Όταν με ξύπνησε το μονομοχάκι προχτες το πρωί με το τηλέφωνο για να μου πει «πάμε Βόλο?» πέρασαν απ το μυαλό μου δύο πράγματα με διαφορά δευτερολέπτων το ένα από το άλλο:
Το ένα) θα μείνω μόνη μου yeaaaaaah
Το άλλο) γαμώτο γαμώτο γαμώτο και τι θα γίνει μ’ αυτό(ν)?
Επικράτησε το ένα και χάρηκα που (τ)ο άλλο(ς) με πήρε τηλέφωνο σύντομα πάλι :-)
25 με 26/8 ήταν ένα δύσκολο 24ωρο. Κυρίως επειδή κράτησε περισσότερες από 24 ώρες.
Ένα μεγάλο μέρος αυτών των ωρών αφορούσε κλάμα που θα έφευγε η κοτούλα μου. Κλάμα στον καφέ,κλάμα στο αεροδρόμιο,κλάμα στο αυτοκίνητο. Και δεν με νοιαζε καθόλου αν έχει μουτζουρωθεί η μάσκαρα κι είπα στην Ιφι «τώρα πρέπει να δείχνω χάλια» κι εκείνη είπε «όχι,μια χαρά είσαι». Και ξέρω γιατί το είπε. Γιατί κι εγώ αν μ έβλεπα σε καθρέφτη μια χαρά θα με έβρισκα. Γιατί δε με νοιαζε. Και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη του ασανσέρ όταν έφτασα σπίτι και το μόνο που σκέφτηκα ήταν «ε και?».Είχαμε όλες κόκκινα μάτια.
Κι εγώ είχα κόκκινα μάτια λοιπόν. Αλλά εγώ είχα και 2 ώρες available για ύπνο. Μόνο 2 ώρες.
Κι ύστερα ταξιδάκι και μουσική στο αυτοκίνητο μέχρι να χαθεί το σήμα και το τηλέφωνο να χτυπάει συνέχεια.
Μ’αρέσει ο Βόλος. Είναι εύκολη κι ευχάριστη πόλη,είναι χαρούμενη πόλη. Έχει starbucks και news stand και γκούντυς και παραλία χωρίς σκυλόμαγαζα. Κι ευνοεί τα ποδήλατα. Καιρός να πάρω καινούριο.
Κι είναι όλα καινούρια. Η πόλη, το σπίτι, τα έπιπλα και η βόλτα στο κέντρο. Η βόλτα στο κέντρο είναι αλλιώτικη. Κι είναι αλλιώτικα να γράφεσαι στο βίντεο κλάμπ, να αναρωτιέσαι ποιο θα είναι το στέκι σου από εδώ και πέρα και αν θα βάλεις το κρεβάτι κάθετα ή παράλληλα στον τοίχο και τι μαγνητάκια θα κολλήσεις στο ψυγείο σ ο υ .
Κι είναι όλα καινούρια και πρωτότυπα και βρεφικά εύθραυστα. Όχι. Καθόλου εύθραυστα.
Όλα στέκονται στα πόδια τους.
12 σχόλια:
φοιτήτρια στο Βολο?
Πριν ενα χρονο άφησα τον Βόλο και μου λείπει πολύ! Τυχαια ακολουθόντας links βρέθηκα στο blog σου! Πολύ ομορφο.To post σου με έκανε να αναπολήσω όμορφες στιγμές στο Βολο!
Ευχομαι ό,τι καλύτερο! Ο Βολος έχει αν σου δώσει πολλά (Πήλιο, Σκιάθο, παραλία κ παραλιές, τσιπουράδικα, άραγμα στο κορδόνι ;)...χμμ.. και εξορμήσεις τριγύρω!! :) Καλή αρχή!
Εξάνταs, Grapa, Zώγια , καφέ Σανταν ειναι κάποια στέκια στο κέντρο που αξίζουν!
Τα καλυτερα ερχονται :))))
Καλή αρχή! Είναι υπέροχη αυτή η περίοδος - κοίτα να την απολαύσεις όσο περισσότερο γίνεται!
