Ξέρεις πόσο χάρηκα που μάντεψα σωστά? Δεν υπάρχει τίποτα που να μ΄ ευχαριστεί περισσότερο απ’ το να σ’ακούω να μου λες «με μαθαίνεις».. με ησυχάζεις.
Όλη η ομορφιά του κόσμου χωράει σε ένα μικρό ψιλόλιγνο κυλινδρικό κουτάκι: αυτό που μέσα είναι το τριαντάφυλλό σου. Που 10 μήνες τώρα ξεραίνεται όλο και περισσότερο και άμα έπεσαν 2 φυλλαράκια, δεν τα πέταξα, στόλισα μ αυτά το γραφείο μου.
Νιώθω ευγνωμοσύνη που σε γνώρισα.
3 σχόλια:
μπορώ να φανταστώ πώς νιώθεις, γιατί κάποτε μου έστειλε μια τεράστια ανθοδέσμη απο τα γιαννενα στη ρόδο... δεν ξερω πώς, ξέρω όμως γιατί!
μια συμβουλή:
δέσε απο κάπου (πχ μια καρέκλα) το τριαντάφυλλο ανάποδα απο το κοτσάνι και άστο έτσι μέχρι να ξερωαθεί... μετά ψέκασε το άνθος - πέταλα με λίγη λακ και θα κρατήσει μια ζωή!
κόκκινο το άνθος..
τη θέση του στο δωμάτιο τη βρήκε..
στην καρδιά σου..?
κόκκινη κι αυτή..
φάαααααακ, δεν έχω λάααααααακ!! (έκανα και ομοιοκαταληξία =Ρ)
θενξ για τη συμβουλή, είναι πολύτιμη! αν και το άνθος έχει ακριβώς 10 μήνες που ξεραίνεται..ακριβώς 10 =)
στην καρδιά μου άστα να πάνε, ονειροφερμένε!
Δημοσίευση σχολίου