμήσου τώρα έχουμε καιρό
Αυτή είναι η γη των λωτοφάγων

Σ' ένα δωμάτιο με νεράιδες κάτι χρώματα
μέσα από σήραγγες περνάγαμε και βγαίναμε
σ' ένα υπόγειο ωκεανό
σε μια βάρκα οι ψυχές αλλού τα σώματα
κι ένα βαρκάρη που όλο βιάζεται
Θεέ τι να πω
Αφήστε με ακόμα λίγο εδώ παρακαλώ
Εκατομμύρια σταλακτίτες σ' ουρανό χρυσή βροχή
και σταλαγμίτες κατ' εικόνα ομοιώματα πλανήτης Γη

Είχα ξεχάσει πια τι έψαχνα να βρω

Αυτή είναι η γη των λωτοφάγων

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ε μου κόλλησε, τι να κάνω, κάθε μέρα όλη μέρα τούτο ακούω!!

σ΄ένα δωμάτιο με νεράιδες κάτι χρώματααα...