Να 'ξερες πόσο χαίρομαι για σένα! :)
Διαβάζοντας το post σου ηταν σαν να έβλεπα εμένα 4 χρόνια πρίν.. άφησα εκείνον ,τους φίλους μου, την Αθήνα που τόοοοσο αγαπάω.. και μετανάστευσα στην εξίσου όμορφη Δράμα...που πλέον δεν την αλλάζω με τίποτα!Καλή αρχή σου εύχομαι στη νέα σου ζωή... Μην αγχώνεσαι για τίποτα... είμαι σίγουρη οτι εσυ θα βρείς λύση σε όλα...
Σε φιλώ γλυκά Κατερίνα!
Νερούλα,ευχαριστώ πολύ για το ίνφο σε σχέση με τα στέκια :) και για τις ευχές :)
Σουρωτήρι,ναιιιιιι έρχονταιιιιιιι!
litanie de saints -ωραίο τραγούδι αρχικά- θα προσπαθήσω να την απολαύσω όσο μπορώ!κάτι μου λεει πως όντως θα είναι η καλύτερη περίοδος!
χοπ, :')
κατερίνα αυτό το "θα βρεις λύση σε όλα" απ το στόμα σου και στου θεού τ αυτί! έχω μία τάση να τα μπλέκω τα πράγματα,ελπίζω στο Βόλο να αποκτήσω και την τάση να τα ξεμπλέκω :Ρ
φιλιά παιδάκια!
Καλή αρχή λοιπόν! Ξέρω πως είναι κλισέ, αλλά ετοιμάσου για όμορφα χρόνια :) Μερικές φορές από μακριά όλα φαίνονται πιο καθαρά. Καλή τύχη να έχεις!
Sagapo ageladitsa.. greetings from New York...
Eimaste se paromoia thesi. Tromahtiko? Nai! Yperoho? NAI!
Mou leipeis. Ta pio kokkina matia ta eiha ego.
καλη αρχη!!!εγω θα μεινω σπιτακι αλλα ζηλευω λιγουλακι που βλεπω αλλους να φευγουν...φιλια,χριστινα
sugxarhthria kopela m se diavazw arketo kairo..egw dinw fetos..se poia sxolh perases st volo??
συννεφούλα,κάποια κλισέ όπως αυτό χαίρεσαι να τα ακούς και να τα ξανακούς και να τα ξανακούς :)
αχ κοτα μούυυυυυυ.και τρομακτικό και τρομακτικά τρομακτικό..και ό,τι καλύτερο έχω ζήσει κι ελπίζω σε λίγο να ζήσω τόσο όμορφα πράγματα που θα επισκιάζουν ακόμα κι αυτό. σε λατρεύω.και ξέρω,τα είδα τα ματάκια σου:)
χριστίνα,να σαι καλά..να ζηλεύεις δεν είναι κακό,είναι σαν να έχεις σαν πρότυπο αυτούς που φεύγουν καιναονειρεύεσαι να το κάνεις κι εσύ κάποτε.εγώ όταν βλέπω κόσμο να φεύγει κι εγώ μένω σταθερή νιώθω πως μένω πίσω με την κακή έννοια.κομπλεξ θα μου πεις,μάλλον αρχίζω να το αποβάλλω σιγά σιγά!
ανώνυμε,να σαι καλά :) στο βόλο πέρασα μηχανολόγων μηχανικών. καλή επιτυχία να χεις φέτος και μην αγχώνεσαι παραπάνω από όσο πρέπει.να πιστεύεις στον εαυτό σου και όλα καλά θα πάνε (δεν είδες εγώ,10 ποστ το μηνα στην τρίτη λυκείου :Ρ)
Νομίζω ότι διαβάζω σκέψεις και συναισθήματα δικά μου κάποια χρόνια πριν όταν έφευγα από Αθήνα για Γιάννενα. Τελικά ήταν τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής μου και δεν θα τα άλλαζα με τίποτε. Και ξέρεις κάτι; Καμιά φορά είναι ωραία να τα μπλέκεις τα πράγματα, γιατί "όλη μας η ζαωή συνενοχή και πως γουστάρω κάτι απογεύματα με καφέ και τσιγάρο". Αν τα χεις όλα λυμένα αυτά τα απογεύματα χάνουν την ομορφιά τους!
Δημοσίευση σχολίου