Πέρασα από εκείνο το μαγαζάκι με τα ωραία πράγματα που πάντα θέλω να τα αγοράσω όλα αλλά δεν έχω λεφτά. Και ο άκρως ερωτεύσιμος άντρας μου κάνει πάντα έκπτωση (ε, καλά κάνει, έχω αγοράσει όλο το μαγαζί). Ρωτήσαμε αν είμαστε καλά και χαμογελάσαμε. Ύστερα ρώτησα τι ώρα κλείνει και απαίτησα χαριτωμένα να μη δώσει αλλού την τσάντα που ήθελα, μέχρι να γυρίσω.
Μετά από ένα τεστ, ένα δίωρο μάθημα και κάμποσο περπάτημα επέστρεφα στο μαγαζί κι ήμουν σίγουρη πως η τσάντα θα λείπει απ το ράφι της, εγώ θα πανικοβληθώ και ο ωραίος πλην γλυκός θα την έχει κρύψει για μένα.
Μπαίνω, η τσάντα λείπει απ το ράφι της, δεν πανικοβάλομαι, το ξέρω πως την έκρυψε πίσω απ την καρέκλα του, την βγάζει και γελάω σαν χαζούλι. Του δίνω τα λεφτά και μου λέει πως δίνω πολλά. Μου επιστρέφει το κέρμα. Μου διηγείται το πώς έσωσε την τσάντα απ τα χέρια μιας άλλης πελάτισσας και πώς την πήρε και την έκρυψε όταν αυτή γύρισε το κεφάλι της. Του λέω ότι είναι τέλειος και λέει πως τη φύλαξε γιατί φοβόταν τι είχε να πάθει αν ερχόμουν και δεν την έβρισκα. Κοιτάω απορημένη. Ε, ξέρω γω τι θα κανες αν δε στην κρατούσα... θα στεναχωριόμουν, απάντησα. Συνεχίζει να είναι άκρως γοητευτικός και κρύβει το μουτράκι μου στα χέρια του.
Δεν ξέρω γιατί κάθομαι κι αναλύω αυτή τη σκηνή. Μάλλον επειδή μου φτιαξε την –ήδη τραλαλά τραλαλό- μέρα και επειδή είναι , όπως είπα, άκρως γοητευτικός και γλυκός κι ωραίος κι ευγενικός και παιδάκι κι όλα τα κοσμητικά. Κι επειδή η καινούρια μου τσάντα είναι κουκλί!
Τώρα γράφω ξαπλωμένη στο κρεβάτι με το τετραδιάκι μου στα πόδια μου και κοιτάω την καινούρια μου τσάντα που είναι μπλε κι έχει πάνω ραμμένα αφράτα κυκλάκια κίτρινα, πράσινα, μπλε, τιρκουάζ και ροζ , βιολετί κυκλάκια, πορτοκαλί και κόκκινα και μωβ κυκλάκια και η κυρία Α μου είπε πως είναι πολύ έθνικ και συμφώνησε πως ο άντρας είναι πολύ ωραίος.
18 σχόλια:
χεχεχχεε.....είσαι επικίνδυνα αθώα ώρε ώρες... απολαυστικά μεν, επικίνδυνα δε. Με όλη την καλή πρόθεση σε συμβουλέυω να είσαι λίγο πιο επιφυλακιτκή στις κρίσεις σου =)*
Σε μερικά ποστ δείχνεις πολύ μεγαλύτερη από την ηλικία σου και σε μερικά άλλα, όπως σε αυτό, μας υπενθυμίζεις ότι στην πραγματικότητα είσαι ένα μικρό γλυκό παιδάκι... :)
Λίνα, τα είπαμε μωρέ δίκιο έχεις.. είμαι παράλογο εκδηλωτικό παιδάκι ώρες ώρες, αλλά σου υπόσχομαι πως θα προσέχω =)
:*
χοπκίιιιινς, χιχι, είμαι μικρούλι μωρέ, το προφίλ ακόμα 16 γράφει!α και θενκιου για το γλυκό! γουτσου γουτσου!
:* κι εσύ!
γούτσου γούτσου και σε σενα...άντε γέλασα πάλι ¨)
Μετά από ένα τρίωρο αδιάλειπτου γραψίματος στη βιολογία κατεύθυνσης με θέματα παλούκια (τουλάχιστον έγραψα πολύ καλά) ομολογουμένως βοήθησες να μου φύγει η υπερένταση. Ανάλαφρο και γλυκούλη γράψιμο... Ναι, ναι, γουστάρω! Χεχε! :D
Τις καλημέρες μου!
γούτσου ρε!! να γελάς γλυκό μου! αχ ρε έχουμε καιρό να τα πούμε =( ακόμα δεν έχω δει τα επισόδεια house!
αντικερί(=Ρ), θετική είσαι?? φυτόοοο =Ρ!!!!! μπράβο που έγραψες καλά!! άντε να γνωρίζω κούκλους σε μαγαζιά να σου φεύγει η υπερένταση !
na tin xareis me ugeia tin akros mesogeiaki alla kai ethnic tsanta sou!!
pantws symfono me ti lina alla opos leei kai ena tragoudi... ti noima exei to oneiro xoris mikres notheies??
na pernas yperoxa!!!!!!!!
Clap clap clap για την τσάντα, clap clap clap για την τραλαλά-τραλαλό μέρα, είναι τέλειο όταν τόσο μικρά χαζά πράγματα, όπως η τσάντα και ο γλυκούλης πωλητής σου φτιάχνουν τη μέρα!! Parfait, ma petite!!!
