Μετά το τελευταίο τριήμερο μου είναι αδύνατο να πιστεύω πια στις συμπτώσεις. Κάποια πράγματα δεν είναι συμπτώσεις* απλώς δεν είναι.
Τέσσερα διαφορετικά πρόσωπα κάνουν τέσσερες διαφορετικές κινήσεις σε τρεις διαφορετικές μέρες. Όλα ανεξάρτητα κι όλα αλληλένδετα χωρίς κανείς να γνωρίζει την κίνηση του άλλου.
Κάποιος αποφασίζει να κάνει αισθητή την παρουσία του.
Κάποια αποφασίζει να κάνει το ίδιο.
Κάποιος με κάποιον φίλο του αποφασίζει να πάει σε μία συναυλία συγκροτήματος που γουστάρουν και οι δύο.
Κάποια αποφασίζει να σκορπίσει άσκοπα τα λεφτά της για να πάει σε μια συναυλία συγκροτήματος που ξέρει μόνο ένα τραγούδι.
Σύμπτωση #1: η μυρωδιά στη σκάλα. Cut-
Σύμπτωση #2: το όνομα της τοποθεσίας στην πόρτα της τουαλέτας. Είναι αυτό που απλώς μας συνδέει όλους.
Σύμπτωση #3:δεν υπάρχει. Έχει ήδη γίνει το κακό συναπάντημα.
Και εκεί που είμαι σίγουρη πως όλοι ξέρουν για όλους και δεν είναι ανάγκη να κάνουμε άβολες συζητήσεις ξαφνικά κοίτα να δεις πως ο κάποιος#2 δεν ξέρει για τις χαμένες επαφές.Που η κάποια τελικά δεν έκανε αισθητή την παρουσία της. Που ο κάποιος#1 ρωτάει στεγνά για την κάποια του.
Και να γυρίζω στο σπίτι και να αναρωτιέμαι πού είναι ο κάποιος#3 σήμερα και γιατί δεν ήταν εκεί. Και το κουβάρι συνεχίζει να ξετυλίγεται.
Κάποια δέχεται μια κλήση με απόκρυψη. Κανείς δεν της μιλάει,της το κλείνουν. Ύστερα μήνυμα αγνώστου αποστολέα και «συγγνώμη που στο κλεισα απλώς δεν ήξερα αν κάνω καλά που παίρνω.να ξαναπάρω? Κάποιος#3». Και φυσικά και κάνει καλά και παίρνει. Και η κάποια σκέφτεται πως το κακό τρίτωσε και πως δεν έχει σημασία που έλειπε απ το κακό συναπάντημα της προηγούμενης νυχτας,η παρέα τα πρόλαβε όλα.
Κι όμως κοίτα να δεις που λες για το χτεσινό βράδυ και δεν καταλαβαίνει,δεν έχει ιδέα τι λες. Και η κάποια κάνει την εύλογη ερώτηση «τότε πώς και πήρες σήμερα?» και ο κάποιος#3 απαντάει ένα διστακτικό και τρισχαρούμενο «..σε είδα στον ύπνο μου..και ξενέρωσα που ξύπνησα».
Κάποια πράγματα δεν είναι απλώς συμπτώσεις. Κάποια πράγματα είναι meant to be. Και θα το πω και θα ξεστομίσω τη μεγαλύτερη αλήθεια που έχω πει ποτέ : this party hasn’t ended. Ακούς Ρ.?
this party hasn’t ended.
Γιατί αυτό το τηλεφώνημα ήταν ό,τι καλύτερο μου συνέβη όλο το καλοκαίρι.
5 σχόλια:
δαγκωτόόόό!!!!
:D:D:D:D
έχει η ζωή γυρίσματα!
Δεν καταλαβαίνω τίποτα.
Αλλά δεν έχει σημασία. Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι this party never ended... ακόμα κι αν είναι ένα άλλο πάρτι...
Και θα το ξαναπώ, δυνατά, σαν ξόρκι και σαν μότο ολόκληρου του 2009:
You don't have a clue,
this party never ended,
not for me and you,
i know you're just pretending...
...i need your love right now...
ps: καλέ πού είσαι και δεν καταλαβαίνω τίποτα λέμεεεεεεε!!!
Εγώ αν πω ότι κατάλαβα, πιάνεται ή είναι κλεψιά ?
:)
κι όμως εγω σε καταλαβαίνω πάντα...θαυμάζω τον τρόπο γραφής σου που προέρχεται απο ένα μυαλουδάκι που του μιλά η ψυχή σου και οι λέξεις σου δίνουν χρώμα και στη δική μου ψυχή και αυτή ξυπνά το μυαλό μου να κάνει εικόνες και να σου γράφει κάθε φορά που με διακινείς...νασαι καλά λοιπόν και μη σταματήσεις αυτό το..πάρτυ σου!!! φιλιά..
Μ., και γυρίσματα έχει,και τριπλά λουπ και δεν ξέρω εγώ τι άλλο!!!
μπαλαρινάκι εγώ προσφάτως έχω καταλάβει πως i don't have a clue :P
αρτεμάκι,ναι είναι κλεψιά :Ρ πότε έρχεσαι ρε??
τζενάουα, θενξ ρε για τα καλά σου λόγια :) α και μην ανησυχείς αυτό το πάρτυ δεν τελειώνει ποτέ.θες να σου στείλω προσκλησούλα? :Ρ
Δημοσίευση σχολίου