something in the air..

-->

Χτες το βράδυ, μέσα σε ένα ρέγκε καραβάκι την ώρα που αυτό βρισκόταν στην άκρη της επιτρεπόμενης βόλτας του, το φεγγάρι βρισκόταν ένα κλικ πριν να δύσει. Κι είχε κάτσει πάνω ακριβώς από ένα άλλο καραβάκι κι ήταν σαν προβολέας που το φώτιζε.

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή διάλεξα για να σκεφτώ τις πιθανότητες που έχουμε να βγουν τα σχέδιά μας. Σκεφτόμουν πως όσες ώρες κι αν έχουμε ξοδέψει σχεδιάζοντας μια κατάσταση ή ένα ταξίδι, μια συζήτηση ή μια συνάντηση, ακόμα κι αν έχουμε σκεφτεί όλα τα κατά τη γνώμη μας πιθανά σενάρια, ε, ακόμα και τότε υπάρχει κάτι που θα γίνει μετά που ούτε είχε περάσει απ το μυαλό μας.

Αλλά είναι ωραίες οι εκπλήξεις, κι αυτές τις απρόσμενες αλλαγές στο πρόγραμμα που είχαμε φτιάξει, έτσι πρέπει να τις δεχόμαστε, σαν εκπλήξεις. Και να γελάμε και να λέμε «κοίτα να δεις τώρα, είναι δυνατόν?!?!». Να δέχεσαι τις εκπλήξεις είναι να φτιάχνεις αυτό το πρόγραμμα με σκοπό να μην το τηρήσεις.

Θυμήθηκα μια αγγλική παροιμία που άκουσα χτες βράδυ καταμεσίς του θερμαικού:

If you always do what you always did you will always have what you’ve always got!

Ε τώρα αυτό αλήθεια δεν είναι? Δλδ σταμάτα ρε άνθρωπε να αντιδράς πάντα με τον ίδιο τρόπο, γιατί ακόμα κι όσα σου φαίνονται ολόιδια, δεν είναι!!

Μετά γύρισα σπίτι κι είδα στον ύπνο μου πως ξανασυνάντησα εκείνο τον άγνωστο..εκείνο τον άγνωστο που είδα τυχαία 2 φορές μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες. «Αν εύχομαι συνέχεια να τον ξαναδώ, θα τον ξαναδώ?», αναρωτήθηκα. Και ευχόμουν μ’ όλη τη δύναμή μου να τον δω άλλη μια φορά, μόνο μια ακόμα φορά. Και τον είδα. Στ’ όνειρό μου. Κι ήταν τόσο γλυκό όνειρο. Βρεθήκαμε στο κέντρο της πόλης και κάναμε κι οι 2 σαν να γνωριζόμασταν από πάντα και κάναμε σα χαζά ερωτευμένα παιδάκια και κανείς δεν παρεξηγούσε την υπερβολή του άλλου και θέλαμε μόνο να κρατιόμαστε αδιάκοπα.

Update (16/10/2015): αυτόν τον άγνωστο που λέτε, τον γνώρισα τυχαία, δύο χρόνια μετά σε κάποιο πάρτυ. Κάναμε πολύ καλή παρέα, φλερτάραμε πολλή ώρα και πολύ ωραία μέχρι την ώρα που έφυγε. Έκανα άλλα δύο χρόνια να τον ξαναδώ, τυχαία πάλι, στο αγαπημένο μου μπαράκι. Αυτός ο άγνωστος δεν είναι κανένας σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου, είναι όμως ένας όμορφος άγνωστος που κάποτε -χωρίς καν να το θυμάμαι- ευχόμουν μ' όλη τη δύναμή μου να τον γνωρίσω. Και τον γνώρισα. Αυτό είναι το point του update. :)