(Καταλαβαίνεις, μη δω χαζοχαρουμενιά - με την καλή έννοια - εκεί, να χαζοχαρουμενιάσω κι εγώ μαζί!!!)
:)))
Καλά, χαμογελάω τρελάααααα με αυτό! Ναι, ναι, γούτσου, γούτσου γλυκούλικο όλο αυτό, τι ωραία :)))))) Φιλάκια γλυκιά μου!
καλησπέρα χρωμαστιστή μου μελισσούλα...αυτό υπο άλλες συνθήκες θα παρέπεμπε στο "χαζό παιδί χαρά γεμάτο"..μη πτοείσαι όμως διόλου, θέλω να σου πώ...συνέχισε να παίρνεις χαρά απο μικρά κι ασήμαντα κι άσε τους άλλους να ανησυχούν...αυτά σου δίνουν άλλωστε τη "μαγική" γραφή και σε απολαμβάνουμε...keep on έτσι..ως γνήσια έφηβος...πως αλλιώς!!
ανακαλυψα σημερα ενα καροτι λειβαδι
μην με ρωτησεις γιατι καροτι,ειναι το πρωτο χρωμα που μου ηρθε στο μυαλο μολις σ ανακαλυψα
υστερα επιασα να διαβαζω ολα τα προηγουμενα
*κι αξαφνα βρεθηκα να παρατηρω μια αγνωστη σε ενα κρεβατι ξενο να γραφει
λοιπον,χαρηκα για την γνωριμια
*κι επισης χαρηκα που η πλαγιωμετωπικη πιανει τοσο ομορφο τοπο και που η Σωτη Τριανταφυλλου γραφτηκε με χρωμα καροτι στη προηγουμενη αναρτηση.ναι καροτι ηταν:):)
anypopti μ αρέσει πολύ ο τρόπος που σκέφτεσαι!
dancing gal, ρε μας παρεξηγούν! δεν είναι χαζοχαρουμενιά να σ αρέσουν όλα. είναι ν απολαμβανεις τη ζωή! οκ, μπορεί να υπερβάλλω ώρες ώρες, σίγουρα υπερβάλλω ώρες ώρες αλλά είπαμε.. δε μπορώ μετριότητα!
μαριονετίτσα μου, γέλα παιδί μου, τζάμπα είναι! η μόνη χαμένη μέρα είναι αυτή που δ γέλασες, να το θυμάσαι αυτό!
tzenaoua, αυτά είναι, να χαζεύω εγώ δηλαδή για να χαίρεσαι εσύ τα κείμενα ε? :Ρ πλακίτσα εννοείται. μωρέ έχω συμβιβαστεί με τη χαρουμενιά ποπυ με δέρνει. και βασικά είμαι τόσο αγχώδης που αν δεν είχα κι αυτό θα χα πέσει από κανα μπαλκόνι φέτος =Ρ
in the sky, χαίρομαι που σκέφτηκες καροτί όταν διάβασες τις σαχλαμάρες μου! καλώς ήρθες στο καροτένιο μπλογκ μου λοιπόν! και ναι, το σώτη ήταν όντως γραμμένο με καροτί γράμματα =) και η πλαγιομετωπική πιάνει λίγο χώρο σε σχέση με την αξία της. προσεχώς κι άλλη Μαλβίνα!!
μάκια!!
Κι είχα καιρό να περάσω από δω... Αλλά εσύ καταλαβαίνεις... Τα ίδια περνάμε πάνω κάτω... Ξεκινάω να διαβάζω κι έρχεται ένα χαμόγελο πάντα... Είναι ο τρόπος σου...
Να είσαι καλά...
εγώ σήμερα έγραψα το 4ο(!!!!) διαγώνισμα στη φυσική! στο φρο και σήμερα στο σχολείο.. έγραψα πολύ καλά και χάρηκα, χιχι =)
άντε ρε γλυκούλι μου, ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι γράφω, αν σ αρέσει ο τρόπος μου φταίει η χαζοχαρουμενιά που λέγαμε παραπάνω!
φιλιά και καλή επιτυχία στα διαγωνίσματα!
σμουτς!:*
Τρελλοκόριτσο μου θύμισες κανά δυο στίχους απο το Ironic
"It's meeting the man of my dreams
And then meeting his beautiful wife" χαχαχαχαχαχα!!
Μεγιά την τσάντα πάντως!
Φιλιά πολλά!
χριστινάκι, μην το γελάς τον κόβω παντρεμένο με παιδί.. δε γράφω ονόματα μη διαβάζει μπλογκ η γυναίκα του και γίνουμε ρόμπες =Ρ μουαχαχα !
τα λέμεεεεε!
αστα αυτά κοριτσάκι περι μπαλκονιού:) άλλοι πηδάν απ΄τα μπαλκόνια τελευταία..εσυ να φοράς την χρωματιστή τσαντούλα σου, το πορτοκαλί σου χαμόγελο, την ροζ χαρουμενιά σου...κι απο δω παν κι άλλοι!!!και σφύριζε κιόλας για τη φωτεινή πλευρά της ζωής...μπορείς!!αυτό το τραγούδι μου θυμίζεις και στ αφιερώνω...φσσσςςς!!!:)
σφυριξε χαρούμενα μπορείς.. του ρου του ρου του του!!
μερσί για την αφιέρωση!!!
φιλιάαααα!
Δημοσίευση σχολίου